قزلباش: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علویان ترکیه]]، مهاجرانی بودند که پس از حمله [[مغول]] به ایران، رهسپار [[آسیای صغیر]] و [[آناتولی]] شدند. آنان از باورمندان [[شیعه]] [[دوازده‌امامی]] به شمار می‌آمدند<ref>دونمز، علویان ترکیه، ص۱۷ـ‌۱۸؛ [http://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html محمد صدر محمدی، تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه.]</ref> که در حوزه عملی از [[فقه جعفری]]، فاصله گرفته‌ بودند.علوی‌گری خود از تلفیق تصوف با تشیع به وجود آمده و مظاهر تشیع در آن دیده می‌شود. آنان به [[پنج تن آل عبا]]، اعتقاد دارند و به سوگواری [[عاشورا]] ملتزم هستند. <ref>دونمز، علویان ترکیه، ص۱۰۸ـ ۱۱۹.</ref>در طول زمان، بخشی از [[علویان]] به طریقت [[بکتاشیه]] روی آوردند که یکی از طریقت‌های [[تصوف]] بود و حاجی بکتاش، آن را در قرن هفتم، بنیان گذاشت. علویان غیر بکتاشی نیز جذب طریقت [[شیخ صفی الدین اردبیلی]] شدند و با شورش‌های خود در حمایت از دولت صفوی، حکومت [[عثمانی|عثمانیه]] را دچار چالش کرده بودند. این اقدامات موجب شد که به قزلباش ملقب گردند. قزلباش در ادبیات عثمانی‌ها به معنای کافر، زندیق و [[رافضی]] ملحد به کار می‌رفت.