confirmed، protected، templateeditor
۱٬۵۸۲
ویرایش
(←منابع: افزودن منبع) |
(←فضیلت و ثواب تشییع جنازه: منبعیابی) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
{{پاک کن}} | {{پاک کن}} | ||
{{نقل قول چهار طبقه|قال الصادق(ع):|ینبَغی لأولیاءِ المَیتِ أن یؤْذِنوا إخوانَ المَیتِ بمَوتهِ، فیشهَدونَ جَنازَتَهُ و یصَلُّونَ علَیهِ، فیکسِبُ لَهُمُ الأجرَ و یکسِبُ لِمَیتهِ الاستِغفارَ|امام صادق(ع) فرمود: بهتر است صاحبان عزا برادران دینی میت را از مرگ او با خبر سازند تا در تشییع جنازه حاضر شوند و بر او نماز خوانند؛ هم برای آنان پاداش خواهد بود و هم برای میت مایه آمرزش.|علل الشرایع، ج۱، ص۳۰۱|عرض=۳۶|تراز=چپ|رنگ حاشیه=D6E0CC}} | {{نقل قول چهار طبقه|قال الصادق(ع):|ینبَغی لأولیاءِ المَیتِ أن یؤْذِنوا إخوانَ المَیتِ بمَوتهِ، فیشهَدونَ جَنازَتَهُ و یصَلُّونَ علَیهِ، فیکسِبُ لَهُمُ الأجرَ و یکسِبُ لِمَیتهِ الاستِغفارَ|امام صادق(ع) فرمود: بهتر است صاحبان عزا برادران دینی میت را از مرگ او با خبر سازند تا در تشییع جنازه حاضر شوند و بر او نماز خوانند؛ هم برای آنان پاداش خواهد بود و هم برای میت مایه آمرزش.|علل الشرایع، ج۱، ص۳۰۱|عرض=۳۶|تراز=چپ|رنگ حاشیه=D6E0CC}} | ||
* پیامبر خدا (ص) فرمود: بهترین تشییع کنندگان جنازه کسی است که (خدا و مرگ و پس از مرگ را) بیشتر یاد کند و کسی که تا جنازه (در گور) نهاده نشود او ننشیند و کاملترین پیمانه (ثواب) را کسی دارد که سه مرتبه (یا سه مشت) خاک روی [[لحد]] بریزد. | * پیامبر خدا (ص) فرمود: بهترین تشییع کنندگان جنازه کسی است که (خدا و مرگ و پس از مرگ را) بیشتر یاد کند و کسی که تا جنازه (در گور) نهاده نشود او ننشیند و کاملترین پیمانه (ثواب) را کسی دارد که سه مرتبه (یا سه مشت) خاک روی [[لحد]] بریزد.<ref>[https://rasekhoon.net/hadith/show/1511192/%D8%A8%D9%87%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%AA%D8%B4%DB%8C%DB%8C%D8%B9-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%86%D8%A7%D8%B2%D9%87، «بهترین تشییعکنندگان جنازه»]</ref>، سایت راسخون. | ||
* [[امام علی(ع)]] چون در تشییع جنازهای صدای خنده مردی را شنید، گفت: گویی که مرگ را در این جهان برای دیگران رقم زدهاند و انگار که حق در این دنیا بر دیگران واجب گشته است و گویی مردگانی را که میبینیم، مسافرانی هستند که بزودی سوی ما باز میگردند! آنان را در گورهایشان مینهیم و میراثشان را میخوریم، آنگونه که پنداری پس از آنها جاودان خواهیم ماند. حال آن که هدف هر بلا و حادثهای بنیاد برافکن قرار داریم.<ref>ریشهری، میزان الحکمه، ج۱۲، آداب تشییع جنازه</ref> | * [[امام علی(ع)]] چون در تشییع جنازهای صدای خنده مردی را شنید، گفت: گویی که مرگ را در این جهان برای دیگران رقم زدهاند و انگار که حق در این دنیا بر دیگران واجب گشته است و گویی مردگانی را که میبینیم، مسافرانی هستند که بزودی سوی ما باز میگردند! آنان را در گورهایشان مینهیم و میراثشان را میخوریم، آنگونه که پنداری پس از آنها جاودان خواهیم ماند. حال آن که هدف هر بلا و حادثهای بنیاد برافکن قرار داریم.<ref>ریشهری، میزان الحکمه، ج۱۲، آداب تشییع جنازه</ref> | ||