۱۶٬۹۸۵
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←آیا چشمزخم واقعیت دارد؟: ویرایش) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←رابطه با قضا و قدر: ویرایش) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== رابطه با قضا و قدر== | == رابطه با قضا و قدر== | ||
وجود احادیثی در تأیید چشمزخم به ویژه حدیثی که آن را همپایه قضا و قدر تلقی کرده، یا احادیثی همچون «العين تدخل الرجل القبر و الجمل القدر؛ چشمزخم مرد را به گور و شتر را به دیگ میاندازد.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۶۰، ص۲۵-۲۶.</ref> و «لَوْ نُبِشَ لَكُمْ عَنِ الْقُبُورِ لَرَأَيْتُمْ أَنَّ أَكْثَرَ مَوْتَاهُمْ | وجود احادیثی در تأیید چشمزخم به ویژه حدیثی که آن را همپایه قضا و قدر تلقی کرده، یا احادیثی همچون «العين تدخل الرجل القبر و الجمل القدر؛ چشمزخم مرد را به گور و شتر را به دیگ میاندازد.»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۶۰، ص۲۵-۲۶.</ref> و «لَوْ نُبِشَ لَكُمْ عَنِ الْقُبُورِ لَرَأَيْتُمْ أَنَّ أَكْثَرَ مَوْتَاهُمْ بِالْعَيْنِ؛ اگر قبرها را بشکافند خواهید دید که بیشتر مردگان به سبب چشمزخم مردهاند<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۶۰، ص۲۵.</ref> پرسشهایی را برانگیخته و برخی از عالمان مسلمان را به پاسخگویی واداشته است.<ref>برای نمونه: نک: شریف رضی، ۳۶۸-۳۶۹.</ref> از دیدگاه عالمان شیعه در پس چشمزخم، خداوند است یعنی آنچه در واقع تأثیر میکند قدرت خداست و این گونه عوامل با قدرت مطلق خدا منافات ندارد. همچنین گفته شده حدیثی که تأثیر چشمزخم را همپایه قضا و قدر معرفی کرده، از باب مبالغه بوده است.<ref>مجلسی، ج۶۹، ص۳۴-۳۵.</ref> در توصیههای اخلاقی نیز اعتقاد به چشمزخم منافی [[توکل]] دانسته شده است.<ref> سعدی، ص۱۳۹؛ نراقی، ج۳، ص۲۲۷.</ref> | ||
==حکم فقهی== | ==حکم فقهی== | ||
درباره چشمزخم در کتب فقهی شیعه بحث نشده و احادیثی که در کتب روایی آمده مبنای [[استنباط]] حکم فقهی قرار نگرفتهاند. البته گفته شده در برخی از مناطق شمال آفریقا در صورت اثبات اینکه فردی مشهور به چشمشوری باشد و از این راه به کسی خسارت وارد کند ضامن است. همچنین گفته شده برخی از فقهای اهلسنت برای کسانی که به شورچشمی مشهور میشدند احکامی صادر میکردند مثلا باید او را از اختلاط با مردم بازداشت و در خانهاش نگهداری کرد و برایش از [[بیت المال]] مقرری تعین نمود.<ref>شوکانی، ج۹، ص۱۱۰.</ref> | درباره چشمزخم در کتب فقهی شیعه بحث نشده و احادیثی که در کتب روایی آمده مبنای [[استنباط]] حکم فقهی قرار نگرفتهاند. البته گفته شده در برخی از مناطق شمال آفریقا در صورت اثبات اینکه فردی مشهور به چشمشوری باشد و از این راه به کسی خسارت وارد کند ضامن است. همچنین گفته شده برخی از فقهای اهلسنت برای کسانی که به شورچشمی مشهور میشدند احکامی صادر میکردند مثلا باید او را از اختلاط با مردم بازداشت و در خانهاش نگهداری کرد و برایش از [[بیت المال]] مقرری تعین نمود.<ref>شوکانی، ج۹، ص۱۱۰.</ref> |
ویرایش