پرش به محتوا

مختار بن ابی‌عبید ثقفی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۴۹: خط ۴۹:


== چرا مختار در روز عاشورا در کربلا نبود؟==
== چرا مختار در روز عاشورا در کربلا نبود؟==
مختار در [[روز عاشورا]] در زندان بود ازاین‌رو در کربلا حضور نداشت. پس از شهادت مسلم، [[ابن زیاد]] قصد کشتن مختار را داشت که با وساطت [[عمرو بن حریث]] از کشتن او صرف‌نظر کرد اما او را زندانی نمود. مختار تا پس از واقعه کربلا در زندان بود.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج‌۶، ص۳۷۷؛ ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۲۹.</ref> پس از [[واقعه کربلا]] مختار با وساطت [[عبدالله بن عمر]] (شوهر صفیه خواهر مختار)<ref> ابن‌اثیر، اسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج‌۴، ص۳۴۷.</ref> نزد [[یزید بن معاویه]] آزاد شد.<ref> ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۲۹.</ref> بنا بر گزارش‌ [[عبدالرزاق مقرم]] هنگامی که [[اسیران کربلا]] را به مجلس ابن‌زیاد آوردند، ابن‌زیاد مختار را نیز که زندانی بود احضار کرد. در این جلسه میان مختار و ابن‌زیاد سخنان تندی ردوبدل شد.<ref>مقرم، مقتل الحسین، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۷.</ref> بنا بر این گزارش مختار پس از شهادت [[عبدالله بن عفیف]] از زندان آزاد شد اما عبیدالله بن زیاد با وی شرط کرد که نباید بیشتر از سه روز در کوفه بماند. عبیدالله پس از شهادت عبدالله بن عفیف خطبه‌ای خواند و در آن به اهل‌بیت پیامبر(ص) ناسزا گفت مختار به وی اعتراض کرد، ابن‌زیاد دوباره او را زندانی کرد اما با شفاعت مجدد عبدالله بن عمر آزاد شد.<ref>مقرم، مقتل الحسین، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۷.</ref>
مختار در [[روز عاشورا]] در زندان بود. ازاین‌رو در کربلا حضور نداشت. پس از شهادت مسلم، [[ابن زیاد]] قصد کشتن مختار را داشت که با وساطت [[عمرو بن حریث]] از کشتن او صرف‌نظر کرد؛ اما او را به زندان انداخت. مختار تا پس از واقعه کربلا در زندان بود.<ref> بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج‌۶، ص۳۷۷؛ ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۲۹.</ref> پس از [[واقعه کربلا]]، مختار با وساطت [[عبدالله بن عمر]] که شوهر صفیه خواهر مختار بود،<ref> ابن‌اثیر، اسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج‌۴، ص۳۴۷.</ref> نزد [[یزید بن معاویه]]، آزاد شد.<ref> ابن‌جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج‌۶، ص۲۹.</ref> بنا بر گزارش‌ [[عبدالرزاق مقرم]] هنگامی که [[اسیران کربلا]] را به مجلس ابن‌زیاد آوردند، ابن‌زیاد مختار را نیز که زندانی بود احضار کرد. در این جلسه، میان مختار و ابن‌زیاد سخنان تندی ردوبدل شد.<ref>مقرم، مقتل الحسین، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۷.</ref> بنا بر این گزارش، مختار پس از شهادت [[عبدالله بن عفیف]] از زندان آزاد شد؛ اما عبیدالله بن زیاد با وی شرط کرد که نباید بیشتر از سه روز در کوفه بماند. عبیدالله پس از شهادت عبدالله بن عفیف، خطبه‌ای خواند و در آن به اهل‌بیت پیامبر(ص) ناسزا گفت. مختار به وی اعتراض کرد و ابن‌زیاد دوباره او را زندانی کرد؛ اما با شفاعت مجدد عبدالله بن عمر آزاد شد.<ref>مقرم، مقتل الحسین، ۱۴۲۶ق، ص۳۴۷.</ref>


===بیعت با عبدالله بن زبیر===
===بیعت با عبدالله بن زبیر===
مختار با [[عبدالله بن زبیر]] بیعت کرد به شرطی که در کارها با او مشورت کند،<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۱۵.</ref> در حمله سپاه [[یزید]] به [[مکه]] و محاصره عبدالله بن زبیر، مختار در کنار عبدالله با یزیدیان جنگید.<ref> مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۱۵.</ref> پس از درگذشت یزید بن معاویه ابن زبیر ادعای خلافت کرد ازاین‌رو مختار به کوفه رفت و مقدمات قیام را فراهم کرد.<ref> مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۱۸.</ref> ابن‌زبیر، [[عبدالله بن مطیع]] را به ولایت کوفه گماشت، مختار با وی جنگید و او را شکست داد.<ref>مقدسی، البداء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۲۰.</ref>
مختار با [[عبدالله بن زبیر]] بیعت کرد، به شرطی که در کارها با او مشورت کند،<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۱۵.</ref> در حمله سپاه [[یزید]] به [[مکه]] و محاصره عبدالله بن زبیر، مختار در کنار عبدالله، با سپاه یزید جنگید.<ref> مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۱۵.</ref> پس از درگذشت یزید بن معاویه، ابن زبیر ادعای خلافت کرد. مختار هم به کوفه رفت و مقدمات قیام خود را فراهم کرد.<ref> مقدسی، البدء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۱۸.</ref> ابن‌زبیر، [[عبدالله بن مطیع]] را به ولایت کوفه گماشت. مختار با وی جنگید و او را شکست داد.<ref>مقدسی، البداء و التاریخ، مکتبة الثقافة الدینیة، ج۶، ص۲۰.</ref>
 
==چرایی شرکت نکردن در قیام توابین==
==چرایی شرکت نکردن در قیام توابین==
{{اصلی|قیام توابین}}
{{اصلی|قیام توابین}}
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۵۷۹

ویرایش