عبدالله بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←شخصیت) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
منابع اهل سنت او را شخصیتی ضعیف<ref>ابن قتيبة الدينوري، الإمامةوالسياسة، ۱۴۱۰ق، ج ۱، ص ۷۳.</ref> و ساده معرفی کردند<ref>ابن اثیر، الكامل، ۱۳۸۵ق، ج ۴، ص ۶.</ref> که از درگیری مردم با حکومت فراری بود و حتی اعتراض علیه حاکم فاجر را جایز نمی‌دانست.<ref>ابن سعد، الطبقات الكبرى،۱۴۱۰ق، ج ۴، ص ۱۶۴.</ref> و می گفت من در فتنه جنگ نمی‌كنم و پشت سر هر كس كه پيروز شود نماز می خوانم.<ref>ابن سعد، الطبقات الكبرى،۱۴۱۰ق، ج ۴، ص ۱۳۳.</ref> | منابع اهل سنت او را شخصیتی ضعیف<ref>ابن قتيبة الدينوري، الإمامةوالسياسة، ۱۴۱۰ق، ج ۱، ص ۷۳.</ref> و ساده معرفی کردند<ref>ابن اثیر، الكامل، ۱۳۸۵ق، ج ۴، ص ۶.</ref> که از درگیری مردم با حکومت فراری بود و حتی اعتراض علیه حاکم فاجر را جایز نمی‌دانست.<ref>ابن سعد، الطبقات الكبرى،۱۴۱۰ق، ج ۴، ص ۱۶۴.</ref> و می گفت من در فتنه جنگ نمی‌كنم و پشت سر هر كس كه پيروز شود نماز می خوانم.<ref>ابن سعد، الطبقات الكبرى،۱۴۱۰ق، ج ۴، ص ۱۳۳.</ref> | ||
گفته‌اند در قضیه حکمیت، ابوموسی اشعری خلافت عبدالله بن عمر را مطرح کرد ولی عمرو عاص گفت او صلاحیت حکومت را ندارد.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفين، ۱۴۰۴ق، ص ۵۴۲.</ref> | |||
==دوره پیامبر== | ==دوره پیامبر== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==دوره خلافت امام علی (ع)== | ==دوره خلافت امام علی (ع)== | ||
هنگامی امام به خلافت رسید، [[عمار یاسر]] از حضرت اجازه خواست تا برای بیعت، با عبدالله صحبت کند. عبدالله سخنان بسیاری در تعریف حضرت | هنگامی امام به خلافت رسید، [[عمار یاسر]] از حضرت اجازه خواست تا برای بیعت، با عبدالله صحبت کند. عبدالله سخنان بسیاری در تعریف حضرت بیان کرد، اما با [[علی (ع)]] بیعت نکرد.<ref> ابن قتيبة الدينوري، الإمامةوالسياسة، ۱۴۱۰ق، ج ۱، ص ۷۳.</ref>عبدالله بیشتر به دنبال عبادات فردی بود و در خود توانایی ورود در مسائل اجتماعی را نمی‌دید و به همین دلیل، علی(ع) به عمار فرمود عبدالله را رها کن، او شخص ضعیفی است.<ref> ابن قتيبة الدينوري، الإمامةوالسياسة، ۱۴۱۰ق، ج ۱، ص ۷۳.</ref> امام (ع) نیز در جواب شخصی که گفت من هم مانند عبدالله بن عمر کنار می‌روم، فرمود عبداللّه نه حق را یارى، و نه باطل را نابود کرد.<ref>شريف رضى، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص ۵۲۱.</ref> | ||
ابن عمر با وجود بیعت نکردنش در صف مخالفان حضرت قرار نگرفت. و از مخالفان امام حمایت نکرد.<ref>ابن عثم، الفتوح،۱۴۱۱ق، ج ۲،ص ۵۲۹.</ref> برخی منابع [[اهل سنت]] آوردند عبدالله در اواخر عمرش از این‌که از علی(ع) حمایت نکرد، پشیمان و ناراحت بود و می‌گفت «بر هیچ‌یک از کارهای خود پشیمان نیستم، مگر این‌که در کنار علی(ع) در مقابل فتنه‌گران نجنگیدم».<ref>ابن اثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، ۱۴۰۹ق، ج ۳، ص ۲۳۸.</ref> | ابن عمر با وجود بیعت نکردنش در صف مخالفان حضرت قرار نگرفت. و از مخالفان امام حمایت نکرد.<ref>ابن عثم، الفتوح،۱۴۱۱ق، ج ۲،ص ۵۲۹.</ref> برخی منابع [[اهل سنت]] آوردند عبدالله در اواخر عمرش از این‌که از علی(ع) حمایت نکرد، پشیمان و ناراحت بود و می‌گفت «بر هیچ‌یک از کارهای خود پشیمان نیستم، مگر این‌که در کنار علی(ع) در مقابل فتنه‌گران نجنگیدم».<ref>ابن اثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، ۱۴۰۹ق، ج ۳، ص ۲۳۸.</ref> | ||
==منع امام حسین (ع) از جنگ== | ==منع امام حسین (ع) از جنگ== | ||
عبدالله بین حق و باطل سکوت می‌کرد و می‌گفت نقض بیعت و شورش، حتی علیه حاکم فاجر جایز نیست. | عبدالله بین حق و باطل سکوت می‌کرد و می‌گفت نقض بیعت و شورش، حتی علیه حاکم فاجر جایز نیست. او به [[امام حسین (ع)]] گفت من از [[پیامبر (ص)]] شنیدم که فرمود حسین کشته خواهد شد و به امام توصیه کرد که به سمت [[کوفه]] نرود و به [[مدینه]] برگردد ولی امام قبول نکرد و مسیر خود را ادامه داد. در این دوره عبدالله با [[یزید]] بیعت کرده بود و او را جانشین پیامبر (ص) می‌دانست.<ref>صدوق، امالي، ۱۳۷۶ش، ص ۱۵۳.</ref> | ||
==مخالفت با معاویه== | ==مخالفت با معاویه== | ||