پرش به محتوا

عیب‌جویی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ مارس ۲۰۲۳
خط ۲۷: خط ۲۷:
::'''آشکار شدن عیوب عیب‌جو''': اگر هدف از عیب‌جویی، رسوا کردن مردم باشد، خداوند این فرد را رسوا و عیوبش را آشکار می‌کند؛ هرچند پنهانی و در خانه خودش مرتکب آن شده باشد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref>
::'''آشکار شدن عیوب عیب‌جو''': اگر هدف از عیب‌جویی، رسوا کردن مردم باشد، خداوند این فرد را رسوا و عیوبش را آشکار می‌کند؛ هرچند پنهانی و در خانه خودش مرتکب آن شده باشد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref>
::'''نزدیک شدن به کفر''': از چیزهایی که انسان را به مرز [[کفر]] نزدیک می‌کند این است که با نام [[دین]] با کسی طرح دوستی بریزد و لغزش‌هایش را به خاطر بسپارد تا روزی او را رسوا کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref>
::'''نزدیک شدن به کفر''': از چیزهایی که انسان را به مرز [[کفر]] نزدیک می‌کند این است که با نام [[دین]] با کسی طرح دوستی بریزد و لغزش‌هایش را به خاطر بسپارد تا روزی او را رسوا کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۵.</ref>
::'''عذاب در دنیا و آخرت''': کسی که آنچه را از انسان [[مؤمن|مؤمنی]] دیده یا شنیده در میان مردم شایع کند، مشمول آیه نوزدهم [[سوره نور]] خواهد بود و در [[دنیا]] و [[آخرت]]، [[عذاب]] دردناکی را خواهد چشید.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۷.</ref>
::'''عذاب در دنیا و آخرت''': کسی که آنچه را از انسان [[ایمان|مؤمنی]] دیده یا شنیده در میان مردم شایع کند، مشمول آیه نوزدهم [[سوره نور]] خواهد بود و در [[دنیا]] و [[آخرت]]، [[عذاب]] دردناکی را خواهد چشید.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۷.</ref>
::'''نادیدن خوبی‌های''': افراد عیب‌جو مانند مگس هستند که روی آلودگی‌ها می‌نشینند و دنبال عیوب و زشتی‌های مردم هستند و خوبی‌ها را نادیده می‌گیرند؛<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۵۷۰؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۲۰، ص۲۶۹.</ref> بنابراین باید از معاشرت و هم‌نشینی با این افراد خودداری کرد و دشمن‌ترین و دورترین مردم به ما باشند.<ref>تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ۱۴۱۰ق، ص۵۴۹، ش۶۵.</ref>
::'''نادیدن خوبی‌های''': افراد عیب‌جو مانند مگس هستند که روی آلودگی‌ها می‌نشینند و دنبال عیوب و زشتی‌های مردم هستند و خوبی‌ها را نادیده می‌گیرند؛<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۵۷۰؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۲۰، ص۲۶۹.</ref> بنابراین باید از معاشرت و هم‌نشینی با این افراد خودداری کرد و دشمن‌ترین و دورترین مردم به ما باشند.<ref>تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ۱۴۱۰ق، ص۵۴۹، ش۶۵.</ref>
::'''دچار شدن به همان عیب''': هر کسی مؤمنی را به عیبی سرزنش کند، نمیرد تا خود دچار وگرفتار آن عیب شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۶.</ref>
::'''دچار شدن به همان عیب''': هر کسی مؤمنی را به عیبی سرزنش کند، نمیرد تا خود دچار وگرفتار آن عیب شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳۵۶.</ref>
۱۸٬۴۱۲

ویرایش