کاربر ناشناس
قاعده زرین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←روایات
imported>Shadpoor جز (←آیات) |
imported>Shadpoor جز (←روایات) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
===روایات=== | ===روایات=== | ||
قاعدهٔ زرین به صورت مستقیم و غیرمستقیم بارها در [[روایات|روایات اسلامی]] تکرار شده است.<ref>اسلامی، «حسن، قاعده زرین در حدیث و اخلاق»، ص۱۵</ref> گاهی این قاعده به صورت مشهور خود در روایات بیان شده است. [[کلینی]] در باب انصاف و عدلِ [[اصول کافی]]، روایاتی نقل کرده ست که صریحاً و تلویحاً مضمون قاعدهٔ زرین را بیان می‌کنند. در این باب آمده که | قاعدهٔ زرین به صورت مستقیم و غیرمستقیم بارها در [[روایات|روایات اسلامی]] تکرار شده است.<ref>اسلامی، «حسن، قاعده زرین در حدیث و اخلاق»، ص۱۵</ref> گاهی این قاعده به صورت مشهور خود در روایات بیان شده است. [[کلینی]] در باب انصاف و عدلِ [[اصول کافی]]، روایاتی نقل کرده ست که صریحاً و تلویحاً مضمون قاعدهٔ زرین را بیان می‌کنند. در این باب آمده که یک عرب صحرانشین به [[رسول خدا]] می‌گوید: به من عملی بیاموز تا با آن وارد بهشت شوم. پیامبر پاسخ داد: آنگونه که دوست داری مردم با تو رفتار کنند، با آنان رفتار کن و آنگونه که نمی‌پسندی با تو رفتار کنند، با آنان رفتار مکن»<ref name=":1">کلینی، کافی، ۱۳۶۵، ج ۲، ص۱۴۶</ref> همین مضمون در نامهٔ ۳۱ [[نهج البلاغه]] آمده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴، نامه ۳۱، ص۳۹۷</ref> [[امام علی(ع)]] خطاب به فرزندش [[امام حسن(ع)]] می‌نویسد: | ||
<small>پسرکم! خود را میان خویش و دیگری میزانی بشمار، پس آنچه برای خود دوست می‌داری برای جز خود دوست بدار. و آنچه تو را خوش نیاید برای او ناخوش بشمار. و ستم مکن چنانکه دوست نداری بر تو ستم رود، و نیکی کن چنانکه دوست می‌داری به تو نیکی کنند. و آنچه از جز خود زشت می‌داری برای خود زشت بدان، و از مردم برای خود آن را بپسند که از خود می‌پسندی در حق آنان، و مگوی بدیگران آنچه خوش نداری شنیدن آن، و مگو آنچه را ندانی، هر چند اندک بود آنچه می‌دانی، و مگو آنچه را دوست نداری به تو گویند.</small><ref>رضی، نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی، ۱۳۷۸، نامه ۳۱، ص۳۰۱</ref> | <small>پسرکم! خود را میان خویش و دیگری میزانی بشمار، پس آنچه برای خود دوست می‌داری برای جز خود دوست بدار. و آنچه تو را خوش نیاید برای او ناخوش بشمار. و ستم مکن چنانکه دوست نداری بر تو ستم رود، و نیکی کن چنانکه دوست می‌داری به تو نیکی کنند. و آنچه از جز خود زشت می‌داری برای خود زشت بدان، و از مردم برای خود آن را بپسند که از خود می‌پسندی در حق آنان، و مگوی بدیگران آنچه خوش نداری شنیدن آن، و مگو آنچه را ندانی، هر چند اندک بود آنچه می‌دانی، و مگو آنچه را دوست نداری به تو گویند.</small><ref>رضی، نهج البلاغه، ترجمه سید جعفر شهیدی، ۱۳۷۸، نامه ۳۱، ص۳۰۱</ref> | ||