کفاره: تفاوت میان نسخه‌ها

کفاره از ماده کَفر به معنای پوشاندن گرفته شده است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۱۴۸(ذیل واژه کفر).</ref> کفارات نیز چون موجب پوشیده شدن و نادیده گرفتن [[گناه|گناهان]] می‌شوند، به این نام خوانده شده‌اند.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۱۴۸(ذیل واژه کفر)؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۰، ص۵.</ref> چنانکه در آیۀ «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَکَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیئَاتِهِمْ...»<ref>سوره مائده، آیه۶۵.</ref> کفاره به معنای چشم‌پوشی از گناهان و برداشتن عقوبت به کار رفته است.<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۳، ص۵۸۴.</ref> در روایات نیز برخی کارهای همچون [[حسن خلق|خوش‌اخلاقی]]، راستگویی، [[شکر|شکر نعمت]]، [[حیا]]، فریادرسی مظلومان، [[صدقه]] دادن، [[صلوات]]، سجده زیاد، نیکی به پدر و مادر و مداومت بر [[نماز جماعت]] به عنوان کفاره گناهان معرفی شده‌اند.{{مدرک}}

کفاره جریمه‌ای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۳۸.</ref> اما [[فدیه]] به چیزی گفته می‌شود که جایگزین چیزی دیگری است و در عوض آن پرداخت می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چراکه فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال یا جبران خطا و کوتاهی‌اش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>مصطلحات الفقهیه ص۱، ص۲۴۴.</ref> و به مالی که در برابر انجام برخی از محرمات احرام مانند [[آمیزش]] با همسر، آزادی اسیر و نیز در [[طلاق خلع]] و [[طلاق مبارات|مبارات]] از سوی زن پرداخت می‌شود، فدیه می‌گویند.{{مدرک}} همچنین به فتوای فقیهان کسی که بر اثر بیماری توانایی روزه گرفتن را ندارند و بیماری او تا ماه رمضان بعد هم طول بکشد، به ازای هر روزه‌ای که از ماه رمضان نگرفته‌ باید یک [[مد طعام|مُد طعام]] (۷۵۰ گرم گندم و مانند آن) پرداخت کند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به:‌ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref> هر چند در این موارد کفاره به معنای فدیه نیز به کار رفته است.{{مدرک}}

| کفاره مخیره||الف) {{سخ}} ۱.افطار عمدی روزه ماه رمضان<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۲. شکستن نذر<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۳. شکستن عهد<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۴. کشیدن زن مویش را در مصیبت نزدیکانش {{سخ}} ۵. آمیزش با همسر در  حال [[اعتکاف]]<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۳، ص۱۷۱.</ref>{{سخ}} ب) باب حج {{سخ}} ۱. تراشیدن یا کوتاه کردن سر قبل از قربانی<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.</ref> {{سخ}} ۲. صید در حال [[احرام]]<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۶.</ref>|| الف) تخییر بین {{سخ}}

تخییر بین قربانی، اطعام مسکین و روزه گرفتن.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴؛ طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۶.</ref>