ابراهیم (پیامبر): تفاوت میان نسخهها
←پدر ابراهیم
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
===پدر ابراهیم=== | ===پدر ابراهیم=== | ||
درباره نام پدر ابراهیم اختلاف هست. در عهد عتیق این نام، ترح ضبط شده است<ref>پیدایش، ۱۱: ۲۴، متن عبری؛ قس: ترجمه فارسی که تارح آمده.</ref> که در منابع تاریخی مسلمانان، [[تارخ|تارُخ]]<ref>طبری، تاریخ الامم والملوک، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۲۳۳.</ref> یا تارَح<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۹۸۶م، ج۱، ص۱۴۲؛ ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۲.</ref> ذکر شده است. در قرآن آمده است: «وَ إِذْ قالَ إِبْراهِیمُ لِأَبِیهِ آزَرَ» (هنگامی که ابراهیم به پدرش آزَر گفت).<ref>سوره انعام، آیه ۷۴</ref> برپایه این آیه برخی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] اهلسنت [[آزر]] را پدر حضرت ابراهیم دانستهاند؛<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۳، ص۳۱.</ref> اما مفسران شیعه «اَب» را در این آیه به معنی پدر نمیدانند.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۳۴۰و۳۴۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۳۰۳.</ref> به گفته آنها کلمه «اَب» در عربی علاوه بر پدر، درخصوص عمو، جد و سرپرست و... نیز به کار میرود. (أن آزر الذي تذكره الآية ليس أبا لإبراهيم حقيقة و إنما كان معنونا ببعض الأوصاف والعناوين التي تصحح إطلاق الأب عليه) بی تردید «آزر» که در این آیه هست پدر حقیقی ابراهیم نیست ولی به واسطه برخی از عناوینی که در او وجود داشته به او پدر میگفته است مانند این که | درباره نام پدر ابراهیم اختلاف هست. در عهد عتیق این نام، ترح ضبط شده است<ref>پیدایش، ۱۱: ۲۴، متن عبری؛ قس: ترجمه فارسی که تارح آمده.</ref> که در منابع تاریخی مسلمانان، [[تارخ|تارُخ]]<ref>طبری، تاریخ الامم والملوک، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۲۳۳.</ref> یا تارَح<ref>ابن کثیر، البدایه و النهایه، ۱۹۸۶م، ج۱، ص۱۴۲؛ ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۲.</ref> ذکر شده است. در قرآن آمده است: «وَ إِذْ قالَ إِبْراهِیمُ لِأَبِیهِ آزَرَ» (هنگامی که ابراهیم به پدرش آزَر گفت).<ref>سوره انعام، آیه ۷۴</ref> برپایه این آیه برخی از [[تفسیر قرآن|مفسران]] اهلسنت [[آزر]] را پدر حضرت ابراهیم دانستهاند؛<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۳، ص۳۱.</ref> اما مفسران شیعه «اَب» را در این آیه به معنی پدر نمیدانند.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان و روح الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۳۴۰و۳۴۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۳۰۳.</ref> به گفته آنها کلمه «اَب» در عربی علاوه بر پدر، درخصوص عمو، جد و سرپرست و... نیز به کار میرود.[[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] مفسر بزرگ در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] میگوید: (أن آزر الذي تذكره الآية ليس أبا لإبراهيم حقيقة و إنما كان معنونا ببعض الأوصاف والعناوين التي تصحح إطلاق الأب عليه) بی تردید «آزر» که در این آیه هست پدر حقیقی ابراهیم نیست ولی به واسطه برخی از عناوینی که در او وجود داشته به او پدر میگفته است مانند این که او عموی ابراهیم است و از نظر لغت پدر (اَب) بر پدربزرگ و عمو و ناپدری نیز گفته میشود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۱۶۵.</ref>و نیز (وتبرّأ هو من آزر الذي كان يدعوه أباً و لم يكن بوالده الحقيقي.) ابراهیم از آزر که او را پدر میخواند وپدر حقیقیاش نبود بیزاری جست. <ref>طباطبایی، المیزان،الناشرمنشورات اسماعيليان، ج۷، ص۲۱۷.</ref> | ||
بر اساس گزارش منابع تاریخی، در سالی که ابراهیم(ع) به دنیا آمد، به دستور نمرود هر نوزادی را که به دنیا میآمد، به قتل میرساندند؛ چرا که منجمان پیشبینی کرده بودند در این سال کودکی به دنیا خواهد آمد که بنای مخالفت با دین نمرود و پیروانش را میگذارد و بتها را میشکند. برای همین مادر حضرت ابراهیم، از ترس نمرودیان او را داخل غاری در نزدیکی خانهاش گذاشت و بعد از پانزده ماه شبانه از غار بیرون آورد.<ref>طبری، تاریخ الامم والملوک، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۲۳۴.</ref> | بر اساس گزارش منابع تاریخی، در سالی که ابراهیم(ع) به دنیا آمد، به دستور نمرود هر نوزادی را که به دنیا میآمد، به قتل میرساندند؛ چرا که منجمان پیشبینی کرده بودند در این سال کودکی به دنیا خواهد آمد که بنای مخالفت با دین نمرود و پیروانش را میگذارد و بتها را میشکند. برای همین مادر حضرت ابراهیم، از ترس نمرودیان او را داخل غاری در نزدیکی خانهاش گذاشت و بعد از پانزده ماه شبانه از غار بیرون آورد.<ref>طبری، تاریخ الامم والملوک، ۱۹۶۷م، ج۱، ص۲۳۴.</ref> | ||