Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۰۷۲
ویرایش
میرزا جواد تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تحصیلات
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←تحصیلات) |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
آیت‌الله تبریزی در نوزده‌سالگی ([[سال ۱۳۶۴ هجری قمری|۱۳۶۴ق]] راهی [[قم]] شد و هفت سال در این شهر سکونت گزید.<ref>آشنایی با ستارگان هدایت و مراجع تقلید شیعه، حسین آوردی، ص۸.</ref> گفته شده او در این دوره از جمله افراد مورد توجه [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] رییس حوزه علمیه بود، و از طلاب امتحان می‌گرفت و پرداخت شهریه طلبه‌ها منوط به نظر ممتحنین بود.»<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۴۶.</ref>او در این دوره هفت سال در درس آیت‌الله بروجرودی و چهار سال نیز در درس [[سید محمد حجت کوه‌کمری|آیت‌الله حجت]] شرکت کرد و به لحاظ روحی و اخلاقی نیز تحت تأثیر وی قرار گرفت و با وجود موقعیت خوب برای تدریس راهی [[نجف]] شد.{{مدرک}} | آیت‌الله تبریزی در نوزده‌سالگی ([[سال ۱۳۶۴ هجری قمری|۱۳۶۴ق]] راهی [[قم]] شد و هفت سال در این شهر سکونت گزید.<ref>آشنایی با ستارگان هدایت و مراجع تقلید شیعه، حسین آوردی، ص۸.</ref> گفته شده او در این دوره از جمله افراد مورد توجه [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] رییس حوزه علمیه بود، و از طلاب امتحان می‌گرفت و پرداخت شهریه طلبه‌ها منوط به نظر ممتحنین بود.»<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۴۶.</ref>او در این دوره هفت سال در درس آیت‌الله بروجرودی و چهار سال نیز در درس [[سید محمد حجت کوه‌کمری|آیت‌الله حجت]] شرکت کرد و به لحاظ روحی و اخلاقی نیز تحت تأثیر وی قرار گرفت و با وجود موقعیت خوب برای تدریس راهی [[نجف]] شد.{{مدرک}} | ||
تبریزی در بیست و هفت‌سالگی(سال ۱۳۷۱ق) خود را به شهر [[نجف]] رساند و با کمک [[میرزا علی غروی]] که سالیانی در نجف بود، در [[مدرسه علمیه قوام (نجف)|مدرسه قوام]] ساکن شد.<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۴۹.</ref> آیت‌الله تبریزی در نجف در دروس اساتید بزرگی، چون [[سید عبدالهادی شیرازی]] و [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن حکیم]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] شرکت کرد و در همان سال‌های نخست مورد توجه اساتید قرار گرفت.با استعداد و همتی که از خود نشان داد مورد توجه استادش خوئی قرار گرفته و رفته‌رفته به استاد نزدیک‌تر و از خواص شاگردان وی شد.<ref>یادداشت‌های حجت‌الاسلام وحیدپور دربارهٔ زندگی آیت‌الله تبریزی.</ref> آیت الله خوئی سؤالات علمی دیگر شاگردان خود را به میرزا جواد تبریزی ارجاع می‌داد.<ref>واسعی، «مجتهد مسلم (بزرگداشت آیت‌الله العظمی حاج میرزا جواد تبریزی)، خردنامه همشهری، شماره۱۲، ۱۳۸۵ش. | تبریزی در بیست و هفت‌سالگی(سال ۱۳۷۱ق) خود را به شهر [[نجف]] رساند و با کمک [[میرزا علی غروی]] که سالیانی در نجف بود، در [[مدرسه علمیه قوام (نجف)|مدرسه قوام]] ساکن شد.<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۴۹.</ref> آیت‌الله تبریزی در نجف در دروس اساتید بزرگی، چون [[سید عبدالهادی شیرازی]] و [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن حکیم]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] شرکت کرد و در همان سال‌های نخست مورد توجه اساتید قرار گرفت.با استعداد و همتی که از خود نشان داد مورد توجه استادش خوئی قرار گرفته و رفته‌رفته به استاد نزدیک‌تر و از خواص شاگردان وی شد.<ref>یادداشت‌های حجت‌الاسلام وحیدپور دربارهٔ زندگی آیت‌الله تبریزی.</ref> آیت الله خوئی سؤالات علمی دیگر شاگردان خود را به میرزا جواد تبریزی ارجاع می‌داد.<ref>واسعی، «مجتهد مسلم (بزرگداشت آیت‌الله العظمی حاج میرزا جواد تبریزی)، خردنامه همشهری، شماره۱۲، ۱۳۸۵ش.</ref> | ||
=== تدریس و عضویت در هیئت استفتا === | === تدریس و عضویت در هیئت استفتا === | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
آیت‌الله تبریزی علاوه بر اینکه در دروس فقه و اصول به درجه [[اجتهاد]] رسید، در دروس [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و [[علم رجال|رجال]] تلاش زیادی کرد و به تبحر دست یافت.{{مدرک}} از هم بحث‌ها و هم درس‌های او می‌توان از [[سید محمدباقر صدر]]، [[مجتبی لنکرانی|شیخ مجتبی لنکرانی]]، [[صدر بادکوبه‌ای]]، [[حسین وحید خراسانی|وحید خراسانی]]، [[سید علی حسینی سیستانی|سید علی سیستانی]]، و [[علی‌اصغر احمدی شاهرودی]] را نام برد.<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۵۴.</ref> | آیت‌الله تبریزی علاوه بر اینکه در دروس فقه و اصول به درجه [[اجتهاد]] رسید، در دروس [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و [[علم رجال|رجال]] تلاش زیادی کرد و به تبحر دست یافت.{{مدرک}} از هم بحث‌ها و هم درس‌های او می‌توان از [[سید محمدباقر صدر]]، [[مجتبی لنکرانی|شیخ مجتبی لنکرانی]]، [[صدر بادکوبه‌ای]]، [[حسین وحید خراسانی|وحید خراسانی]]، [[سید علی حسینی سیستانی|سید علی سیستانی]]، و [[علی‌اصغر احمدی شاهرودی]] را نام برد.<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۵۴.</ref> | ||
== بازگشت به ایران == | == بازگشت به ایران == | ||
در سال [[سال ۱۳۵۴ هجری شمسی|۱۳۵۴ش]] حکومت [[عراق]] سخت‌گیری‌هایی بر ضد ایرانیان اعمال کرد و ایرانیان بسیاری را از [[معاودین|عراق اخراج کرد]]. آیت‌الله تبریزی پس از ۲۳ سال به همراه تعدادی از ایرانیان مجبور به ترک عراق شد.<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۵۴-۵۹.</ref> این در حالی بود که آیت‌الله خویی از وی می‌خواست آیت‌الله تبریزی در نجف به تدریس ادامه دهد و معتقد بود که ایشان می‌تواند در آینده نزدیک یکی از استوانه‌های حوزهٔ علمیه نجف گردد و این مطلب را به برخی از دوستان نزدیک خود گفته بود. این سخن معروف بود که وی به فرزند [[ابوالحسن مشکینی اردبیلی]] صاحب حاشیه بر [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایه]] گفته بود: «ایشان [[مجتهد|مجتهدِ]] مطلق هستند».<ref>یادداشت‌های حجت الاسلام وحید پور دربارهٔ زندگی آیت‌الله تبریزی</ref> | در سال [[سال ۱۳۵۴ هجری شمسی|۱۳۵۴ش]] حکومت [[عراق]] سخت‌گیری‌هایی بر ضد ایرانیان اعمال کرد و ایرانیان بسیاری را از [[معاودین|عراق اخراج کرد]]. آیت‌الله تبریزی پس از ۲۳ سال به همراه تعدادی از ایرانیان مجبور به ترک عراق شد.<ref>تبریزی، سیره استاد الفقهاء آیة‌الله العظمی تبریزی، ۱۳۹۱ش، ص۵۴-۵۹.</ref> این در حالی بود که آیت‌الله خویی از وی می‌خواست آیت‌الله تبریزی در نجف به تدریس ادامه دهد و معتقد بود که ایشان می‌تواند در آینده نزدیک یکی از استوانه‌های حوزهٔ علمیه نجف گردد و این مطلب را به برخی از دوستان نزدیک خود گفته بود. این سخن معروف بود که وی به فرزند [[ابوالحسن مشکینی اردبیلی]] صاحب حاشیه بر [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایه]] گفته بود: «ایشان [[مجتهد|مجتهدِ]] مطلق هستند».<ref>یادداشت‌های حجت الاسلام وحید پور دربارهٔ زندگی آیت‌الله تبریزی</ref> | ||