پرش به محتوا

محمدحسین غروی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Dayyani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۳: خط ۵۳:
}}
}}


محمدحسین غروی اصفهانی (۱۲۹۶-۱۳۶۱ق) از فقها و اصولیین و فلاسفه قرن چهاردهم امامیه است. وی در کنار آقاضیاء عراقی و میرزای نایینی یکی از سه مدرسه اصولی در شرح و بسط مکتب اصولی شیخ انصاری را ایجاد کرده است. او به دقت و نگاه ژرف در مباحث شهره است. کتاب نهایة الدرایة او از مهم‌ترین آثار در اصول فقه به شمار می‌آید که در شرح کفایة آخوند خراسانی نگاشته است. دیوان شعری از او که در مدح و رثای اهل بیت است، با تخلص مفقتر منتشر شده است. تلاش وی برای تغییر در تبویب علم اصول با مرگ وی ناتمام ماند.
محمدحسین غروی اصفهانی (۱۲۹۶-۱۳۶۱ق) مشهور به کمپانی از فقها، اصولیین و فلاسفه قرن چهاردهم امامیه است. او در کنار [[آقاضیاء عراقی]] و [[میرزای نایینی]] یکی از سه مدرسه اصولی در شرح و بسط مکتب اصولی [[شیخ انصاری]] را ایجاد کرده است. او به دقت و نگاه ژرف در مباحث شهره است. کتاب نهایة الدرایة او از مهم‌ترین آثار در [[اصول فقه]] به شمار می‌آید که در شرح [[کفایة]] [[آخوند خراسانی]] نگاشته است. دیوان شعری از او که در مدح و رثای اهل بیت است، با تخلص مفقتر منتشر شده است. تلاش وی برای تغییر در تبویب علم اصول با مرگ او ناتمام ماند.


==زندگینامه==
==زندگی نامه==
محمدحسین اصفهانی فرزند محمدحسن اصفهانی نخجوانی در دوم محرم ۱۲۹۶ق در نجف متولد شد. پدرش از تجار مشهور [[کاظمین]] بود و اصالتاً نخجوانی بودند. پس از امضای قرارداد ترکمانچای نخست به [[تبریز]] و سپس به [[اصفهان]] مهاجرت می‌کند و بعدها به کاظمین منتقل می‌شود.<ref> علماء معاصرین، واعظ خیابانی تبریزی، ص ۱۹۰</ref> پدرش دوست داشت که راه او در تجارت را ادامه دهد، اما وی با توسل به [[امام موسی کاظم]] رضایت پدر را به دست آورد و در نزدیک بیست سالگی برای تحصیل به نجف آمد.
محمدحسین اصفهانی فرزند محمدحسن اصفهانی نخجوانی در دوم محرم ۱۲۹۶ق در نجف متولد شد. پدرش از تجار مشهور [[کاظمین]] بود و اصالتاً نخجوانی بودند. پس از امضای قرارداد ترکمانچای نخست به [[تبریز]] و سپس به [[اصفهان]] مهاجرت می‌کند و بعدها به کاظمین منتقل می‌شود.<ref> علماء معاصرین، واعظ خیابانی تبریزی، ص ۱۹۰</ref> پدرش دوست داشت که راه او در تجارت را ادامه دهد، اما وی با توسل به [[امام موسی کاظم]] رضایت پدر را به دست آورد و در نزدیک بیست سالگی برای تحصیل به نجف آمد.
او دارای خط خوشی بود. <ref>مجله نور علم، شماره ۴۰، ص ۴۰</ref>
او دارای خط خوشی بود. <ref>مجله نور علم، شماره ۴۰، ص ۴۰</ref>


وی به خاطر شغل پدر به «کمپانی» مشهور بود. گفته شده است وی از این نام ناخشنود بود. دیوان وی در یکی از چاپها نیز به نام دیوان کمپانی منتشر شده است.
وی به خاطر شغل پدر به «کمپانی» مشهور بود. گفته شده است وی از این نام ناخشنود بود. با این حال دیوان اشعار او در یکی از چاپ ها به نام دیوان کمپانی منتشر شده است.
===اخلاق و شمایل===
===اخلاق و شمایل===
اصفهانی اندکی کوتاه قامت بود. عمامه‌ای کوچک بر سر می‌بست. بیشتر سر به پایین داشت. سریع الذهن و حاضرجواب بود و سخنانش همراه لطیفه و مزاح بود و حتی در تقریر درس نیز بذله‌گویی داشت. آهسته سخن می‌گفت و حتی این آهسته گویی گاهی با اعتراض شاگردان مواجه می‌شد.
اصفهانی اندکی کوتاه قامت بود. عمامه‌ای کوچک بر سر می‌بست. بیشتر سر به پایین داشت. سریع الذهن و حاضرجواب بود و سخنانش همراه لطیفه و مزاح بود و حتی در تقریر درس نیز بذله‌گویی داشت. آهسته سخن می‌گفت و حتی این آهسته گویی گاهی با اعتراض شاگردان مواجه می‌شد.
خط ۱۳۴: خط ۱۳۴:


===مرجعیت===
===مرجعیت===
پس از وفات میرزای نایینی اعلامیه‌ای به امضای میرزا علی‌اصغر ملکی -از شاگردان آخوند خراسانی-، سید ابوالقاسم خوئی، سید محمدهادی میلانی به این مضمون نوشته شد که پس از شیخ انصاری در این اواخر نظیر آیت الله اصفهانی در روحانیت شیعه پیدا نشده و در حوزه نجف اشرف نظیر ایشان نیست. در بغداد برخی مقلدین به اصفهانی رجوع کردند. <ref>مجله نور علم، ش ۴۰، ص ۵۷ به نقل از سید هادی خسروشاهی</ref>
پس از وفات میرزای نایینی اعلامیه‌ای به امضای میرزا علی‌اصغر ملکی -از شاگردان آخوند خراسانی-، [[سید ابوالقاسم خوئی]]، سید محمدهادی میلانی به این مضمون نوشته شد که پس از شیخ انصاری در این اواخر نظیر آیت الله اصفهانی در روحانیت شیعه پیدا نشده و در [[حوزه نجف]] اشرف نظیر ایشان نیست. در بغداد برخی مقلدین به اصفهانی رجوع کردند. <ref>مجله نور علم، ش ۴۰، ص ۵۷ به نقل از سید هادی خسروشاهی</ref>


==آثار==
==آثار==
کاربر ناشناس