سهل بن سعد ساعدی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات صحابه

|اطلاعات صحابه  = سهل بن سعد ساعدی

| تصویر       =

| توضیح تصویر =

| نام کامل    =سهل بن سعد بن مالک انصاری ساعدی

| کنیه        = ابوالعباس •  ابویحیی

| لقب          =

| دلیل شهرت    =

| زادروز/زادگاه =

| محل زندگی     =

| مهاجر/انصار  =

| نسب/قبیله    = بنی ساعده

| خویشاوندان سرشناس  = سعد بن مالک انصاری ساعدی(پدر)

| تاریخ و مکان درگذشت/شهادت = ۸۸ یا۹۱ق

| نحوه درگذشت/شهادت =

| مدفن =مدینه

| زمان اسلام آوردن =

| نحوه اسلام آوردن =

| حضور در جنگ‌ها  = [[جنگ تبوک|تبوک]]

| هجرت به        =

| دیگر فعالیت‌ها  =راوی غدیر•  بیعت با پیامبر• یاران امام علی

| آثار             =

'''ابو‌العباس سهل بن سعد بن مالک انصاری ساعدی،''' (درگذشت ۸۸یا۹۱ ق) از [[صحابه]] [[محمد(ص)|رسول خدا(ص)]]، [[:رده:یاران امام علی|یاران امام علی(ع)]] وراویان [[حدیث غدیر]].

از افتخارات او می‌توان به [[بیعت]] با پیامبر(ص)، حضور در [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] و نماز خواندن به دو قبله اشاره کرد. وی در شام با کاروان [[اسیران کربلا|اسرای کربلا]] برخورد کرده و چگونگی ورود آنان به شام را روایت کرده است. او آخرین صحابه پیامبر(ص) بود که در [[مدینه]] درگذشت.

سهل بن سعد ساعدی از [[صحابه]] مشهور [[رسول خدا(ص)]] و از طایفه [[بنی ساعده|بنی‌ساعده]] بود که هنگام رحلت پیامبر اکرم(ص) ۱۵ سال بیشتر نداشت. گفته شده نام او حزن بود و پیامبر(ص) او را سهل نامید.<ref> ثقفی، الغارات، ص۴۳۸؛ اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ ابن الأثیر، ج۲، ص۳۲۰</ref> کنیه‌ وی ابوالعباس<ref> اخبارالطوال، ص۳۷۰؛ مجلسی، ج۴۵، ص۱۲۷</ref> یا ابویحیی بود.<ref> ثقفی، الغارات، ص۴۳۸؛ اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰</ref> [[شیخ طوسی]] او را از [[:رده:یاران امام علی|یاران امام علی(ع)]] نیز می‌داند.<ref>طوسی، ص۶۶</ref>

از جمله فضایل او را دو [[بیعت]] با پیامبر(ص)، و [[نماز]] گزاردن وی به دو [[قبله]] و همچنین تمجید پیامبر(ص) از وی دانسته‌اند.<ref> مفید، الجمل، ص۱۰۶</ref> وی از بزرگان اصحاب شمرده شده که خدمتگزار پیامبر(ص) و همواره ملازم آن حضرت بود و غالب روایات نبوی از همین گروه و نظایر ایشان نقل شده است، چرا که عمر طولانیتری داشتند و مورد مراجعه مردم بودند.<ref> ابن سعد، ج۲، ص۳۵۷</ref> خواهرانش نائله و عمره از زنانی بودند که [[اسلام]] آوردند و با پیامبر(ص) در [[مدینه]] بیعت کردند.<ref> ابن سعد، ج۸، ص۳۷۸</ref>

:من از همه دوستانم کوچکتر و [[قرآن]]‌خوان ایشان در تبوک بودم.<ref> واقدی، ص۷۶۷</ref>

او [[حدیث|احادیثی]] از [[پیامبر(ص)]] و [[علی(ع)]] و [[فاطمه(س)]] و برخی صحابه نقل کرده است. [[ابوهریره]] و [[سعید بن مسیب]]، [[زهری]]، [[ابو حازم]] و پسرش [[عباس بن سهل]] از او حدیث روایت کرده‌اند.<ref> ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰</ref>

از او نقل شده که می‌گوید: از [[حضرت زهرا]](س) درباره [[امامان]] پرسیدم، ایشان در پاسخ فرمود که پیامبر(ص)، نام علی(ع) و یازده فرزندش را به عنوان امامان یکی پس از دیگری نام برده است.<ref> خزاز قمی، ص۱۹۵</ref>

او از شاهدان و [[:رده:راویان حدیث غدیر|راویان حدیث غدیر]] بوده<ref>ابن طاووس، ج۱، ص۱۳۹</ref> و جمله مشهور پیامبر(ص) با عنوان [[حدیث رایت]] که فرمود: '''''فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول او ر ادوست می‌دارند. و او بر نمی‌گردد تا این که خدا پیروزش کند''''' را روایت کرده است.<ref> ابن طاووس، ج۱، ص۵۸</ref>

[[امام حسین(ع)]] در [[خطبه|خطبه‌ای]] که برای [[کوفه|کوفیانی]] که در مقابلش صف‌آرایی کرده بودند، ایراد کرد، او را به عنوان شاهد معرفی نمود و فرمود:

:«اگر مرا قبول ندارید، افرادی چون [[جابر بن عبدالله انصاری]]، [[زید بن ارقم]]، و '''سهل بن سعد ساعدی''' هستند، سخن رسول خدا(ص) درباره من را از آن‌ها بپرسید»<ref> مفید، الارشاد، ج‌۲، ص۹۷؛ طبری، ج۷، ص۳۰۲۴؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۵؛ اعلام‌الوری، ص۲۴۰.</ref>

بعد از [[شهادت]] امام حسین(ع) وقتی [[اهل بیت]] را به [[شام]] بردند، سهل خود را به کاروان اهل بیت رساند و از دختر امام حسین(ع) خواست اگر خواسته‌ای دارد به وی بگوید. ایشان خواست سر مبارک امام را دورتر از ایشان حمل کنند تا مردم کمتر به حرم پیامبر(ص) بنگرند.<ref> مجلسی، ج۴۵، ص۱۲۷.</ref> روایت معروفی از چگونگی ورود [[:رده:اسیران کربلا|اسرای کربلا]] به شام از وی نقل شده است.<ref> بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۲۷-۱۲۸؛ [http://islamquest.net/fa/archive/question/fa2887 سهل بن سعد ساعدی که بود؟]</ref>

به گفته برخی منابع سهل از دوستان [[امام علی| امیرالمؤمنین]] و خاندان او بود و از این جهت [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجاج]] وی را آزار می‌داد.<ref> ثقفی، الغارات، ۴۳۸</ref>

روزگاری که او در مدینه می‌زیست، مردی از [[آل مروان]] بر این شهر حکومت یافت. وی سهل را احضار کرده و کنیه [[ابوتراب]] علی(ع) را مورد استهزاء قرار داد و از سهل خواست تا امام را ناسزا گوید، اما او نپذیرفت و خاطرنشان کرد که هیچ کنیه‌ای نزد امام چون ابوتراب محبوب نبود.<ref>ابن بطریق، ص۴۴۹؛ ثقفی، الغارات، ص۴۳۸</ref>

او در سال ۸۸ یا ۹۱ق درگذشت و هنگام مرگ ۹۶ یا ۹۹ سال داشت.<ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۶۵؛ اخبار الطوال، ص۳۷۰؛ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۵۳۴؛ ابن جوزی،المنتظم، ج۶، ص۳۰۲</ref>

البته اقوال دیگری نیز درباره سال وفات او وجود دارد.<ref> ابن قتیبه، ص۳۴۱؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ اخبار الطوال، ص۳۷۰</ref> او را آخرین صحابه‌ای دانسته‌اند که در [[مدینه]] درگذشت.<ref> تاریخ گزیده، ص۲۳۲؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۲، ص۳۲۰؛ابن قتیبه، ص۳۴۱؛ اخبار الطوال، ص۳۷۰؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۶۵</ref>

<div class="reflist4" style="height: 300px; overflow: auto; padding: 3px" >

{{پانویس|اندازه=ریز|3}}

* همو، أسد الغابة فی معرفة الصحابة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.