۱۷٬۸۰۹
ویرایش
غناء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==فتواهای فقیهان قرن چهاردهم و پانزدهم== | ==فتواهای فقیهان قرن چهاردهم و پانزدهم== | ||
بیشتر فقیهانِ قرن‌های چهاردهم و پانزدهم قمری، همچون [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[میرزا جواد تبریزی|آیت‌الله تبریزی]]، [[محمد فاضل لنکرانی|آیت‌الله فاضل]] و [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم]]، بین غنا و موسیقی تفاوت قائل شده‌اند و غنا را خوانندگی طرب و متناسب مجالس [[لهو]] و [[لعب]] یا عیش‌ونوش و [[موسیقی لهوی|موسیقی]] را نوازندگیِ طرب و متناسب با مجالس عیش و نوش دانسته‌اند. بنابراین انجام دادن و شنیدن آن را حرام می‌دانند.<ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸-۵۴.</ref> | بیشتر فقیهانِ قرن‌های چهاردهم و پانزدهم قمری، همچون [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[میرزا جواد تبریزی|آیت‌الله تبریزی]]، [[محمد فاضل لنکرانی|آیت‌الله فاضل]] و [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم]]، بین غنا و موسیقی تفاوت قائل شده‌اند و غنا را خوانندگی طرب و متناسب مجالس [[لهو]] و [[لعب]] یا عیش‌ونوش و [[موسیقی لهوی|موسیقی]] را نوازندگیِ طرب و متناسب با مجالس عیش و نوش دانسته‌اند. بنابراین انجام دادن و شنیدن آن را حرام می‌دانند.<ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸-۵۴.</ref> به فتوای آیت الله خامنه‌ای، غنا» به‌خودیِ خود حرام نیست. ملاک در حرمت آن، [[لهو]] و اضلال عن سبیل‌الله (خارج کردن انسان از مسیر خدا) است.<ref>خامنه‌ای، غناء، ۱۳۹۸ش، ص۴۵۲.</ref> | ||
بر این اساس، بیشترشان غنایی را که طرب و متناسب با مجالس لهوولعب نباشد [[حلال]] عنوان کرده‌اند. از این میان، آیت‌الله تبریزی [[فتوا]] داده است بنا بر [[احتیاط واجب]] باید از هر آوازی که با ترجیع صوت (چهچه) است، گرچه با مضمون باطل نباشد، اجتناب کرد. <ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۸-۵۴.</ref> همچنین [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|آیت‌الله صافی گلپایگانی]] مطلق غنا و موسیقی را حرام می‌داند.<ref>محمودی، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۸۰.</ref> | |||
==رساله‌های مستقل درباره غنا== | ==رساله‌های مستقل درباره غنا== | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۲: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* ایزدی‌فرد، علی‌اکبر و حسین کاویار، «پژوهشی تحلیلی پیرامون مبانی فقهی غناء و موسیقی»، فصلنامه کاوش‌های دینی، شماره ۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۰ش. | * ایزدی‌فرد، علی‌اکبر و حسین کاویار، «پژوهشی تحلیلی پیرامون مبانی فقهی غناء و موسیقی»، فصلنامه کاوش‌های دینی، شماره ۶، پاییز و زمستان ۱۳۹۰ش. | ||
* خامنه‌ای، سید علی، غناء، تهران، انتشارات فقه روز، ۱۳۹۸ش. | |||
* خمینی، سیدروح‌الله، المکاسب المحرمه، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ۱۴۱۵ق. | * خمینی، سیدروح‌الله، المکاسب المحرمه، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، ۱۴۱۵ق. | ||
*سیدکریمی، سیدعباس، «نقد و بررسی تعاریف موجود در موضوع غناء»، فصلنامه الهیات هنر، شماره۲، تابستان ۱۳۹۳ش. | * سیدکریمی، سیدعباس، «نقد و بررسی تعاریف موجود در موضوع غناء»، فصلنامه الهیات هنر، شماره۲، تابستان ۱۳۹۳ش. | ||
* شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضةُ البهیةُ فی شرحِ اللمعةِ الدمشقیه، قم، کتابفروشی داوری، ۱۴۱۰ق. | * شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضةُ البهیةُ فی شرحِ اللمعةِ الدمشقیه، قم، کتابفروشی داوری، ۱۴۱۰ق. | ||
*شیخ انصاری، مرتضی، المکاسب المحرمة و البیع و الخیارات، قم، منشورات‌دار الذخائر، ۱۴۱۱ق. | * شیخ انصاری، مرتضی، المکاسب المحرمة و البیع و الخیارات، قم، منشورات‌دار الذخائر، ۱۴۱۱ق. | ||
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار فیما اختَلَفَ مِنَ الاَخبار، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۹۰ق. | * شیخ طوسی، محمد بن حسن، الاستبصار فیما اختَلَفَ مِنَ الاَخبار، تهران، دار الکتب الاسلامیة، ۱۳۹۰ق. | ||
* صادقی، محسن و رضا مختاری، غناء و موسیقی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ١٣٧٧ش. | |||
* علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاَحکام فی معرفة الحلال و الحرام، تحقیق و تصحیح گروه پژوهش دفتر انتشارات اسلامی، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه، ۱۴۱۳ق. | * علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاَحکام فی معرفة الحلال و الحرام، تحقیق و تصحیح گروه پژوهش دفتر انتشارات اسلامی، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه، ۱۴۱۳ق. | ||
* فضلی، عبدالهادی و محمدهادی معرفت، بررسی فقهی پدیده غنا، ماهیت و حکم آن، ترجمه مجتبی الهی خراسانی، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | * فضلی، عبدالهادی و محمدهادی معرفت، بررسی فقهی پدیده غنا، ماهیت و حکم آن، ترجمه مجتبی الهی خراسانی، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۶: | ||
* محقق کَرَکی، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم، مؤسسه آل‌البیت علیهم‌السلام، ۱۴۱۴ق. | * محقق کَرَکی، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم، مؤسسه آل‌البیت علیهم‌السلام، ۱۴۱۴ق. | ||
* محمودی، سیدمحسن، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ورامین، انتشارات علمی‌فرهنگی صاحب‌الزمان، ۱۳۸۵ش. | * محمودی، سیدمحسن، مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ورامین، انتشارات علمی‌فرهنگی صاحب‌الزمان، ۱۳۸۵ش. | ||
* نوری، محمداسماعیل، موسیقی و غنا از دیدگاه اسلام، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | * نوری، محمداسماعیل، موسیقی و غنا از دیدگاه اسلام، قم، مؤسسه بوستان کتاب، ۱۳۸۵ش. | ||
* یوسفی مقدم، محمدصادق، پژوهش در غنا از نگاه قرآن و روایات تفسیری، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۱ش. | * یوسفی مقدم، محمدصادق، پژوهش در غنا از نگاه قرآن و روایات تفسیری، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۱ش. | ||