پرش به محتوا

تشییع جنازه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
جز
خط ۱۴: خط ۱۴:
{{نقل قول چهار طبقه|قال الصادق(ع):|ینبَغی لأولیاءِ المَیتِ أن یؤْذِنوا إخوانَ المَیتِ بمَوتهِ، فیشهَدونَ جَنازَتَهُ و یصَلُّونَ علَیهِ، فیکسِبُ لَهُمُ الأجرَ و یکسِبُ لِمَیتهِ الاستِغفارَ|امام صادق(ع) فرمود: بهتر است صاحبان عزا برادران دینی میت را از مرگ او با خبر سازند تا در تشییع جنازه حاضر شوند و بر او نماز خوانند؛ هم برای آنان پاداش خواهد بود و هم برای میت مایه آمرزش.|علل الشرایع، ج۱، ص۳۰۱|عرض=۳۶|تراز=چپ|رنگ حاشیه=D6E0CC}}
{{نقل قول چهار طبقه|قال الصادق(ع):|ینبَغی لأولیاءِ المَیتِ أن یؤْذِنوا إخوانَ المَیتِ بمَوتهِ، فیشهَدونَ جَنازَتَهُ و یصَلُّونَ علَیهِ، فیکسِبُ لَهُمُ الأجرَ و یکسِبُ لِمَیتهِ الاستِغفارَ|امام صادق(ع) فرمود: بهتر است صاحبان عزا برادران دینی میت را از مرگ او با خبر سازند تا در تشییع جنازه حاضر شوند و بر او نماز خوانند؛ هم برای آنان پاداش خواهد بود و هم برای میت مایه آمرزش.|علل الشرایع، ج۱، ص۳۰۱|عرض=۳۶|تراز=چپ|رنگ حاشیه=D6E0CC}}
* پیامبر خدا (ص) فرمود: بهترین تشییع کنندگان جنازه کسی است که (خدا و مرگ و پس از مرگ را) بیشتر یاد کند و کسی که تا جنازه (در گور) نهاده نشود او ننشیند و کاملترین پیمانه (ثواب) را کسی دارد که سه مرتبه (یا سه مشت) خاک روی [[لحد]] بریزد.{{مدرک}}
* پیامبر خدا (ص) فرمود: بهترین تشییع کنندگان جنازه کسی است که (خدا و مرگ و پس از مرگ را) بیشتر یاد کند و کسی که تا جنازه (در گور) نهاده نشود او ننشیند و کاملترین پیمانه (ثواب) را کسی دارد که سه مرتبه (یا سه مشت) خاک روی [[لحد]] بریزد.{{مدرک}}
* [[امام علی(ع)]] چون در تشییع جنازه‌ای صدای خنده مردی را شنید، گفت: گویی که مرگ را در این جهان برای دیگران رقم زده‌اند و انگار که حق در این دنیا بر دیگران واجب گشته است و گویی مردگانی را که می‌بینیم، مسافرانی هستند که بزودی سوی ما باز می‌گردند! آنان را در گورهایشان می‌نهیم و میراثشان را می‌خوریم، آنگونه که پنداری پس از آنها جاودان خواهیم ماند. سپرده ایم حال آن که هدف هر بلا و حادثه‌ای بنیاد برافکن قرار داریم.<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه، ج۱۲، آداب تشییع جنازه</ref>
* [[امام علی(ع)]] چون در تشییع جنازه‌ای صدای خنده مردی را شنید، گفت: گویی که مرگ را در این جهان برای دیگران رقم زده‌اند و انگار که حق در این دنیا بر دیگران واجب گشته است و گویی مردگانی را که می‌بینیم، مسافرانی هستند که بزودی سوی ما باز می‌گردند! آنان را در گورهایشان می‌نهیم و میراثشان را می‌خوریم، آنگونه که پنداری پس از آنها جاودان خواهیم ماند. حال آن که هدف هر بلا و حادثه‌ای بنیاد برافکن قرار داریم.<ref>ری‌شهری، میزان الحکمه، ج۱۲، آداب تشییع جنازه</ref>


==حکم تشییع جنازه==
==حکم تشییع جنازه==
۱۷٬۴۴۳

ویرایش