پرش به محتوا

سجده سهو: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۳۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۴ اوت ۲۰۱۸
جز
افزودن مطلب به شناسه
جز (افزودن مطلب به شناسه)
خط ۱: خط ۱:
{{احکام}}
{{احکام}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
{{مقاله توصیفی فقهی}}
'''سَجده سَهو''' به [[سجده|دو سجده‌]] گفته می‌شود که پس از [[نماز]]، برای جبران برخی اشتباهات در آن انجام می‌شود. سجده سهو باید بلافاصله پس از [[نماز]] به جا آورده شود و بعد از سجده دوم به جا آوردن [[تشهد]] و [[سلام نماز|سلام]] لازم است.
'''سَجده سَهو''' به [[سجده|دو سجده‌]] گفته می‌شود که پس از [[نماز]]، برای جبران برخی اشتباهات در آن انجام می‌شود. سجده سهو باید بلافاصله پس از سلام [[نماز]] به جا آورده شود و بعد از سجده دوم آن به‌جاآوردن [[تشهد]] و [[سلام نماز|سلام]] لازم است. ذکر سجده سهو با ذکر سجده‌های نماز تفاوت دارد.
 
فقیهان در اینکه چه چیزهایی موجب [[واجب|واجب‌شدن]] سجده سهو می‌شود، اختلاف‌نظر دارند. حرف‌زدن غیرعمدی در نماز، فراموش‌کردن یک [[سجده]] و گفتن غیرعمدی [[سلام نماز]] در جایی که نباید گفت، ازجمله مواردی است که درخصوص واجب‌شدن سجده سهو مطرح شده است.  


==تعریف==
==تعریف==
خط ۲۳: خط ۲۵:
* فراموش‌کردن یک [[سجده]]
* فراموش‌کردن یک [[سجده]]
* شک بین [[رکعت|رَکعَت]] چهارم و پنجم،در نماز چهار رکعتی
* شک بین [[رکعت|رَکعَت]] چهارم و پنجم،در نماز چهار رکعتی
* گفتن غیرعمدی [[سلام‌ نماز]] در جایی که نباید گفت. برای مثال در رکعت دومِ نمازهای چهاررکعتی پس از [[تشهد]]، اشتباها سلام نماز را هم بخوانیم.
* گفتن غیرعمدی [[سلام نماز]] در جایی که نباید گفت. برای مثال در رکعت دومِ نمازهای چهاررکعتی پس از [[تشهد]]، اشتباها سلام نماز را هم بخوانیم.
* فراموش‌کردن تشهد<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳؛ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۶۶۹-۶۷۴.</ref>
* فراموش‌کردن تشهد<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳؛ بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۶۶۹-۶۷۴.</ref>
برخی از فقیهان، نشستن غیرعمدی در جایی که نمازگزار باید بایستد و ایستادن غیرعمدی در جایی که باید بنشیند را به موارد مذکور افزوده‌اند.<ref>نگاه کنید به ابن ادریس، اجوبة مسائل و رسائل فی مختلف فنون المعرفة، ۱۴۲۹ق، ص۱۷۳-۱۷۴؛ مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۸.</ref> به گفته [[شیخ طوسی]] برخی از فقیهان امامیه سجده سهو را در هر زیادت و نقصانی (غیر از ارکان) در نماز لازم می‌دانند.<ref> طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۵.</ref> [[علامه حلی]] این دیدگاه را پذیرفته است.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref> برخی از [[مراجع تقلید]] سجده سهو را در این صورت [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۸؛  بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۶۶۹-۶۷۲.</ref>
برخی از فقیهان، نشستن غیرعمدی در جایی که نمازگزار باید بایستد و ایستادن غیرعمدی در جایی که باید بنشیند را به موارد مذکور افزوده‌اند.<ref>نگاه کنید به ابن ادریس، اجوبة مسائل و رسائل فی مختلف فنون المعرفة، ۱۴۲۹ق، ص۱۷۳-۱۷۴؛ مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۸.</ref> به گفته [[شیخ طوسی]] برخی از فقیهان امامیه سجده سهو را در هر زیادت و نقصانی (غیر از ارکان) در نماز لازم می‌دانند.<ref> طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۵.</ref> [[علامه حلی]] این دیدگاه را پذیرفته است.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref> برخی از [[مراجع تقلید]] سجده سهو را در این صورت [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به مکارم شیرازی، رساله توضیح المسائل، ۱۳۹۵ش، ص۲۰۸؛  بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۶۶۹-۶۷۲.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۶

ویرایش