پرش به محتوا

بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۵۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۱
جز
تمیزکاری
جز (درج الگوی درجه بندی)
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
''' بَیداء'''، بیابانی بی‌آب و علف میان [[مکه]] و [[مدینه]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> این بیابان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج‌۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> در روایات واقعه فرو رفتن زمین در این بیابان یکی از نشانه‌های [[ظهور]] عنوان شده است.<ref>نعمانی، ترجمه غیبت نعمانی، ۱۳۷۶ش، ص۳۵۶-۳۵۷.</ref>
''' بَیداء'''، بیابانی بی‌آب و علف میان [[مکه]] و [[مدینه]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> این بیابان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج‌۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref>


نام این مکان در حدیث [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] (فرو رفتن در سرزمین بیداء) مطرح شده است که [[روایت|روایات]] شیعه و [[اهل سنت]] آن را از [[علائم ظهور]] بیان کرده‌اند.<ref>صنعانی، المصنف، بی‌تا، ج۱۱، ح۲۰۷۶۹؛ کوفی، المصنف، ۱۴۰۹ق، ح۱۹۰۶۶؛ کلینی، کافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ صدوق، خصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref>
نام این مکان در حدیث [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] (فرو رفتن در سرزمین بیداء) مطرح شده است که [[روایت|روایات]] شیعه و [[اهل سنت]] از [[علائم ظهور]] دانسته شده است.<ref>صنعانی، المصنف، بی‌تا، ج۱۱، ح۲۰۷۶۹؛ کوفی، المصنف، ۱۴۰۹ق، ح۱۹۰۶۶؛ کلینی، کافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ صدوق، خصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref>


در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است در [[آخرالزمان]]، وقتی سپاه [[سفیانی|سُفیانی]] وارد سرزمین بیداء می‌شود، منادی از آسمان ندا می‌دهد: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین می‌روند.<ref>نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۷۹، باب۱۴، ح۶۷.</ref>
در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است در [[آخرالزمان]]، وقتی سپاه [[سفیانی|سُفیانی]] وارد سرزمین بیداء می‌شود، منادی از آسمان ندا می‌دهد: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین می‌روند.<ref>نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۷۹، باب۱۴، ح۶۷.</ref>