منهاج السنة النبویه (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

طبق برخی گزارش‌ها کتاب منهاج السنه النبویه واکنشی به کتاب [[منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب)|منهاج الکرامه]] [[علامه حلی]] و به عنوان ردیه‌ای بر این کتاب بوده است.<ref>ابن‌حجر عسقلاتی، لسان المیزان، ج۳، ص۲۱۵.</ref> در برخی گزارش‌ها آمده است قدرت علامه حلی در بحث و مناظره با علمای [[اهل سنت]] در حضور [[اولجایتو]] سلطان غیاث الدین محمد خدابنده، پادشاه وقت بلاد اسلامی، نقش مهمی در گرایش اولجایتو و گسترش [[تشیع]] در [[ایران]] داشته است.<ref>رسول جعفریان، سلطان محمد خدابنده، علامه حلی و رواج تشیع در ایران، نامه مفید، شماره۷، ۱۷۲ و ۱۷۳.</ref><ref>ابن الوردی، تاریخ ابن الوردی، ج ۲، ص۲۷۰.</ref> نوشتن کتاب منهاج الکرامه برای سلطان اولجایتو از سوی علامه حلی، گویای تأثیرپذیری سلطان از تشیع است.<ref>رسول جعفریان، سلطان محمد خدابنده، علامه حلی و رواج تشیع در ایران، نامه مفید، شماره۷، ص۱۷۵.</ref><ref>[http://hajj.ir/14/53576 رحلت عالمی که پادشاه مغول را شیعه کرد، خبرگزاری حج].</ref> این وضعیت موجب شد تا [[ابن‌تیمیه]] با نوشتن منهاج السنه، با نگاه تند و خارج از انصاف، مبانی شیعه را مورد نقد قرار دهد.

[[ابن تیمیه]] در کتاب منهاج السنه مطالب خود را در ۲۱۴ فصل بیان کرده است. از آن‌جا که منهاج السنه ردیه‌ای است بر کتاب [[منهاج الکرامه]] [[علامه حلی]]، نویسنده بیشتر مطالب کتاب را به نقد و رد دیدگاه‌های علامه حلی درباره مبانی [[شیعه]] قرار داده است. به عبارتی کتاب منهاج السنه آیینه تمام نمای ردیه‌ها علیه شیعه است.<ref>محسن الویری/ سید علی حسین‌پور، ردیه‌های تاریخی علیه شیعه؛ نقد و بررسی «منهاج السنه النبویه»، شیعه شناسی، ش۴۰.</ref> ابن تیمیه در سراسر کتابش از کلمه [[رافضی]] برای شیعیان استفاده کرده است. عمده توجه وی به موضوع [[امامت]] و [[اهل بیت(ع)]] متمرکز است. ابن تیمیه در سراسر کتاب به شدت با دیدگاه شیعه در موضوع امامت برخورد کرده و در این میان اهانت‌هایی را به شیعیان کرده است. نقد خارج از انصاف ابن تیمیه به موضوع امامت تا حدی است که وی با نگاه تردیدآمیز به جایگاه [[امام علی(ع)]] به عنوان [[خلیفه چهارم]] مسلمانان می‌نگرد.<ref>ابن تیمیه، منهاج السنه، ج۱، ص۵۳۷-۵۳۹.</ref> نویسنده کتاب، آن دسته از فضایل امام علی(ع) که همه مسلمانان در مورد آن اتفاق نظر دارند را رد کرده است و تلاش کرده جایگاه ایشان را در میان [[صحابه|صحابه پیامبر(ص)]] کم‌رنگ جلوه دهد.<ref>به عنوان نمونه رجوع کنید به: منهاج السنه، ج۵، ص۱۹؛همان، ج۷، ص۱۵۵ و ۲۷۳؛ همان، ج۸، ۲۸۵ و ۳۸۹.</ref> ابن تیمیه درباره جایگاه اهل بیت(ع) نیز از چارچوب انصاف خارج گشته و احادیث در فضیلت آنان را از اساس نپذیرفته است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به: منهاج السنه، ج۷، ص۱۷۷- ۱۷۹، ۳۱۸ و ۳۹۴.</ref>