آیه اصلاح ذات بین: تفاوت میان نسخه‌ها
←محتوای آیه
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
== محتوای آیه == | == محتوای آیه == | ||
صلح و برادری صادقانه را از لوازم [[ایمان]] دانسته‌اند به همین دلیل حفظ آن برای حفظ جامعه اسلامی امری اجتناب ناپذیر تلقی شده است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۶ق، ج۲۷، ص۲۳۵.</ref> | صلح و برادری صادقانه را از لوازم [[ایمان]] دانسته‌اند به همین دلیل حفظ آن برای حفظ جامعه اسلامی امری اجتناب ناپذیر تلقی شده است.<ref>صادقی تهرانی، الفرقان فی تفسیر القرآن، ۱۴۰۶ق، ج۲۷، ص۲۳۵.</ref> | ||
این [[آیه]] را از جمله آیاتی دانسته‌اند که برای حفظ و اصلاح [[جامعه اسلامی]]، حمایت از جان، مال و ناموس انسان‌ها در مقابل تجاوزگری دیگران، حفظ آزادی مردم و عدم هتک حرمت اشخاص، دستوراتی صادر کرده است: ۱- اگر میان دو گروه از مومنان درگیری و دشمنی ایجاد شد میان آنها اصلاح و سازش ایجاد کیند؛ چراکه اصلاح ذات البین طبق حدیثی از پیامبر(ص) از بهترین و با فضیلت‌ترین کارهای امت معرفی شده، تا جایی که آن را از نظر درجه از [[نماز]] و [[روزه]] و [[صدقه]] بالاتر دانسته است.<ref>پاینده، نهج الفصاحه، ۱۳۸۲ش، ص۲۴۰.</ref> ۲- اگر یک طرف دچار ظلم و تجاوزگری شد همراه گروه مظلوم با آنها بجنگید تا به سازش و اصلاح و به فرمان خدا بازگردد. ۳- زمانی که جنگ تمام شد میان آنها [[عدل|عادلانه]] حکم کنید.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۱۱۳.</ref> | این [[آیه]] را از جمله آیاتی دانسته‌اند که برای حفظ و اصلاح [[جامعه اسلامی]]، حمایت از جان، مال و ناموس انسان‌ها در مقابل تجاوزگری دیگران، حفظ آزادی مردم و عدم هتک حرمت اشخاص، دستوراتی صادر کرده است: | ||
۱- اگر میان دو گروه از مومنان درگیری و دشمنی ایجاد شد میان آنها اصلاح و سازش ایجاد کیند؛ چراکه اصلاح ذات البین طبق حدیثی از پیامبر(ص) از بهترین و با فضیلت‌ترین کارهای امت معرفی شده، تا جایی که آن را از نظر درجه از [[نماز]] و [[روزه]] و [[صدقه]] بالاتر دانسته است.<ref>پاینده، نهج الفصاحه، ۱۳۸۲ش، ص۲۴۰.</ref> | |||
۲-اگر یک طرف دچار ظلم و تجاوزگری شد همراه گروه مظلوم با آنها بجنگید تا به سازش و اصلاح و به فرمان خدا بازگردد. | |||
۳- زمانی که جنگ تمام شد میان آنها [[عدل|عادلانه]] حکم کنید.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۷، ص۱۱۳.</ref> | |||
<br /> | <br /> | ||
در این آیه خداوند از مؤمنان می‌خواهد هرگاه میان دو گروه از مؤمنین درگیری، نزاع و جنگ درگرفت یا زمینه‌های درگیری وجود داشت حتی اگر به جنگ هم ختم نشده است، با احساس مسئولیت از وقوع نزاع پیشگیری کرده میان آن دو گروه سازش و صلح برقرار سازند و این امر را یک [[واجب کفایی]] قلمداد می‌کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref> | در این آیه خداوند از مؤمنان می‌خواهد هرگاه میان دو گروه از مؤمنین درگیری، نزاع و جنگ درگرفت یا زمینه‌های درگیری وجود داشت حتی اگر به جنگ هم ختم نشده است، با احساس مسئولیت از وقوع نزاع پیشگیری کرده میان آن دو گروه سازش و صلح برقرار سازند و این امر را یک [[واجب کفایی]] قلمداد می‌کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۲، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref> | ||