نجس: تفاوت میان نسخه‌ها

==نجاسات ده‌گانه==

{{اصلی|خون}}

خون انسان و هر حیوانی که خون جهنده دارد نجس است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، م۹۶</ref>

[[مالکیه]]،شافعیه و [[حنفیه]] از اهل سنت خون جاری شده همه حیوانات را نجس می‌دانند چه خون جهنده داشته باشد یا نداشته باشد.<ref>الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱، ص۷۳</ref>

{{اصلی|بول|غائط}}

ادرار (بول) و مدفوع (غائط) انسان و هر حیوان [[حرام گوشت]]ی که خون جهنده دارد نجس است. در نجاست مدفوع [[پرندگان حرام گوشت]] مانند کلاغ اختلاف نظر است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، م۸۴</ref>

شافعیه و حنفیه مدفوع حیوانات حلال گوشت را نیز نجس می‌دانند و در پرندگان تفصیل دیگری دارند.<ref>الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱، ص۷۴</ref>

{{اصلی|منی}}

مَنی هر حیوانی که خون جهنده دارد نجس است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، م۸۷</ref>

در بین [[اهل سنت]] در مورد نجاست منی اختلاف نظر است، [[شافعیه]] و [[حنابله]] آن را پاک می‌دانند.<ref>الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱، ص۷۵</ref>

{{اصلی|مردار}}

جسد حیواناتی که خون جهنده دارند میتَه یا مُردار نامیده شده و نجس است. بدن انسان مُرده، پیش از [[غسل میت]] نجس است (ناپاک بودن آن از ابتدای فوت تا هنگامی که بدن سرد می‌شود مورد اختلاف بین فقهاست<ref>[http://lib.eshia.ir/10152/1/336 مستمسک عروه، ج۱، ص۳۳۶]</ref>)؛ حیوانات حلال گوشتی که [[ذبح شرعی]] شده‌اند پاک هستند؛ گوشت، چرم، استخوان و ژلاتین حیوانات [[حلال گوشت]]ی که ذبح شرعی نشده‌اند نجس‌اند، بنابراین وسایل چرمی که در کشوری غیرمسلمان تهیه شده باشد، هر چند از حیوانات حلال گوشتی مانند گاو و گوسفند باشد نجس است چراکه ذبح شرعی نشده‌اند.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، م۸۸</ref>

برخی از حیوانات حرام گوشت در صورتی که با شرایط گفته شده در فقه، [[تذکیه]] شوند، پوست و موی آنان پاک می‌باشد و در غیر این صورت، نجس هستند.<ref>.توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج ۱،ص۴۶۱ و ۵۷۰٫</ref>

{{اصلی|سگ| خوک}}

همه اجزاء سگ و خوکی که در خشکی زندگی می‌کند از جمله آب دهان آنها نجس است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، م۱۰۵</ref>

مالکیه از اهل سنت همه حیوانات زنده از جمله سگ و خوک را پاک می‌دانند و حنفیه تنها خوک را نجس می‌دانند.<ref>الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱، ص۷۲</ref>

{{اصلی|کافر|اهل کتاب#طهارت اهل کتاب}}

کافری که در فقه نجس محسوب می‌شود به معنای غیر مسلمان است. فقیهان [[شیعه]] هفت گروه را کافر دانسته و آنها را نجس می‌دانند(با اختلاف نظر در برخی موارد):

# پیروان ادیان آسمانی تحریف شده مانند [[یهود]] و [[مسیحیت]] (در این مورد اختلاف‌نظر وجود دارد)<ref>. رساله توضیح المسائل نه مرجع، تدوین و تطبیق راشدی،ص۷۱ – ۷۳، پیام عدالت، چاپ اول، ۱۳۸۵ ش.</ref>

{{اصلی|شراب}}

از نظر فقه شیعه، شراب و هر چیزی که انسان را مست می‌کند، چنانچه به خودی خود روان (مایع) باشد، نجس است<ref>. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‌۱،ص۸۰م ۱۱۱٫</ref> و خوردن و نوشیدن آن [[حرام]].<ref>. توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج‌۱،ص۸۱؛ آیت الله زنجانی:اگر مایعی زیاد آن مست کننده باشد، مقدار کم آن نیز نجس است؛ آیت الله بهجت (ره):شراب و هر چیزی که زیاد آن انسان را مست می‌کند، چنانچه به خودی خود مایع باشد نجس و خوردن آن حرام است، اگر چه کم باشد یا مست کنندگی آن خفیف باشد.</ref>

انگور و فشرده آن نیز هرگاه به جوش آید تا زمانی که دو سوم آن تبخیر نشده باشد نجس است خواه به خودی خود جوش آمده باشد و خواه با حرارت، و نیز خواه مست کننده باشد و خواه نباشد.<ref>. الطباطبائی الیزدی، سید محمد کاظم؛ العروة الوثقی، تهران، المکتبة العلمیة الإسلامیة، بی‌تا، المجلد الاوّل،ص۵۵.</ref>

{{اصلی|فقاع}}

فُقّاع یا آب جو نیز از نجاسات است.<ref>رساله توضیح المسائل مراجع، م۱۱۵</ref>