confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
شیراز: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جز (←پانویس) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| وقایع مهم = | | وقایع مهم = | ||
| مکان‌های تاریخی = | | مکان‌های تاریخی = | ||
| زیارتگاه =[[حرم شاه‌چراغ]]، حرم سید علاء الدین حسین | | زیارتگاه =[[حرم شاه‌چراغ]]، حرم [[سید علاء الدین حسین]] | ||
| قبرستان‌ها = | | قبرستان‌ها = | ||
| حوزه علمیه =مدرسه خان، [[مدرسه آقابابا خان]] | | حوزه علمیه =مدرسه خان، [[مدرسه آقابابا خان]] | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==تاریخچه == | ==تاریخچه == | ||
نام شیراز در کتیبه‌های هخامنشی تخت جمشید خوانده شده است، اشیاء وظروف تاریخی و مسکوکاتی که هم اکنون درموزه متروپولیتن نیویورک موجود است ازعظمت شیراز در عهد سلوکی‌ها , اشکانیان و ساسانیان گواهی می‌دهد. طبق روایات اساطیری شیراز در زمان فرزند تهمورث دومین پادشاه پیشدادی ساخته شده است. پس از حمله اعراب [[صفاریان]] و [[دیلمیان]] بر آبادانی شیراز افزودند. در سال ۱۰۷۹ هجری قمری شیراز براثر جاری شدن سیل سهمگین ویران شد و بسیاری از آثار تاریخی آن ازمیان رفت. همچنین این شهر درزمان حمله افغان‌ها خرابی‌های بی‌شماری را متحمل شد. شیراز طی چند دهه اخیر توسعه و گسترش جالب توجهی یافته است و به یکی از شهرهای مهم و زیبای ایران تبدیل شده است. محیط مساعد شیراز در ادوار گوناگون, دانشمندان, سخنوران و نویسندگانی بزرگ را در دامان خود پرورانده است که آثار جاویدان آنها میراث علمی و ادبی ایران را زنده و جاوید نگاه خواهد داشت.<ref>اوضاع اقتصادی ایران در آغاز قرن بیستم، گزارش هیئت بازرگانی هندبریتانیااعزامی به جنوب شرقی ایران.ترجمهٔ معصومه جمشیدی و دیگران.موسسه مطالعات تاریخ معاصرایران، ۱۳۷۶</ref> | |||
==اماکن زیارتی== | ==اماکن زیارتی== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
=== آرامگاه سید علاء الدین حسین(ع)=== | === آرامگاه سید علاء الدین حسین(ع)=== | ||
آرامگاه [[سید علاء الدین حسین]] در شمال پل قدیمی دروازه اصفهان و نزدیک رودخانه خشک قرار دارد. این بنا یکی از بقعه‌هایی است که در روزگار گذشته، در بیرون از برج و باروی شهر شیراز قدیم قرار داشته است. بیشتر تاریخ نویسان، آن حضرت را فرزند حمزه فرزند [[امام موسی کاظم(ع)]] دانسته‌اند. گویا ایشان در اثر ستم حکومت عباسی به همراه شماری از نزدیکان و اعضای خانواده در سال ۲۲۰ | آرامگاه [[سید علاء الدین حسین]] در شمال پل قدیمی دروازه اصفهان و نزدیک رودخانه خشک قرار دارد. این بنا یکی از بقعه‌هایی است که در روزگار گذشته، در بیرون از برج و باروی شهر شیراز قدیم قرار داشته است. بیشتر تاریخ نویسان، آن حضرت را فرزند حمزه فرزند [[امام موسی کاظم(ع)]] دانسته‌اند. گویا ایشان در اثر ستم حکومت عباسی به همراه شماری از نزدیکان و اعضای خانواده در [[سال ۲۲۰ هجری قمری]] به شیراز مهاجرت کرده و با هیزم شکنی و فروش آن، زندگی میکرد تا اینکه به دست مزدوران عباسی کشته شد.<ref>بهمن کریمی، راهنمای آثار تاریخی شیراز، ۱۳۲۷(چاپ دوّم ۱۳۴۴)</ref> | ||
در زمان [[عضدالدوله]] دیلمی که علاقه زیادی به سادات علوی داشت، موقوفات زیادی به آرامگاه [[علی بن حمزه]] اختصاص داده شد. بعدها در زمان [[صفویه]]، زندیه و قاجاریه تعمیرات اساسی انجام گرفت و در حال حاضر به طرز نیکویی نگهداری میشود و بنا و محوطه زیبایی دارد.<ref>پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی بخش تاریخ دانشگاه شیراز، ۱۳۹۳ http://historyelmi.mihanblog.com</ref> | در زمان [[عضدالدوله]] دیلمی که علاقه زیادی به سادات علوی داشت، موقوفات زیادی به آرامگاه [[علی بن حمزه]] اختصاص داده شد. بعدها در زمان [[صفویه]]، زندیه و قاجاریه تعمیرات اساسی انجام گرفت و در حال حاضر به طرز نیکویی نگهداری میشود و بنا و محوطه زیبایی دارد.<ref>پایگاه اطلاع رسانی انجمن علمی بخش تاریخ دانشگاه شیراز، ۱۳۹۳ http://historyelmi.mihanblog.com</ref> | ||