Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (←تشکیل ارتش نوین) |
|||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
===تشکیل ارتش نوین=== | ===تشکیل ارتش نوین=== | ||
[[پرونده:امیرکبیر و جمعی از رجال قاجار در کنار ناصرالدین شاه.jpg|بندانگشتی|امیرکبیر و جمعی از رجال قاجار در کنار [[ناصرالدین شاه]]]] | [[پرونده:امیرکبیر و جمعی از رجال قاجار در کنار ناصرالدین شاه.jpg|بندانگشتی|امیرکبیر و جمعی از رجال قاجار در کنار [[ناصرالدین شاه]]]] | ||
امیرکبیر برای اصلاح وضع نظامی ایران، وزارت جنگ را شخصا برعهده گرفت و یک مدرسه نظامی در [[تهران]] تأسیس و معلمان و مربیان نظامی از کشورهای بیطرف برای تعلیم افسران استخدام کرد.<ref>هوشنگ مهدوی، عبدالرضا؛ ۱۳۵۵، ص۲۶۵.</ref> لباس نظامیان را متحدالشکل کرد. این لباس شبیه لباس نظامیان اطریشی بود. او برای تأمین اسلحه مورد نیاز چند کارخانه | امیرکبیر برای اصلاح وضع نظامی ایران، وزارت جنگ را شخصا برعهده گرفت و یک مدرسه نظامی در [[تهران]] تأسیس و معلمان و مربیان نظامی از کشورهای بیطرف برای تعلیم افسران استخدام کرد.<ref>هوشنگ مهدوی، عبدالرضا؛ ۱۳۵۵، ص۲۶۵.</ref> لباس نظامیان را متحدالشکل کرد. این لباس شبیه لباس نظامیان اطریشی بود. او برای تأمین اسلحه مورد نیاز چند کارخانه اسلحهسازی در [[اصفهان]]، [[شیراز]] و تهران به راهانداخت. بنای عمارت توپخانه به دستور امیرکبیر در سال ۱۲۶۷ق آغاز شد. ساختمان سربازخانهها در خارج از شهرها و بنای قراولخانهها در داخل شهرها و سر راهها، شروع به ساختن شد. از دیگر اقدامات، ساختن قلعههای نظامی در محلهای سوقالجیشی و ایجاد پادگانهای دائمی بود.<ref>آدمیت، فریدون؛ ۱۳۴۸، ص۲۹۹-۲۸۰. </ref> از دیگر اصلاحات امیرکبیر، تشکیل نیروی دریایی در خلیج فارس و خریداری کشتی از دولت انگلیس بود.<ref>اقبال آشتیانی، میرزا تقیخان امیرکبیر، ۱۳۴۰. ص۱۹۷.</ref> | ||
====نظام اطلاعاتی و امنیتی==== | ====نظام اطلاعاتی و امنیتی==== | ||
در دولت امیرکبیر دستگاه خفیهنویسی و اطلاعاتی نسبتا وسیع و منظم بود. امیر ماموران بسیاری گماشته بود تا گزارشهای منظمی از آنچه در شهرها و ولایات و دستگاههای دیوانی و لشکری و حتی سفارتخانههای خارجی میگذشته، مستقیم برای او فرستند. دستگاه اطلاعاتی امیرکبیر در سه جهت اصلی کار میکرده است: ۱- خبرگیری از وضع ولایات و فعالیتهای مأموران دیوانی و لشکری به خصوص برای جلوگیری از رشوهگیری و نیز جلوگیری از تعدی مالیاتی و دستبرد به حقوق طبقه روستائی؛ ۲- گزارش وقایع شهری به ویژه از لحاظ نظم و امنیت عمومی؛ ۳- مراقبت از فعالیت سفارتخانههای خارجی در تهران.<ref>روشنی زعفرانلو، قدرت الله؛ ۱۳۵۴. ص۷۸-۶۹.</ref> | در دولت امیرکبیر دستگاه خفیهنویسی و اطلاعاتی نسبتا وسیع و منظم بود. امیر ماموران بسیاری گماشته بود تا گزارشهای منظمی از آنچه در شهرها و ولایات و دستگاههای دیوانی و لشکری و حتی سفارتخانههای خارجی میگذشته، مستقیم برای او فرستند. دستگاه اطلاعاتی امیرکبیر در سه جهت اصلی کار میکرده است: ۱- خبرگیری از وضع ولایات و فعالیتهای مأموران دیوانی و لشکری به خصوص برای جلوگیری از رشوهگیری و نیز جلوگیری از تعدی مالیاتی و دستبرد به حقوق طبقه روستائی؛ ۲- گزارش وقایع شهری به ویژه از لحاظ نظم و امنیت عمومی؛ ۳- مراقبت از فعالیت سفارتخانههای خارجی در تهران.<ref>روشنی زعفرانلو، قدرت الله؛ ۱۳۵۴. ص۷۸-۶۹.</ref> |