راسخون در علم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز ←منابع |
جز ←منابع |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد--> | | جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | ||
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد--> | | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | ||
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->ندارد | | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->ندارد | ||
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد | | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۵۶
راسِخون در علم، بر اساس معنای لغوی شامل کسانی می‌شود که در علم و دانش، ثابت قدم هستند.[۱] قرآن کریم تعبیر راسخون در علم را دو مرتبه استفاده کرده است:[۲]
- آیه۱۶۲ سوره نساء: خداوند خطاب به پیامبر (ص) می‌گوید راسخان در علم، به آنچه بر تو و پیش از تو نازل شده ایمان دارند.[۳]
- آیه۷ سوره آل عمران نیز می‌فرماید: «تأویل آیات الهی را جز خدا کسی نمی‌داند و راسخون در علم [ آنان که ] می‌گویند ما بدان ایمان آوردیم».[۴]
در تطبیق معنای راسخون در علم دو دیدگاه وجود دارد:
- براساس بسیاری از روایات، مراد از «راسخون در علم»، پیامبر(ص) و ائمه(ع) هستند که از تأویل آیات متشابه قرآنی نیز آگاهی دارند.[۵]
- برخی دیگر از روایات، مراد از «راسخون در علم» را [مطابق با معنای لغوی]، هر کسی می‌دانند که دانش و علم در وجودش استقرار یافته است که پیامبر(ص) و ائمه(ع) مصداق‌های حقیقی و برتر آنان هستند.[۶] بر اساس این روایات، راسخون از تاویل آیات قرآن آگاهی ندارند، بلکه در برابر اسرار غیبی تسلیم هستند.[۷]
پانویس
الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود
منابع
- قرآن کریم، ترجمه استاد آیتی.
- فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، تهران، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۹۴ش.
- قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ش.
- کلینی، اصول کافی، ترجمه مهدی آیت اللهی، تهران، نشر جهان آرا، ۱۳۸۷ش.
- مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۸۰ش.
- نهج البلاغه، تصحیح و ترجمه محمد دشتی، قم، نشر مشهور، ۱۳۷۹ش.
- ↑ قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۳، ص۸۸.
- ↑ فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ذیل «آیه راسخین».
- ↑ «لکِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَ الْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِما أُنْزِلَ إِلَيْکَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ؛ (لیکن راسخان آنان در دانش ، و مؤمنان ، به آنچه بر تو نازل شده و به آنچه پیش از تو نازل گردیده ایمان دارند»).
- ↑ «فَأَمَّا الَّذينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْويلِهِ وَ ما يَعْلَمُ تَأْويلَهُ إِلاَّ اللهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ مايَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ؛ (اما آنها که در دلشان میل به باطل است، به سبب فتنهجویى و میل به تأویل از متشابهات پیروى میکنند، در حالى که تأویل آن را جز خداى نمی‌داند و آنان که قدم در دانش استوار کردهاند می گویند ما بدان ایمان آوردیم همه از جانب پروردگار ماست. و جز خردمندان پند نمی‌گیرند»).
- ↑ کلینی، اصول کافی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۵۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۴۴۱.
- ↑ نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، ۱۳۷۹ش، خطبه۹۱، ص۱۵۷.