مؤذن: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤذن (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۷

۲۱۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۷ مهٔ ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Shia

Automoderated users، confirmed، movedable، protected، templateeditor

۲٬۸۷۶

ویرایش

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 مؤذّن به معنای کسی است که مطلبی را آشکارا اعلام می‌کند. در قرآن کریم به همین معنا به کار رفته‌است.<ref>{{پک|1=قرآن کریم|2=|ک=|ص=آیه ۴۱|ج=سوره اعراف}}</ref> کلمه «مؤذن» یک مرتبه در قرآن در آیه ۴۴ سوره اعراف آمده‌است. در این آیه آمده‌است که: «فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَیْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ» ترجمه: «پس آوازدهنده‌ای میان آنان آواز درمی‌دهد که: «لعنت خدا بر ستمکاران باد.»». کاربرد این عبارت به عنوان فریاددهنده است.<ref>{{پک|1=مکارم شیرازی|2=۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۱|ج=۶}}</ref> از سیبویه، ادیب و لغت‌شناس مشهور زبان عربی نقل کرده‌اند که اذان به معنای اعلام مطلبی با صدای بلند است.<ref>{{پک|1=طوسی|2=۴۶۰|ک=التبیان|ص=۴۰۶|ج=۴}}</ref>
-در اصطلاح اسلامی، مؤذّن کسی است که در اول وقت مخصوص نمازهای یومیه، [[اذان]] می‌گوید و مردم را از فرارسیدن وقت نماز آگاه می‌کند.<ref>فرهنگ فقه فارسی، مؤسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامی، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۳۵۷؛ دهخدا، لغتنامه، ذیل موذّن</ref>
+در اصطلاح اسلامی، مؤذّن کسی است که در اول وقت مخصوص نمازهای یومیه، [[اذان]] می‌گوید و مردم را از فرارسیدن وقت نماز آگاه می‌کند.<ref>{{پک|1=هاشمی شاهرودی|2=۱۳۸۲|ک=فرهنگ فقه|ص=۳۵۷|ج=۱}}</ref>
 == تاریخچه ==
 === صدر اسلام ===
-[[بلال حبشی]]، [[ابومحذوره]] و [[عمرو بن ام مکتوم]] را از مؤذنان پیامبر اسلام (ص) شمرده‌اند.<ref>{{پک|1=ابن سعد|2=۲۳۰|ک=الطبقات الکبری|ص=۲۳۴|ج=۳}}</ref> که اولین آنان بلال بود.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref> بنابر روایات شیعه، وقتی پیامبر به [[معراج]] رفت، نخستین بار [[جبرئیل]] اذان گفت و چون پیامبر از معراج بازگشت، به [[علی(ع)]] فرمان داد تا به [[بلال]] اذان بیاموزد و بلال نخستین مؤذن اسلام شد.<ref>نک: کلینی، کافی، ج۳، ص۳۰۲؛ ابن بابویه، من لایحضره الفقیه، ج۱، ص۱۸۳؛ طوسی، تهذیب، ج۲، ص۲۷۷ و الاستبصار، ج۱، ص۳۰۵–۳۰۶.</ref> یکی دیگر از مؤذنان صدر اسلام، شخصی به نام ابن نباح است که به عنوان مؤذن امام علی (ع) معرفی شده‌است.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref>
+[[بلال حبشی]]، [[ابومحذوره]] و [[عمرو بن ام مکتوم]] را از مؤذنان پیامبر اسلام (ص) شمرده‌اند.<ref>{{پک|1=ابن سعد|2=۲۳۰|ک=الطبقات الکبری|ص=۲۳۴|ج=۳}}</ref> که اولین آنان بلال بود.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref> بنابر روایات شیعه، وقتی پیامبر به [[معراج]] رفت، نخستین بار [[جبرئیل]] اذان گفت و چون پیامبر از معراج بازگشت، به [[علی(ع)]] فرمان داد تا به [[بلال]] اذان بیاموزد و بلال نخستین مؤذن اسلام شد.<ref>{{پک|1=محمدی ری شهری|2=۱۳۸۴|ک=فرهنگنامه اذان|ص=۱۴-۱۵}}</ref> یکی دیگر از مؤذنان صدر اسلام، شخصی به نام ابن نباح است که به عنوان مؤذن امام علی (ع) معرفی شده‌است.<ref>{{پک|1=عظیمی پور|2=۱۳۹۱|ک=دانشنامه فرهنگ مردم ایران|ف=اذان}}</ref>
 === در حکومت‌های اسلامی ===