کاربر ناشناس
لعن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←ادله مخالفان: ویرایش
imported>Alipour جز (←آیا لعن مسلمان جایز است؟: ویرایش) |
imported>Alipour جز (←ادله مخالفان: ویرایش) |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
مخالفان لعن، به آیاتی از قرآن، که مسلمانان را از سب و توهین به مقدسات دیگران از جمله [[مشرک|مشرکان]] منع کرده، استناد می‌کنند.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص ۱۹۱-۱۹۲.</ref> به اعتقاد آنان در تمام مواردی که خداوند در قرآن قومی را لعن کرده، علت آن را نیز بیان کرده و لعن خدا جز در مورد [[شیطان]]، لعن عام بوده و هیچ فردی را با نام و نشان لعن نکرده است.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص ۱۹۳.</ref> | مخالفان لعن، به آیاتی از قرآن، که مسلمانان را از سب و توهین به مقدسات دیگران از جمله [[مشرک|مشرکان]] منع کرده، استناد می‌کنند.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص ۱۹۱-۱۹۲.</ref> به اعتقاد آنان در تمام مواردی که خداوند در قرآن قومی را لعن کرده، علت آن را نیز بیان کرده و لعن خدا جز در مورد [[شیطان]]، لعن عام بوده و هیچ فردی را با نام و نشان لعن نکرده است.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص ۱۹۳.</ref> | ||
آنان همچنین لعن‌های موجود در کلام [[پیامبر]] را لعن عام می‌دانند نه لعن به شخص و فرد خاص | آنان همچنین لعن‌های موجود در کلام [[پیامبر]] را لعن عام می‌دانند نه لعن به شخص و فرد خاص <ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص۱۹۴-۱۹۵</ref> و بر این باورند گزارش‌هایی از پیامبر مشتمل بر لعن با نام و نشان آمده، با شخصیتی که قرآن از او ترسیم کرده، مطابقت ندارد.<ref>معلمی، «بنیان‌گذاران و مبلغان سب و لعن با نام و نشان در اسلام»، ۱۳۹۰ش، ص ۱۹۴و۱۹۵.</ref> | ||
مخالفان لعن بر این عقیده‌اند که سیره [[اهل بیت (ع)]] خصوصا [[حضرت علی (ع)]]، بر وفاق بوده و از دشنام به دیگران پرهیز می‌کردند.<ref>فخلعی، مجموعه گفتمان‌هاى مذاهب اسلامى، ۱۳۸۳ش، ص ۶۱.</ref> این عده به داستان [[جنگ صفین]] استناد کرده‌اند که بعد از صفین یاران علی (ع) به اصحاب [[معاویه بن ابوسفیان|معاويه]] دشنام دادند و على (ع) فرمود: «من خوش ندارم كه شما بسيار لعن نموده و دشنام دهید.»<ref>فخلعی، مجموعه گفتمان‌هاى مذاهب اسلامى، ۱۳۸۳ش، ص ۳۰۱-۳۰۲.</ref> | مخالفان لعن بر این عقیده‌اند که سیره [[اهل بیت (ع)]] خصوصا [[حضرت علی (ع)]]، بر وفاق بوده و از دشنام به دیگران پرهیز می‌کردند.<ref>فخلعی، مجموعه گفتمان‌هاى مذاهب اسلامى، ۱۳۸۳ش، ص ۶۱.</ref> این عده به داستان [[جنگ صفین]] استناد کرده‌اند که بعد از صفین یاران علی (ع) به اصحاب [[معاویه بن ابوسفیان|معاويه]] دشنام دادند و على (ع) فرمود: «من خوش ندارم كه شما بسيار لعن نموده و دشنام دهید.»<ref>فخلعی، مجموعه گفتمان‌هاى مذاهب اسلامى، ۱۳۸۳ش، ص ۳۰۱-۳۰۲.</ref> | ||