سجده سهو: تفاوت میان نسخه‌ها

سجده سهو، سجده‌ای که پس از نماز، برای جبران برخی اشتباهات در آن به جا آورده می‌شود.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳.</ref> فقیهان شیعه از سجده سهو و احکام آن در  ذیل احکام سهو و [[شکیات نماز]] بحث کرده‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به ابن ادریس، السرائر، ج۱، ص۲۵۷.</ref>

کیفیت انجام سجده سهو به این صورت است که بلافاصله پس از اتمام نماز، نیت سجده سهو کرده و دو سجده به جای آورده می‌شود که در هر کدام، ذکر مخصوص سجده سهو قرائت می‌شود، پس از سجده دوم، [[تشهد]] و سلام نماز خوانده می‌شود. شیخ طوسی گفته است که سجده سهو با [[تکبیر]] آغاز می‌شود.<ref> طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۵.</ref>

فقیهان شیعه درباره موارد وجوب سجده سهو اختلاف‌نظر دارند.<ref>علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۴۲۳؛ طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۵.</ref> ابن ادریس به این اختلاف اشاره کرده و گفته است که فقیهان سجده سهو را در چهار، پنج و شش مورد لازم دانسته‌اند.<ref>ابن ادریس، اجوبة مسائل و رسائل فی مختلف فنون المعرفة، ۱۴۲۹ق، ص۱۷۳.</ref>

[[ابن ادریس حلی]] نشستن سهوی در جایی که نمازگزار باید بایستد و ایستادن در جایی که باید بنشیند را به موارد مذکور افزوده است.<ref>ابن ادریس، اجوبة مسائل و رسائل فی مختلف فنون المعرفة، ۱۴۲۹ق، ص۱۷۳-۱۷۴.</ref> شیخ طوسی گفته است که برخی از فقیهان امامیه سجده سهو را در هر زیادت و نقصانی(غیر از ارکان) در نماز لازم می‌دانند.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۴-۱۲۵</ref> علامه حلی سجده سهو را در هر زیادت و نقصانی که نماز را باطل نکند، لازم می‌داند.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ص۳۰۷-۳۰۸.</ref>

* بر کسی که سجده سهو به جای نیاورده اعاده نماز واجب نیست بلکه باید سجده سهو را به جای آورد و با طولانی شدن زمان وجوب آن برداشته نمی‌شود.<ref>طوسی، المبسوط، ۱۳۸۷ق، ج۱، ص۱۲۳.</ref>

 

نام كتاب: السرائر الحاوي لتحرير الفتاوى‌ موضوع: فقه استدلالى‌ نويسنده: حلّى، ابن ادريس، محمد بن منصور بن احمد‌ تاريخ وفات مؤلف: 598 ه‍ ق‌ زبان: عربى‌ قطع: وزيرى‌ تعداد جلد: 3‌ ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم‌ تاريخ نشر: 1410 ه‍ ق‌ نوبت چاپ: دوم‌ مكان چاپ: قم- ايران‌