حنوط: تفاوت میان نسخه‌ها

حنوط (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۱۹

۷۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۶ سپتامبر ۲۰۱۵

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mahboobi

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{در دست ویرایش ۲|ماه=سپتامبر|روز=۶|سال=۲۰۱۵|چند = 2}}
-'''حَنوط''' عبارت است از كافوری كه به بدن ميّت ماليده مى‌شود.
+'''حَنوط''' عبارت است از کافوری که به بدن میت مالیده می‌شود.
 ==در لغت و اصطلاح==
+حنوط در لغت به هر مادّه خوش بویی گفته می‌شود که بدن یا کفن میت را بدان معطّر کنند، لیکن در کلمات فقها تنها درباره کافور به کار رفته که به مواضعی از بدن میت مالیده می‌شود. مالیدن کافور به بدن میت را «تحنیط» گویند.<ref>لسان العرب و مجمع البحرین/ واژه «حنط» ؛ مستمسک العروة ۴/ ۱۸۵ ؛ جامع المقاصد ۱/ ۳۵۸</ref> از آن در باب طهارت سخن گفته‌اند.
-حنوط در لغت به هر مادّه خوش بويى گفته مى‌شود كه بدن يا كفن ميّت را بدان معطّر كنند، ليكن در كلمات فقها تنها درباره كافور به كار رفته كه به مواضعى از بدن ميّت ماليده مى‌شود. ماليدن كافور به بدن ميّت را «تحنيط» گويند.<ref>لسان العرب و مجمع البحرين/ واژه «حنط» ؛ مستمسك العروة 4/ 185 ؛ جامع المقاصد 1/ 358</ref> از آن در باب طهارت سخن گفته‌اند.
+== احکام حنوط==
+* مالیدن کافور به بدن میت مسلمان واجب است،<ref>جواهرالکلام ۴/ ۱۷۶ ؛ مستمسک العروة ۴/۱۹۰</ref> جز میت مُحرم که به جهت حرمت موادّ خوش بو بر محرم جایز نیست. البتّه زن در عدّه وفات و معتکف به رغم حرمت بوی خوش بر آنان، در این حکم ملحق به محرم نیستند و تحنیط آنان واجب است.<ref>جواهر الکلام ۴/ ۱۸۲ ۱۸۴ و ۱۸/ ۴۲۱</ref>
+* در اینکه تحنیط قبل از کفن کردن میت انجام می‌شود یا بعد از کفن کردن وی یا پس از پوشاندن لنگ و قبل از پوشاندن پیراهن و یا همه صورتهای فوق جایز است، هر چند بهتر آن است که تحنیط قبل از تکفین باشد، اختلاف است.<ref>جواهرالکلام، ۴/ ۱۷۵ ۱۷۶</ref>
+* اگر کافور یافت نشود، میت بدون تحنیط دفن می‌گردد؛ هرچند خوش‌بو کردن بدن وی با ذریره جایز است؛ لیکن حنوط به شمار نمی‌رود. در کراهت یا حرمت خوش بو کردن میت به غیر ذریره و کافور اختلاف است. مخلوط کردن کافور با ذریره در حنوط جایز است.<ref>مستمسک العروة ۴/ ۱۹۵ ۱۹۷ ؛ جواهر الکلام ۴/ ۱۸۸ ۱۹۰</ref>
+* در صورت کم بودن کافور و دوران امر بین استفاده آن در غسل میت یا تحنیط، غسل مقدّم است، و بین تحنیط پیشانی و سایر مواضع، پیشانی مقدّم است.<ref>العروة الوثقی ۲/ ۸۲ ۸۳ ؛ مستمسک العروة ۴/ ۲۰۰</ref>
-==حكم حنوط==
+==کیفیت تحنیط==
+در اینکه واجب، مالیدن کافور به مواضعی از بدن میت است یا صرف نهادن و تماس آن با مواضع واجب، و مسح (مالیدن) مستحب می‌باشد، اختلاف است.<ref>جواهر الکلام ۴/ ۱۷۷</ref>
-ماليدن كافور به بدن ميّت مسلمان واجب است، <ref>جواهرالكلام 4/ 176 ؛ مستمسك العروة 4/190</ref> جز ميّت مُحرم كه ـ به جهت حرمت موادّ خوش بو بر محرم ـ جايز نيست. البتّه زن در عدّه وفات و معتكف به رغم حرمت بوى خوش بر آنان، در اين حكم ملحق به محرم نيستند و تحنيط آنان واجب است.<ref>جواهر الكلام 4/ 182 ـ 184 و 18/ 421</ref>
-در اينكه تحنيط قبل از كفن كردن ميّت انجام مى‌شود يا بعد از كفن كردن وى يا پس از پوشاندن لنگ و قبل از پوشاندن پيراهن و يا همه صورتهاى فوق جايز است، هر چند بهتر آن است كه تحنيط قبل از تكفين باشد، اختلاف است.<ref>جواهرالکلام، 4/ 175 ـ 176</ref>
-اگر كافور يافت نشود، ميّت بدون تحنيط دفن مى‌گردد؛ هرچند خوش‌بو كردن بدن وى با ذريره جايز است؛ ليكن حنوط به شمار نمى‌رود. در كراهت يا حرمت خوش بو كردن ميّت به غير ذريره و كافور اختلاف است. مخلوط كردن كافور با ذريره در حنوط جايز است.<ref>مستمسك العروة 4/ 195 ـ 197 ؛ جواهر الكلام 4/ 188 ـ 190</ref>
-در صورت كم بودن كافور و دوران امر بين استفاده آن در غسل ميّت يا تحنيط، غسل مقدّم است، و بين تحنيط پيشانى و ساير مواضع، پيشانى مقدّم است.<ref>العروة الوثقى 2/ 82 ـ 83 ؛ مستمسك العروة 4/ 200</ref>
-==كيفيّت تحنيط==
-در اينكه واجب، ماليدن كافور به مواضعى از بدن ميّت است يا صرف نهادن و تماس آن با مواضع واجب، و مسح (ماليدن) مستحب مى‌باشد، اختلاف است.<ref>جواهر الكلام 4/ 177</ref>
 ==مواضع حنوط==
+مواضع واجب حنوط، مواضع هفت گانه سجده است، یعنی پیشانی، کف دو دست، دو زانو و نوک انگشتان شصت پاها و بنابر قول برخی، نوک بینی.<ref>المقنعة/ ۷۸ ؛ المهذّب ۱/ ۶۱ ۶۲ ؛ منتهی المطلب ۷/ ۲۲۹</ref> برخی، تحنیط نوک بینی را مستحب دانسته‌اند. چنان که برخی، تحنیط زیر بغل، گودی گلو، زیر زانو، مفاصل، کف پاها، پشت دستها و هر موضعی از بدن را که عرق می‌کند و بوی بد می‌دهد مستحب دانسته‌اند.<ref>جواهر الکلام ۴/ ۱۷۹ ۱۸۰ ؛ العروة الوثقی ۲/ ۷۹ ۸۰ ؛ مستمسک العروة ۴ / ۱۸۶ ۱۹۰</ref> مستحب است حنوط اضافی بر سینه میت نهاده شود.<ref>جواهر الکلام ۴/ ۱۸۰ ۱۸۱ ؛ مستمسک العروة ۴/ ۱۹۸</ref> داخل کردن کافور در چشم، گوش و بینی میت مکروه است.<ref>العروة الوثقی ۲/۸۲ ؛ مستمسک العروة ۴/۱۹۷</ref>
-مواضع واجب حنوط، مواضع هفت گانه سجده است، يعنى پيشانى، كف دو دست، دو زانو و نوك انگشتان شصت پاها و بنابر قول برخى، نوك بينى.<ref>المقنعة/ 78 ؛ المهذّب 1/ 61 ـ 62 ؛ منتهى المطلب 7/ 229</ref> برخى، تحنيط نوك بينى را مستحب دانسته‌اند. چنان كه برخى، تحنيط زير بغل، گودى گلو، زير زانو، مفاصل، كف پاها، پشت دستها و هر موضعى از بدن را كه عرق مى‌كند و بوى بد مى‌دهد مستحب دانسته‌اند.<ref>جواهر الكلام 4/ 179 ـ 180 ؛ العروة الوثقى 2/ 79 ـ 80 ؛ مستمسك العروة 4 / 186 ـ 190</ref> مستحب است حنوط اضافى بر سينه ميّت نهاده شود.<ref>جواهر الكلام 4/ 180 ـ 181 ؛ مستمسك العروة 4/ 198</ref> داخل كردن كافور در چشم، گوش و بينى ميّت مكروه است.<ref>العروة الوثقى 2/82 ؛ مستمسك العروة 4/197</ref>
 ==مقدار حنوط==
+مقدار واجب حنوط بنابر قول مشهور متأخران مسمّای آن است. قول مقابل مشهور، وجوب یک درهم، به معنای عدم کفایت کمتر از آن است.<ref>جواهر الکلام ۴/ ۱۸۱</ref> بنابر قول مشهور مبنی بر کفایت مسمّا، مستحب است مقدار کافور از یک درهم یا بنابر قول دیگر، از یک مثقال کمتر نباشد و افضل، چهار درهم یا بنابر قولی چهار مثقال و افضل از آن سیزده و یک سوم درهم است.<ref>جواهرالکلام، ج ۴، ۱۸۴ ۱۸۷</ref>
-مقدار واجب حنوط بنابر قول مشهور متأخران مسمّاى آن است. قول مقابل مشهور، وجوب يك درهم، به معناى عدم كفايت كمتر از آن است.<ref>جواهر الكلام 4/ 181</ref> بنابر قول مشهور مبنى بر كفايت مسمّا، مستحب است مقدار كافور از يك درهم يا بنابر قول ديگر، از يك مثقال كمتر نباشد و افضل، چهار درهم يا بنابر قولى چهار مثقال و افضل از آن سيزده و يك سوم درهم است.<ref>جواهرالکلام، ج 4، 184 ـ 187</ref>
 ==آداب==
+آمیختن حنوط با تربت امام حسین علیه‌السلام مستحب است، لیکن نباید به مواضع منافی با احترام مالیده شود.<ref>العروة‌الوثقی ۲/ ۸۲ ؛ مستمسک‌العروة ۴/ ۱۹۹</ref> نیز بنابر تصریح بعضی، مستحب است تحنیط از پیشانی آغاز گردد. ظاهر کلام برخی وجوب آن است.<ref>العروة الوثقی ۲/ ۸۲ ؛ مستمسک العروة ۴/ ۱۹۹ ؛ مصباح الهدی ۶/ ۲۵۱</ref>
-آميختن حنوط با تربت امام حسين عليه السّلام مستحب است، ليكن نبايد به مواضع منافى با احترام ماليده شود.<ref>العروة‌الوثقى 2/ 82 ؛ مستمسك‌العروة 4/ 199</ref> نيز بنابر تصريح بعضى، مستحب است تحنيط از پيشانى آغاز گردد. ظاهر كلام برخى وجوب آن است.<ref>العروة الوثقى 2/ 82 ؛ مستمسك العروة 4/ 199 ؛ مصباح الهدى 6/ 251</ref>
 == پانویس ==
   {{پانویس۲}}
 == منابع ==