confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۴۴
ویرایش
جز (تمیز کاری) |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج ۴، ص۱۲۸.</ref>، [[علامه حلی]]<ref name=":0" />، [[شهید اول]]<ref name=":1">عاملی (شهید اول)، دروس، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۶۲</ref>، [[ابوالصلاح حلبی]]<ref>ابوالصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۰۳ق، ص۲۸۱.</ref>، [[شیخ طوسی]]<ref name=":2" />، [[شیخ صدوق]]<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref>، [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴، ج۲۲، ص۴۴.</ref>، و [[ابن ادریس حلی|ابن ادریس]]<ref name=":3" /> قائل به حرمت ذاتی غناء هستند و فقهایی مانند [[محقق کرکی]]<ref>محقق کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۳.</ref>، [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]]<ref>فیض کاشانی، وافی، ۱۴۰۶ق، ج ۱۷، ص۲۱۸.</ref>، [[محمدباقر سبزواری|محقق سبزواری]]،<ref>محقق سبزواری، کفایة الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۳۳- ۴۳۲.</ref> [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]]<ref>شیخ انصاری، مکاسب محرمه، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۴۱-۱۴۵.</ref> و [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]]<ref>خمینی(امام)، مکاسب محرمه، ۱۴۱۵ق، ج ۱، ص۲۹۹.</ref> موافق حرمت ذاتی غناء نیستند و دلیل حرمت آن را امری خارج از غناء مانند [[طرب]] یا [[لهو|لهو و لعب]] میدانند. | شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج ۴، ص۱۲۸.</ref>، [[علامه حلی]]<ref name=":0" />، [[شهید اول]]<ref name=":1">عاملی (شهید اول)، دروس، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۱۶۲</ref>، [[ابوالصلاح حلبی]]<ref>ابوالصلاح حلبی، الکافی فی الفقه، ۱۴۰۳ق، ص۲۸۱.</ref>، [[شیخ طوسی]]<ref name=":2" />، [[شیخ صدوق]]<ref>شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۵۵-۴۵۶.</ref>، [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴، ج۲۲، ص۴۴.</ref>، و [[ابن ادریس حلی|ابن ادریس]]<ref name=":3" /> قائل به حرمت ذاتی غناء هستند و فقهایی مانند [[محقق کرکی]]<ref>محقق کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۲۳.</ref>، [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]]<ref>فیض کاشانی، وافی، ۱۴۰۶ق، ج ۱۷، ص۲۱۸.</ref>، [[محمدباقر سبزواری|محقق سبزواری]]،<ref>محقق سبزواری، کفایة الاحکام، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۴۳۳- ۴۳۲.</ref> [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصاری]]<ref>شیخ انصاری، مکاسب محرمه، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۱۴۱-۱۴۵.</ref> و [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]]<ref>خمینی(امام)، مکاسب محرمه، ۱۴۱۵ق، ج ۱، ص۲۹۹.</ref> موافق حرمت ذاتی غناء نیستند و دلیل حرمت آن را امری خارج از غناء مانند [[طرب]] یا [[لهو|لهو و لعب]] میدانند. | ||
[[فقهای اهل سنت]] با توجه به داشتن حکومت و مبتلا بودن به مسئله غناء، از قرن پنجم به صورت تفصیلی به موضوع غناء توجه داشتهاند که باعث پدید آمدن آثار بسیاری در این زمینه بودهاست.<ref>مختاری، صادقی، غناء و موسیقی، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۲۹۵.</ref> برخی از فقهای اهل سنت گزارشکردهاند که [[صحابه]]، [[تابعین]]، [[مالک]]، [[شافعی]] و [[ | [[فقهای اهل سنت]] با توجه به داشتن حکومت و مبتلا بودن به مسئله غناء، از قرن پنجم به صورت تفصیلی به موضوع غناء توجه داشتهاند که باعث پدید آمدن آثار بسیاری در این زمینه بودهاست.<ref>مختاری، صادقی، غناء و موسیقی، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۲۹۵.</ref> برخی از فقهای اهل سنت گزارشکردهاند که [[صحابه]]، [[تابعین]]، [[مالک]]، [[شافعی]] و [[ابوحنیفه]] غناء را حرام دانستهاند این در حالی است که برخی دیگر از فقهای اهل سنت جواز غناء میان اصحاب و تابیعن را اجماعی عنوان کردهاند.<ref>مختاری، صادقی، غناء و موسیقی، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۲۹۹.</ref> [[ابن حجر هیثمی]] در رسالهای، نظرات فقهای [[اهل سنت]] در مورد غناء را یازده قول عنوان کرده است که وجه مشترک همه آنها تحریم بخشی از غناء است؛ برخی غناء را به طور مطلق حرام دانستهاند و برخی دیگر مقارنت غناء با یک حرام دیگر را باعث حرمت غناء عنوان کردهاند. در بسیاری از اقوال مطرح شده [[حلال]] بودن غنائی که با حرام دیگر مخلوط نباشد وجود دارد.<ref>مختاری، صادقی، غناء و موسیقی، ۱۳۷۷ش، ج۳، ص۲۳۱۵-۲۳۱۶.</ref> | ||
== غناء؛ صوت یا کلام باطل == | == غناء؛ صوت یا کلام باطل == |