کفاره: تفاوت میان نسخه‌ها

کفاره از ماده کَفَر به معنای پوشاندن گرفته شده است.<ref>جوهری، الصحاح، ج۲، ص۸۰۸؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۱۴۸</ref> کفارات نیز چون موجب پوشیده شدن و نادیده گرفتن [[گناه|گناهان]] می‌شوند، به این نام خوانده شده‌اند.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ج۵، ص۱۴۸؛ قطب راوندی، فقه القرآن، ج۲، ص۲۴۲؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۱۰، ص۵.</ref> در آیۀ «وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْکِتَابِ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَکَفَّرْنَا عَنْهُمْ سَیئَاتِهِمْ...»<ref>سوره مائده، آیه۶۵.</ref> نیز به معنای چشم‌پوشی از گناهان و برداشتن عقوبت به کار رفته است.<ref>شیخ طوسی، التبیان، ج۳، ص۵۸۴.</ref> در روایات، کارهایی همچون [[حسن خلق|خوش اخلاقی]]، راستگویی، [[شکر نعمت]]، [[حیا]]، فریادرسی مظلومان، [[صدقه]] دادن، حج و عمره، [[صلوات]]، سجده زیاد، نیکی به پدر و مادر و مداومت بر [[نماز جماعت]] به عنوان کفاره عمومی گناهان و پاک شدن انسان معرفی شده‌اند.<ref> [http://akhlagh.porsemani.ir/content/%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%B9-%DA%A9%D9%81%D8%A7%D8%B1%D9%87-%DA%AF%D9%86%D8%A7%D9%87%D8%A7%D9%86 سایت پرسمان]</ref>  

کفاره جریمه‌ای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۳۸.</ref> اما [[فدیه]] به چیزی گفته می‌شود که جایگزین چیزی دیگری است و در عوض آن پرداخت می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چرا که فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال یا جبران خطا و کوتاهی‌اش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>مصطلحات الفقهیه ص۱، ص۲۴۴.</ref> از این‌رو به فتوای فقیهان کسی که بر اثر بیماری توانایی روزه گرفتن را ندارند و بیماری او تا ماه رمضان بعد هم طول بکشد، به ازای هر روزه‌ای که از ماه رمضان نگرفته‌ باید یک [[مد طعام]] (۷۵۰ گرم گندم و مانند آن) پرداخت کند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به:‌ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref> همچنین پرداخت فدیه در برابر انجام برخی از محرمات احرام مانند آمیزش با همسر واجب است. از فدیه در احکام جهاد و طلاق نیز سخن به میان آمده است.