حجاج بن مسروق جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:آرامگاه شهدای کربلا۲.jpg|بندانگشتی|آرامگاه شهدای کربلا در حرم امام حسین(ع)]]

'''حَجّاج بن مَسروق مَذحجی جُعفی''' از یاران [[امام علی]](ع) و [[امام حسین]](ع) و از [[شهدای کربلا]]. وقتی امام حسین(ع) از [[مدینه]] به سمت [[مکه]] حرکت کرد، او نیز از [[کوفه]] به مکه رفت و به کاروان امام پیوست.<ref>ابصار العین، ص۱۵۱</ref> برخی منابع او را [[اذان|مؤذن]] امام در مسیر حرکت از مکه تا [[کربلا]] خوانده‌اند.<ref>ابصار العین، ص۱۵۱؛ نفس المهموم، ص۲۶۴؛</ref> در منزلگاه [[قصر بنی مقاتل]]، امام او را به خیمه [[عبیدالله بن حر جعفی]] فرستاد تا از وی برای یاری امام دعوت کند ولی او دعوت امام را نپذیرفت.

از قبیله [[مذحج]] است. [[شیخ مفید]] نام او را حجاج بن مسرور ضبط کرده است.<ref>الارشاد، ج۲،ص۷۸</ref>

او در روز عاشورا از امام حسین(ع) اجازه گرفت و به میدان رفت. پس از مدتی در حالی که بدنش آغشته به خون بود بازگشت و خطاب به امام این شعر را خواند:

 

<small>جانم به قربانت که هدایتکننده و هدایت شدهای؛ امروز جدّت پیامبر را ملاقات خواهم کرد{{سخ}}و سپس پدرت علی را: آن انسان بزرگواری که او را وصی پیامبر می‌دانم.</small>

{{پانویس|۲}}