کاربر ناشناس
ادریس (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>M.bahrami بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
برخی معتقدند در مصحف ادریس(ع) از پیامبر گرامی اسلام(ص) با نام «بهائیل» یاد شده است در بخشی از این مصحف آمده است «هنگامی که خداوند ابلیس را تا روز موعود مهلت داد، به او فرمود: برای آن روز بندگانی را برگزیده و قلب‌هایشان را امتحان کرده‌ام. آنان دوستان من هستند. برای آنها پیامبر مصطفی و امینی چون مرتضی (علی) انتخاب کرده‌ام. پس مصطفی را پیامبر، و آنها (امت) را یاور و انصار قرار دادم. آنها امتی هستند که من برای پیامبرم مصطفی و امینم مرتضی اختیار کرده ام.»<ref name=":0" /> | برخی معتقدند در مصحف ادریس(ع) از پیامبر گرامی اسلام(ص) با نام «بهائیل» یاد شده است در بخشی از این مصحف آمده است «هنگامی که خداوند ابلیس را تا روز موعود مهلت داد، به او فرمود: برای آن روز بندگانی را برگزیده و قلب‌هایشان را امتحان کرده‌ام. آنان دوستان من هستند. برای آنها پیامبر مصطفی و امینی چون مرتضی (علی) انتخاب کرده‌ام. پس مصطفی را پیامبر، و آنها (امت) را یاور و انصار قرار دادم. آنها امتی هستند که من برای پیامبرم مصطفی و امینم مرتضی اختیار کرده ام.»<ref name=":0" /> | ||
== ادریس(ع)در عرفان و شعر== | |||
وجود پاره‌ای از تفسیرهای عرفانی درباره زندگی حضرت ادریس نشان از توجه عرفا و متصوفه به داستان زندگی و سیر و سلوك او دارد.<ref>صفاری، حکیما، «ادریس از منظر ابن عربی»، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۶.</ref> حضرت ادریس در متون عرفانی نمونۀ سالکی است که با قطع تعلّقات از لذات دنیوی و دست کشیدن از آمال و آرزوهای دنیا، پیش از مرگ به مرگ اختیاری مرده است.<ref>پورنامداریان، داستان پیامبران در کلیات شمس ، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۴۵-۲۴۹.</ref> | |||
ابن عربی با نگاه تاویلی، حضرت ادریس را نمونه‌ای از نفس مجردی می‌داند که نسبتی با خداوند دارد و معتقد است چنین نفسی قابل تقدیس است. از همین جهت او نزد ابن عربی معنایی کاملا رمزی پیدا می‌کند.<ref>صفاری، حکیما، «ادریس از منظر ابن عربی»، ۱۳۹۴ش، ص ۱۱۹-۱۴۶.</ref> اگر چه ابن عربی در برخی موارد حضرت ادریس و الیاس را دو نفر می‌داند اما از مجموع سخنان او نتیجه گرفته شده است که الیاس نام دوم ادریس است. او در جلوه ادریسی پیام‌آور الهی است و در جلوه الیاسی علاوه بر نبوت از محمدیونی است که در آخر الزمان به همراه عیسی مریم ظهور می‌کند. ابن عربی همچنین حضرت ادریس را پیامبر خطاطان عنوان کرده است.<ref>صفاری، حکیما، «ادریس از منظر ابن عربی»، ۱۳۹۴ش، ص ۱۱۹-۱۴۶.</ref> | |||
شاعران عرفانی نیز با توجه به نوع نگاه قرآن کریم و همچنین عارفان مسلمان به حضرت ادریس در شعر خود بخش‌های رمزی و تفسیری زندگی او را به تصویر کشیده‌اند.<ref>صفاری، حکیما، «ادریس از منظر ابن عربی»، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۶.</ref> در این میان بیش از هر چیز به صفت «نامیرایی» او اشاره شده است و ادریس در شعر عرفانی نماینده‌ی موت اختیاری و جاودانگی دانسته‌شده است.<ref>صفاری، حکیما، «ادریس از منظر ابن عربی»، ۱۳۹۴ش، ص۱۲۶.</ref> علاوه بر این مولانا در مثنوی معنوی ادریس(ع) را پیامبری معرفی می‌کند که به رأی‌العین سیر ستارگان را دیده و او را منجم و همجنس ستارگان می‌داند.<ref>پورخالقی چترودی، فرهنگ قصه‌های پیامبران، ۱۳۷۱ش، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref> | |||
{{شعر۲ | |||
|بود جنسیت در ادریس از نجوم|هشت سال او با زحل بد در قدوم | |||
|در مشارق در مغارب یار او| هم‌حدیث و محرم آثار او | |||
|بعد غیبت چونک آورد او قدوم|در زمین می‌گفت او درس نجوم | |||
|پیش او استارگان خوش صف زده|اختران در درس او حاضر شده | |||
|آنچنان که خلق آواز نجوم|می‌شنیدند از خصوص و از عموم<ref>مولانا، مثنوی معنوی، ۱۳۷۲ش، دفتر ششم بخش ۹۲.</ref> | |||
}} | |||
همچنین سنایی در خصوص ادریس(ع) آورده است: | |||
{{شعر۲ | |||
|بمیر ای دوست پیش از مرگ اگر می زندگی خواهی| که ادریس از چنین مردن بهشتی گشت پیش از ما<ref>سنایی، دیوان سنایی، ۱۳۴۲ش، ص۱۲۱.</ref> | |||
}} | |||
و عطار نیشاری نیز گفته است: | |||
{{شعر۲ | |||
|پیش از اجل بمرد و بدان زندگی رسید|ادریس وقت گشت که جان چشم باز کرد<ref>عطار نیشابوری، دیوان عطارنیشـابوری، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۲.</ref> | |||
}} | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۱۸: | خط ۱۴۶: | ||
* سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة في السنة، تهران، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، ۱۳۷۷. | * سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة فيما يعمل مرة في السنة، تهران، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، ۱۳۷۷. | ||
* طبسی، محمد محسن، «ادریس پیامبر (ع)»، نشریه فرهنگ کوثر، شماره ۳۷، فروردین 1379. | * طبسی، محمد محسن، «ادریس پیامبر (ع)»، نشریه فرهنگ کوثر، شماره ۳۷، فروردین 1379. | ||
* صفاری، محمدشفیع، حکیما، فاطمه، «ادریس از منظر ابن عربی (با تکیه بر فتوحات مکیه و فصوص الحکم)»، مطالعات عرفانی، شماره ۲۲، پاییز و زمستان۱۳۹۴ش. | |||
* عطار نیشابوری، فریدالدین، دیوان عطارنیشـابوری، تصـحیح و مقدمـۀ سـعید نفیسـی ،تهران، آبان، ۱۳۸ش. | |||
* سنایی غزنوی، ابوالمجد، دیوان سنایی، تصحیح مـدرس رضـوی ، تهـران، ابن سینا، ۱۳۴۲ش. | |||
* پورخالقی چترودی، مهدخت، فرهنگ قصه‌های پیامبران (تجلی شاعرانه اشارات داستانی در مثنوی)، مشهد، موسسۀ چاپ و انتشارات آستان قدس رضوی، ۱۳۷۱ش. | |||
* پورنامداریان، تقی، داستان پیامبران در کلیات شمس، تهران، موسسـۀ مطالعـات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۶۹ش. | |||
* مولانا، جلال الدین بلخی، مثنوی معنوی، تصحیح و مقابله موسوی، نشر طلوع، ۱۳۷۲ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
* | * [http://cgie.org.ir/fa/publication/entryview/8535 دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی] | ||
{{پیامبران در قرآن}} | {{پیامبران در قرآن}} | ||