کاربر ناشناس
ابن سبیل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اِبن سَبیل''' مسافری که در راه مانده و توانایی مالیِ رسیدن به مقصد را ندارد. از ابن السبیل در چند جای قرآن یاد شده است. بر اساس منابع [[فقه|فقهی]] ابن سبیل مستحق دریافت [[زکات]]، [[خمس]] و [[فیء]] است. در برخی از [[حدیث|روایات]] به میهمان نیازمند و فردی که توانایی مسافرت را ندارد نیز ابن‌السبیل گفته شده است. | '''اِبن سَبیل''' مسافری است که در راه مانده و توانایی مالیِ رسیدن به مقصد را ندارد. از ابن السبیل در چند جای قرآن یاد شده است. بر اساس منابع [[فقه|فقهی]]، ابن سبیل مستحق دریافت [[زکات]]، [[خمس]] و [[فیء]] است. در برخی از [[حدیث|روایات]] به میهمان نیازمند و فردی که توانایی مسافرت را ندارد نیز ابن‌السبیل گفته شده است. | ||
==معنا و کاربرد در قرآن، روایات و ابواب فقهی== | ==معنا و کاربرد در قرآن، روایات و ابواب فقهی== | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
در برخی روایات به میهمان محتاج و فردی که قصد سفر دارد اما توانایی مالی مسافرت را ندارد (در اصطلاح: منشیء السفر) نیز ابن سبیل گفته شده است.<ref>ابنعاشور، تفسیر التحریر و التنویر، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۳۰؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۱۵ و ج۴، ص۲۲۵.</ref> | در برخی روایات به میهمان محتاج و فردی که قصد سفر دارد اما توانایی مالی مسافرت را ندارد (در اصطلاح: منشیء السفر) نیز ابن سبیل گفته شده است.<ref>ابنعاشور، تفسیر التحریر و التنویر، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۳۰؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۱۵ و ج۴، ص۲۲۵.</ref> | ||
در منابع فقهی از ابن سبیل در ابواب [[زکات]]، [[خمس]] و [[فیء]] بحث شده است.<ref>ر.ک: ابن‌براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، | در منابع فقهی از ابن سبیل در ابواب [[زکات]]، [[خمس]] و [[فیء]] بحث شده است.<ref>ر.ک: ابن‌براج، المهذب، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۶۹؛ محقق حلی، المختصر النافع، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۶۳.</ref> | ||
==تأمین هزینه سفر ابن سبیل== | ==تأمین هزینه سفر ابن سبیل== | ||
* '''زکات''': بر اساس [[آیه]] ۶۰ [[سوره توبه]] ابن سبیل یکی از هشت گروه دریافت‌کننده [[زکات]] به شمار می‌رود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۷ش، ج۱۵، ص۳۷۲ و ۳۷۳.</ref> برخی از [[فقه|فقها]] استحقاق زکات به ابن سبیل را منحصر در فقر مطلق مسافر ندانسته‌اند بلکه گفته‌اند اگر مسافری در شهر خود توانایی مالی دارد اما در سفر برای رسیدن به مقصد با ناتوانی مالی مواجه شده است نیز مستحق دریافت زکات است.<ref>طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۹۲.</ref> عده‌ای نیز پرداخت زکات به ابن سبیل را به [[سفر واجب]] و [[سفر مستحب|مستحب]] منحصر کرده‌اند که در مقابل این قول، نظریه مباح بودن سفر مطرح است؛ یعنی صرف اینکه سفر حرامی نباشد مسافر در راه مانده مستحق دریافت زکات است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۲۰۶.</ref> [[شهید ثانی]] دریافت زکات از سوی ابن سبیل را به ناتوانی او در فروش و معاوضه اموال خود و ممکن نبودن استقراض شرط کرده است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۵۰.</ref> برخی این شرط را به نظر مشهور فقها نسبت داده‌اند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> | * '''زکات''': بر اساس [[آیه]] ۶۰ [[سوره توبه]] ابن سبیل یکی از هشت گروه دریافت‌کننده [[زکات]] به شمار می‌رود.<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۷ش، ج۱۵، ص۳۷۲ و ۳۷۳.</ref> برخی از [[فقه|فقها]] استحقاق زکات به ابن سبیل را منحصر در فقر مطلق مسافر ندانسته‌اند بلکه گفته‌اند اگر مسافری در شهر خود توانایی مالی دارد اما در سفر برای رسیدن به مقصد با ناتوانی مالی مواجه شده است نیز مستحق دریافت زکات است.<ref>طوسی، النهایة، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۱۹۲.</ref> عده‌ای نیز پرداخت زکات به ابن سبیل را به [[سفر واجب]] و [[سفر مستحب|مستحب]] منحصر کرده‌اند که در مقابل این قول، نظریه مباح بودن سفر مطرح است؛ یعنی صرف اینکه سفر حرامی نباشد مسافر در راه مانده مستحق دریافت زکات است.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعة، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۲۰۶.</ref> [[شهید ثانی]] دریافت زکات از سوی ابن سبیل را به ناتوانی او در فروش و معاوضه اموال خود و ممکن نبودن استقراض شرط کرده است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۵۰.</ref> برخی این شرط را به نظر مشهور فقها نسبت داده‌اند.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۲۲۱.</ref> | ||