کوفه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[مختار]] که در زمان قیام توابین در زندان زبیریان به سر می‌برد، به طور سرّی نامه‌ای برای باقیمانده [[توابین]] فرستاد. آنان پس از خواندن نامه به او پیغام دادند که برای قیامی مجدد آماده‌اند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، ج۶، ص۶۶.</ref>مختار پس از آزادی، دعوت خود را علنی کرد و بسیاری از بزرگان [[شیعه]] در کوفه از وی حمایت کردند. مختار با شعار یا لثارات الحسین و [[یا منصور امت|یا منصور أمِت]] به مقر حکومت کوفه حمله کرد و والی [[عبدالله بن زبیر|ابن زبیر]] را اخراج نمود و حکومت شیعی تشکیل داد<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، بیروت، ج۶، ص۲۰-۲۳.</ref>. از جمله اقدامات مهم مختار در مدتی که حکومت کوفه در دستش بود، کشتن شمار زیادی از قاتلان [[امام حسین]](ع) بود.<ref>دینوری، اخبار الطوال، ۱۳۷۰ش، ص۲۹۸-۳۰۳.</ref>

[[محمد بن ابراهیم بن طباطبا]] از نوادگان [[امام حسن(ع)]] بود که از [[مدینه]] به کوفه آمد و به کمک [[ابوالسرایا]] که یکی از فرماندهان شورشی و ناراضی عباسیان و از زیر دستان [[هرثمه بن اعین]] بود، سپاهی تشکیل داد. آنان در سال [[۱۹۹ هجری قمری]] به کوفه حمله کردند و این شهر را تصرف کردند.<ref>ابن الاثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۳۸۵ش، ج۷، ص۳۰۲.</ref> شعار آنان در این قیام [[الرضا من آل محمد]] بود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۱۹ق، ص۴۳۳.</ref>