کاربر ناشناس
قزلباش: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hamedona جز (افزودن منبع) |
imported>Hamedona جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
فتوحات پیدرپی شاه اسماعیل از وی برای قزلباشان که از [[غلات]] شیعه به شمار میآمدند، خدای زنده و مظهر کمال و قدرت ساخته بود که همیشه پیروز میگردد اما این الوهیت، چندان دوام نیاورد.<ref>پارسا دوست، منوچهر، ص ۴۹۵</ref> پس از شکست در [[جنگ چالدارن]] از ارادت مریدان کاسته شد و تمرد و کشمکشهای قبیلهای افزایش یافت.<ref>رومر، ص۴۳۷، ۴۴۱؛ فارن، ص۴۵</ref> | فتوحات پیدرپی شاه اسماعیل از وی برای قزلباشان که از [[غلات]] شیعه به شمار میآمدند، خدای زنده و مظهر کمال و قدرت ساخته بود که همیشه پیروز میگردد اما این الوهیت، چندان دوام نیاورد.<ref>پارسا دوست، منوچهر، ص ۴۹۵</ref> پس از شکست در [[جنگ چالدارن]] از ارادت مریدان کاسته شد و تمرد و کشمکشهای قبیلهای افزایش یافت.<ref>رومر، ص۴۳۷، ۴۴۱؛ فارن، ص۴۵</ref> | ||
[[شاه تهماسب]]، پس از پدرش تلاش کرد از قدرت و نفوذ قزلباشان بکاهد پس در عمل به فقهای شیعه نزدیک شد. بدین ترتیب، اختلاف فقها و علمای شیعه با گروههای صوفیه که ریشهای | [[شاه تهماسب]]، پس از پدرش تلاش کرد از قدرت و نفوذ قزلباشان بکاهد پس در عمل به فقهای شیعه نزدیک شد. بدین ترتیب، اختلاف فقها و علمای شیعه با گروههای صوفیه که ریشهای قدیمی داشت، با قدرتیابی علما در حکومت صفویه، ظهوری تازه یافت.<ref>تذکره شاه تهماسب، ص۱۰۲</ref> | ||
[[شاه اسماعیل دوم|اسماعیل]] فرزند تهماسب در نبردها به پیروزیهایی دست یافت که وی را در دیده قزلباشان، به قهرمان تبدیل کرد<ref>شاه اسماعیل دوم صفوی، ص ۲۸</ref> و سرانجام، [[شاه تهماسب]] او را از خراسان فراخواند و در قلعه قهقهه حبس کرد.<ref>عالم آرای عباسی، ج۱، ص ۲۱۶ و خلاصه التواریخ، ج۱، ص ۳۸۵</ref> با درگذشت شاه تهماسب، اختلاف میان امیران قزلباش بر سر جانشینی بالا گرفت. تا این که اسماعیل میرزا پس از ۲۰ سال، از حبس آزاد شد و در قزوین به تخت سلطنت نشست.<ref>عالم آرای عباسی، ج۱، ص ۲۹۶؛ احسن التواریخ، ص ۶۶۶ – ۶۷۲</ref> این بار پادشاه صفوی بود که محور اختلاف با علما، قزلباشان و مردم شد چون رویکردهای مخالف با تشیع از خود بروز داد.<ref>عالم آرای عباسی، ج۱، ص ۲۱۴؛ خلاصة التواریخ، ج۲، ص ۶۴۸</ref> | [[شاه اسماعیل دوم|اسماعیل]] فرزند تهماسب در نبردها به پیروزیهایی دست یافت که وی را در دیده قزلباشان، به قهرمان تبدیل کرد<ref>شاه اسماعیل دوم صفوی، ص ۲۸</ref> و سرانجام، [[شاه تهماسب]] او را از خراسان فراخواند و در قلعه قهقهه حبس کرد.<ref>عالم آرای عباسی، ج۱، ص ۲۱۶ و خلاصه التواریخ، ج۱، ص ۳۸۵</ref> با درگذشت شاه تهماسب، اختلاف میان امیران قزلباش بر سر جانشینی بالا گرفت. تا این که اسماعیل میرزا پس از ۲۰ سال، از حبس آزاد شد و در قزوین به تخت سلطنت نشست.<ref>عالم آرای عباسی، ج۱، ص ۲۹۶؛ احسن التواریخ، ص ۶۶۶ – ۶۷۲</ref> این بار پادشاه صفوی بود که محور اختلاف با علما، قزلباشان و مردم شد چون رویکردهای مخالف با تشیع از خود بروز داد.<ref>عالم آرای عباسی، ج۱، ص ۲۱۴؛ خلاصة التواریخ، ج۲، ص ۶۴۸</ref> |