confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۷۶
ویرایش
عبیدالله بن عباس بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دوره امام علی(ع): ویکی‌سازی
جز (←مشخصات: ویکی‌سازی) |
جز (←دوره امام علی(ع): ویکی‌سازی) |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==مقام‌های سیاسی و نظامی عبیدالله== | ==مقام‌های سیاسی و نظامی عبیدالله== | ||
===دوره امام علی(ع)=== | ===دوره امام علی(ع)=== | ||
امام علی(ع) او را در موسم [[حج]]، سه بار از سال ۳۶ تا ۳۸ق. امیرالحاج کرد. در مرتبه سوم، میان او و یزید بن شجرة رهاوی که از سوی [[معاویه]] به این سمت منصوب شده بود، نزدیک بود که درگیری نظامی پیش بیاید. سرانجام با یکدیگر مصالحه کردند تا شیبة بن عثمان امارت را بر عهده گیرد.<ref>طبری، تاریخ الامم و المولک، ۵، ۱۳۶؛ بلاذری، أنساب الأشراف،۴، ۵۹؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۰۹؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۸، ص۹۰ و ج۷، ص۳۰۹.</ref> | امام علی(ع) او را در موسم [[حج]]، سه بار از [[سال ۳۶ قمری|سال ۳۶]] تا [[۳۸ق]]. امیرالحاج کرد. در مرتبه سوم، میان او و یزید بن شجرة رهاوی که از سوی [[معاویه]] به این سمت منصوب شده بود، نزدیک بود که درگیری نظامی پیش بیاید. سرانجام با یکدیگر مصالحه کردند تا شیبة بن عثمان امارت را بر عهده گیرد.<ref>طبری، تاریخ الامم و المولک، ۵، ۱۳۶؛ بلاذری، أنساب الأشراف،۴، ۵۹؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۰۹؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۸، ص۹۰ و ج۷، ص۳۰۹.</ref> | ||
بنابر منابع تاریخی، امام علی(ع) او را والی [[یمن]] کرد و او تا [[شهادت]] علی(ع) بر این منصب ماند. منابع برخی حوادث را از این دوره نقل کرده‌اند که با او مرتبط است از جمله: معاویه در سال چهلم قمری [[بسر بن ابی ارطاة|بسر بن ارطاة عامری]] را با سی هزار سپاهی برای تاخت و تاز در قلمرو خلافت امام علی(ع) به [[حجاز]] و یمن گسیل کرد. بسر ابتدا به [[مدینه]] و سپس به [[مکه]] رفت و آن گاه راه یمن را در پیش گرفت. قبل از رسیدن بسر به یمن، عبیدالله به سمت [[کوفه]] گریخت و فرزندانش را جا گذاشت و از امام علی(ع) درخواست کمک کرد. بسر به یمن رسید و دارالحکومه را گرفت و سپس دو کودک عبیدالله را که در یمن مانده بودند، سر برید. علی(ع) سپاهی را به فرماندهی [[جاریة بن قدامه سعدی]] به یمن فرستاد و پس از فرار بسر یمن بار دیگر به دست سپاهیان علی(ع) افتاد و عبیدالله به آنجا بازگشت.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۱۴۰؛ ابن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۱۲۰؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۰۹. همچنین نگاه کنید: ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۳، ص۶۰۷.</ref>گفته‌اند که بسر در حمله به یمن، بسیاری از [[شیعیان]] علی(ع) را در میان راه کشت.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۱۴۰؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۳۲۲.</ref> یکی از خطبه‌های [[نهج البلاغه]] که امام علی(ع)در آن خطاب به کوفیان گفته است: «اهل [[شام]] بر حمایت از باطل با یکدیگر متحدند و شما در حمایت از حق، پراکنده‌اید» به مناسبت همین حمله ایراد شده است.<ref>نک: ثقفی، الغارات، ج۲، ص۴۳۷؛ سید رضی، نهج البلاغه، ص۶۶؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۳۲.</ref> | بنابر منابع تاریخی، امام علی(ع) او را والی [[یمن]] کرد و او تا [[شهادت]] علی(ع) بر این منصب ماند. منابع برخی حوادث را از این دوره نقل کرده‌اند که با او مرتبط است از جمله: معاویه در سال چهلم قمری [[بسر بن ابی ارطاة|بسر بن ارطاة عامری]] را با سی هزار سپاهی برای تاخت و تاز در قلمرو خلافت امام علی(ع) به [[حجاز]] و یمن گسیل کرد. بسر ابتدا به [[مدینه]] و سپس به [[مکه]] رفت و آن گاه راه یمن را در پیش گرفت. قبل از رسیدن بسر به یمن، عبیدالله به سمت [[کوفه]] گریخت و فرزندانش را جا گذاشت و از امام علی(ع) درخواست کمک کرد. بسر به یمن رسید و دارالحکومه را گرفت و سپس دو کودک عبیدالله را که در یمن مانده بودند، سر برید. علی(ع) سپاهی را به فرماندهی [[جاریة بن قدامه سعدی]] به یمن فرستاد و پس از فرار بسر یمن بار دیگر به دست سپاهیان علی(ع) افتاد و عبیدالله به آنجا بازگشت.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۱۴۰؛ ابن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۱۲۰؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۰۹. همچنین نگاه کنید: ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۳، ص۶۰۷.</ref>گفته‌اند که بسر در حمله به یمن، بسیاری از [[شیعیان]] علی(ع) را در میان راه کشت.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۱۴۰؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، ج۷، ص۳۲۲.</ref> یکی از خطبه‌های [[نهج البلاغه]] که امام علی(ع)در آن خطاب به کوفیان گفته است: «اهل [[شام]] بر حمایت از باطل با یکدیگر متحدند و شما در حمایت از حق، پراکنده‌اید» به مناسبت همین حمله ایراد شده است.<ref>نک: ثقفی، الغارات، ج۲، ص۴۳۷؛ سید رضی، نهج البلاغه، ص۶۶؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۳۲.</ref> | ||