مذهب جعفری: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از رحلت [[محمد|پیامبر]] (ص) و دوران خلافت [[خلفا]] هرگاه در مسأله ای فقهی کار بر [[خلیفه]] یا [[صحابه]] رسول (ص) دشوار می شد، به [[علی]] (ع) رجوع می کردند و او مشکل آنان را می گشود. چون علی به [[شهادت]] رسید، دشمنان کار را بر فرزندان و [[شیعیان]] او تنگ کردند و میان مردم و آنان جدایی افکندند. از سوی دیگر، دین به دنیا فروختگان نیز برای خشنودی حاکمان وقت و یا سود خود، به ساختن روایتها پرداختند، تا آنجا که شناخت حدیث درست از نادرست بر [[فقیهان]] دشوار گردید. می توان گفت از سال چهلم هجری تا نزدیک به پایان سده نخستین [[هجرت]]، جز معدودی از صحابه و [[تابعان]] از فقه درست- [[فقه آل محمد]](ص)- بی بهره بودند.

دوران امام صادق مصادف بود با ضعیف شدن و سپس درهم ریختن حکومت [[مروانیان]]،  و همچنانکه آزادیهای سیاسی را فراهم آورد و در گوشه و کنار مقدمات قیامهای دینی و دسته بندی علیه حاکمان آماده گردید، آزادی بحثهای علمی را در شاخه های گوناگون نیز موجب شد.<ref>شهیدی، 1384، ص 47.</ref>

[[ابن حجر]] در باره حضرتش نوشته است: مردم از علم او چندان نقل کردند که آوازه آن به همه شهرها رسید. امامان بزرگ چون [[یحیی بن سعید]]، [[ابن جریح]]، [[مالک]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[سفیان ثوری]]، [[ابوحنیفه]]، [[شعبه]] و [[ایوب سختیانی]] از او روایت کرده اند.<ref>احمد بن حجر هیتمی، 1385، ص 201.</ref>

== جستارهای وابسته ==

*[[امام صادق علیه السلام]]