۱۶٬۸۹۸
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (ویرایش جزیی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش وجه آزمایش) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
سبت از روزهای مذهبی یهود است و نزد آنان قداست ویژهای دارد. در [[عهد عتیق]] و تلمود، انجام کارهای غیر عبادی همچون تجارت، صید ماهی و پرندگان در این روز ممنوع شده است.<ref> کتاب مقدس، سفر خروج، ۲۰: ۹-۱۰؛ سفر لاویان، ۲۳: ۱-۳؛ سفر تثنیه، ۵: ۱۲-۱۵؛ ر. ک. تلمود، ۱۰۶p به بعد، به نقل از دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۱۳۵(مدخل اصحاب سبت).</ref> | سبت از روزهای مذهبی یهود است و نزد آنان قداست ویژهای دارد. در [[عهد عتیق]] و تلمود، انجام کارهای غیر عبادی همچون تجارت، صید ماهی و پرندگان در این روز ممنوع شده است.<ref> کتاب مقدس، سفر خروج، ۲۰: ۹-۱۰؛ سفر لاویان، ۲۳: ۱-۳؛ سفر تثنیه، ۵: ۱۲-۱۵؛ ر. ک. تلمود، ۱۰۶p به بعد، به نقل از دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۹، ص۱۳۵(مدخل اصحاب سبت).</ref> | ||
بنا بر برخی روایات، خدا به وسیله [[حضرت موسی]]، از یهود خواسته بود [[روز جمعه]] را بزرگ دارند و در آن کارهای غیرعبادی انجام ندهند؛ اما یهودیان شنبه را برتر دانستند. | بنا بر برخی روایات، خدا به وسیله [[حضرت موسی]]، از یهود خواسته بود [[روز جمعه]] را بزرگ دارند و در آن کارهای غیرعبادی انجام ندهند؛ اما یهودیان شنبه را برتر دانستند. خداوند شکار در روز شنبه را بر آنان [[حرام]] کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۴۹.</ref> گروهی از بنیاسرائیل، در روز شنبه به صید ماهی پرداختند و بر اثر عذاب الهی به بوزینه تبدیل شدند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> [[قرآن]] از این گروه، به «اصحاب سبت» یاد کرده است.<ref>سوره نساء، آیه۴۷.</ref> | ||
== ماجرا== | == ماجرا== | ||
بر پایه [[روایات]] تفسیری، قومی در کنار دریا میزیستند. از جانب خدا به آنان فرمان رسید که از صید و خوردن ماهی در روز شنبه خودداری کنند. گروهی از آنان حیلهای اندیشیدند و در ساحل دریا گودالهایی کندند تا در روزهای شنبه با امواج دریا ماهیان به این گودالها داخل شوند و در روزهای یکشنبه آنها را صید کنند.<ref>تفسیر منسوب به [[امام حسن عسکری]]، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۸-۲۶۹.</ref> طبق برخی دیگر از نقلها، آنان در روزهای شنبه ماهی صید میکردند و در روزهای دیگر آنها را میخورند؛ گویا میگفتند ما از خوردن ماهی در روز شنبه نهی شدهایم نه از صید آن.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref> قومشان در برابر آنها دو دسته شدند گروهی عکسالعملی از خود نشان ندادند و گروهی دیگر آنان را از انجام این کار نهی کردند؛<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۵۴.</ref> اما آنان توجهی نکردند و به کار خود ادامه دادند. کسانی که آنها را از این کار نهی میکردند چون میدانستند این گروه به عذاب الهی گرفتار میشوند، از آنان کنارهگیری کردند. | بر پایه [[روایات]] تفسیری، قومی در کنار دریا میزیستند. از جانب خدا به آنان فرمان رسید که از صید و خوردن ماهی در روز شنبه خودداری کنند. آنان مدتی به فرمان خدا گردن نهادند<ref>تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۸-۲۶۹.</ref> ماهیان به خواست خدا در روزهای شنبه به روی آب میآمدند و آن قوم را وسوسه میکردند اما روزهای دیگر به اعماق دریا میرفتند و به راحتی در دسترس نبودند.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۶۳.</ref> گروهی از آنان حیلهای اندیشیدند و در ساحل دریا گودالهایی کندند تا در روزهای شنبه با امواج دریا ماهیان به این گودالها داخل شوند و در روزهای یکشنبه آنها را صید کنند.<ref>تفسیر منسوب به [[امام حسن عسکری]]، ۱۴۰۹ق، ص۲۶۸-۲۶۹.</ref> طبق برخی دیگر از نقلها، آنان در روزهای شنبه ماهی صید میکردند و در روزهای دیگر آنها را میخورند؛ گویا میگفتند ما از خوردن ماهی در روز شنبه نهی شدهایم نه از صید آن.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴۴-۲۴۵.</ref> قومشان در برابر آنها دو دسته شدند گروهی عکسالعملی از خود نشان ندادند و گروهی دیگر آنان را از انجام این کار نهی کردند؛<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۵۴.</ref> اما آنان توجهی نکردند و به کار خود ادامه دادند. کسانی که آنها را از این کار نهی میکردند چون میدانستند این گروه به عذاب الهی گرفتار میشوند، از آنان کنارهگیری کردند. | ||
===مسخ اصحاب سبت=== | ===مسخ اصحاب سبت=== | ||
{{اصلی|مسخ}} | {{اصلی|مسخ}} |
ویرایش