نیمه‌شب شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نیمه شب شرعی''' انتهای وقت [[نماز مغرب]] و [[نماز عشاء|عشا]] و ابتدای وقت [[نماز شب]] است. البته در صورتی که فقط چهار رکعت به نیمه شب باقی مانده باشد [[مکلف]] فقط باید نماز عشاء را بخواند چرا که آن وقت مخصوص نماز عشاء است.

در نحوه محاسبه زمان نیمه شب شرعی اختلاف وجود دارد برخی نصف شب را بین غروب آفتاب تا اول وقت نماز صبح یا اذان صبح و یا طلوع فجر می‌دانند و برخی نصف شب را بین غروب آفتاب تا طلوع آفتاب می‌دانند.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید،۱۳۸۸ش، ج۱، ص ۴۰۷-۴۰۸.</ref>  

به نظر حضرات آیات [[امام خمینی]]، [[آیت الله اراکی|اراکی]]، [[آیت الله گلپایگانی|گلپایگانی]]، [[لطف‌الله صافی گلپایگانی|صافی]]،[[محمد فاضل لنکرانی|فاضل]] ،[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم]]، [[سید علی حسینی سیستانی|سیستانی]] و [[سید علی حسینی خامنه‌ای|خامنه‌ای]]  تقریبا یازده و ربع ساعت بعد از [[نماز ظهر #وقت نماز ظهر|وقت نماز ظهر]]، آخر وقت نماز مغرب و عشا است. اما حضرات آیات [[سید ابوالقاسم خویی|خوئی]] و [[میرزا جواد تبریزی|تبریزی]] معتقدند که دوازده ساعت بعد از وقت ظهر شرعی نیمه شب شرعی و آخر وقت نماز عشاء می‌باشد.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید،۱۳۸۸ش، ج۱، ص ۴۰۷-۴۰۸.</ref>  

برخی از [[فقها]] معتقدند اگر شخصی عمدا(که [[معصیت]] و گناه است)  ‏یا به واسطه عذری نماز مغرب یا نماز عشا را تا نصف شب نخواند، بنابر [[احتیاط واجب]] باید تا قبل از اول وقت نماز صبح یا اذان صبح بدون اینکه نیت ادا و قضا کند، یعنی به نیت [[ما فی الذمه]] بجا آورد.<ref>بنی هاشمی خمینی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید،۱۳۸۸ش، ج۱، ص ۴۰۷-۴۰۸.</ref>

* بنی هاشمی خمینی، محمدحسن بنی، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ هفدهم، ۱۳۸۸ش.