پرش به محتوا

آیه ملک: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
| آیات مرتبط=  
| آیات مرتبط=  
}}
}}
'''آیه مُلک'''، آیه ۲۶ [[سوره آل عمران]] است. این آیه مالکیت و فرمانروایی [[خدا]] بر هستی را مورد اشاره قرار داده است. [[مفسران]] معتقدند این آیه، به اعای باطل [[اهل کتاب]] که خود را از خاصان خدا می‌پنداشتند، پاسخ می‌دهد. آیه بیان می‌کند که بخشیدن و ستاندن حکومت و فرمانروایی و نیز بخشیدن عزت و ذلت به دست خداوند است و اوست که هر خیری را عطا می‌کند. برخی از مفسران بر این عقیده‌اند که بخشیدن حکومت به ظالمان نیز توسط خدا انجام می‌پذیرد اما به این معنا نیست که حکومت حاکمان ظالم مورد تأیید و رضایت خداوند است.  
'''آیه مُلک''' آیه ۲۶ [[سوره آل عمران]] است که مالکیت و فرمانروایی هستی را برای [[خدا]] دانسته است. این آیه را در پاسخ به اعای [[اهل کتاب]] دانسته‌اند که خود را از خاصان خدا می‌پنداشتند. این آیه بخشیدن یا ستاندن حکومت و فرمانروایی و همچنین بخشیدن عزت و ذلت را به دست خداوند می‌داند. برخی از [[مفسر|مفسران]] بر این عقیده‌اند که بخشیدن حکومت به ظالمان نیز توسط خدا انجام می‌پذیرد اما به این معنا نیست که حکومت حاکمان ظالم مورد تأیید و رضایت خداوند است.  
 
[[شأن نزول]] آیه در پاسخ به [[منافقان]] است که وعده [[پیامبر(ص)]] را در مورد این‌که به زودی [[ایران]] و روم زیر پرچم [[اسلام]] خواهند رفت، بسیار اغراق‌آمیز دانستند.
[[شأن نزول]] آیه در پاسخ به [[منافقان]] است که وعده [[پیامبر(ص)]] را در مورد این‌که به زودی [[ایران]] و روم زیر پرچم [[اسلام]] خواهند رفت، بسیار اغراق‌آمیز دانستند.


Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱

ویرایش