عسکریین (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَسْکَریَّیْن''' لقب [[امام هادی(ع)]] و [[امام حسن عسکری (ع)]] امام دهم و یازدهم [[شیعه|شیعیان]] است. این دو [[امام]] را به این دلیل عسکریَین خوانده‌اند که سال‌هایی از زندگی‌شان را در شهر [[سامرا]]، محل استقرار نظامیان [[بنی عباس|حکومت عباسی]] سپری کردند.

عسکر به معنای لشكر و محل استقرار نظامیان<ref> ازهری، تهذیب اللغه، ۱۴۲۱ق، ج۳، ص۱۹۴.</ref> و عسکری، منسوب به عسکر است.<ref> انوری، فرهنگ بزرگ سخن، ۱۳۸۱ش، ج۵، ص۵۰۱۹.</ref> عسکریَین تثنیه عسکری است.

[[سامرا]] مدت‌ها محل استقرار نظامیان حکومت [[بنی عباس]] بود.<ref>سجادی، «بنی عباس»، ص۶۷۳.</ref> حکومت عباسی [[امام هادی]] (ع) و [[امام حسن عسکری]] (ع) را سال‌ها وادار به زندگی در شهر سامرا کرده بود و ضمن زیرنظرداشتن ایشان،<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۸۷۳ـ۱۸۷۸، ۱۹۰۹.</ref> رفت ‌و آمدهای [[شیعیان]] به منزل این دو امام را نیز کنترل می‌کرد. به همین جهت این دو امام به عسکریین شهرت یافتند.{{مدرک}}

{{پانویس|2}}

{{ستون-شروع|2}}

* ازهری، محمد بن‌احمد، تهذیب اللغه، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۲۱ق.