حنوط: تفاوت میان نسخه‌ها

 

حنوط در لغت به هر مادّه خوش بویی گفته می‌شود که بدن یا کفن میت را به وسیله آن معطّر کنند، اما در کلمات فقها تنها درباره کافور به کار رفته که به مواضعی از بدن میت مالیده می‌شود. مالیدن کافور به بدن میت را «تحنیط» می گویند<ref>لسان العرب و مجمع البحرین/ واژه «حنط» ؛ مستمسک العروة، ج ۴، ص ۱۸۵ ؛ جامع المقاصد، ج ۱، ص ۳۵۸</ref> و از آن در باب [[طهارت]] سخن گفته‌اند.

* در اینکه تحنیط قبل از [[کفن کردن]] میت انجام می‌شود یا بعد از کفن کردن وی یا پس از پوشاندن لنگ و قبل از پوشاندن پیراهن و یا همه صورت های فوق جایز است، هر چند بهتر آن است که تحنیط قبل از تکفین باشد، اختلاف است.<ref>جواهرالکلام، ج ۴، ص ۱۷۵ ـ ۱۷۶</ref>

* در صورت کم بودن کافور و دوران امر بین استفاده آن در [[غسل میت]] یا تحنیط، غسل مقدّم است، و بین تحنیط پیشانی و سایر مواضع، پیشانی مقدّم است.<ref>العروة الوثقی، ج ۲،  ص ۸۲ ـ ۸۳ ؛ مستمسک العروة، ج ۴، ص ۲۰۰</ref>

 

در اینکه واجب، مالیدن کافور به مواضعی از بدن میت است یا صرف نهادن و تماس آن با مواضع واجب، و مسح (مالیدن) [[مستحب]] می‌باشد، اختلاف است.<ref>جواهر الکلام، ج ۴، ص ۱۷۷</ref>

 

مواضع واجب حنوط، مواضع هفت گانه [[سجده]] است، یعنی پیشانی، کف دو دست، دو زانو و نوک انگشتان شصت پاها و بنابر قول برخی، نوک بینی.<ref>المقنعة، ص ۷۸ ؛ المهذّب ج ۱، ص ۶۱ ـ ۶۲ ؛ منتهی المطلب، ج ۷، ص ۲۲۹</ref> برخی، تحنیط نوک بینی را مستحب دانسته‌اند. چنان که برخی، تحنیط زیر بغل، گودی گلو، زیر زانو، مفاصل، کف پاها، پشت دست ها و هر موضعی از بدن را که عرق می‌کند و بوی بد می‌دهد مستحب دانسته‌اند.<ref>جواهر الکلام، ج ۴، ص ۱۷۹ ـ ۱۸۰؛ العروة الوثقی، ج ۲، ص ۷۹ ـ ۸۰ ؛ مستمسک العروة، ج ۴، ص ۱۸۶ ـ ۱۹۰</ref> مستحب است حنوط اضافی بر سینه میت نهاده شود.<ref>جواهر الکلام، ج ۴، ص ۱۸۰ ـ ۱۸۱ ؛ مستمسک العروة، ج ۴، ص ۱۹۸</ref> داخل کردن کافور در چشم، گوش و بینی میت مکروه است.<ref>العروة الوثقی، ج، ۲ ص ۸۲ ؛ مستمسک العروة، ج۴، ص ۱۹۷</ref>

 

مقدار واجب حنوط بنابر قول مشهور متأخران مسمّای آن است. قول مقابل مشهور، وجوب یک درهم، به معنای عدم کفایت کمتر از آن است.<ref>جواهر الکلام، ج ۴، ص ۱۸۱</ref> بنابر قول مشهور مبنی بر کفایت مسمّا، مستحب است مقدار کافور از یک درهم یا بنابر قول دیگر، از یک مثقال کمتر نباشد و افضل، چهار درهم یا بنابر قولی چهار مثقال و افضل از آن سیزده و یک سوم درهم است.<ref>جواهرالکلام، ج ۴، ۱۸۴ ـ ۱۸۷</ref>

 

آمیختن حنوط با [[تربت امام حسین|تربت امام حسین علیه‌السلام]] مستحب است، لیکن نباید به مواضع منافی با احترام مالیده شود.<ref>العروة‌الوثقی ۲/ ۸۲ ؛ مستمسک‌العروة، ج ۴، ص ۱۹۹</ref> نیز بنابر تصریح بعضی، مستحب است تحنیط از پیشانی آغاز گردد. ظاهر کلام برخی وجوب آن است.<ref>العروة الوثقی، ج ۲، ص ۸۲ ؛ مستمسک العروة، ج ۴، ص ۱۹۹؛ مصباح الهدی، ج ۶، ص ۲۵۱</ref>