۱۶٬۶۶۳
ویرایش
جز (درج الگوی درجه بندی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' بَیداء'''، بیابانی بیآب و علف میان [[مکه]] و [[مدینه]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> این بیابان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱ | ''' بَیداء'''، بیابانی بیآب و علف میان [[مکه]] و [[مدینه]].<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> این بیابان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> | ||
نام این مکان در حدیث [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] (فرو رفتن در سرزمین بیداء) مطرح شده است که [[روایت|روایات]] شیعه و [[اهل سنت]] | نام این مکان در حدیث [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] (فرو رفتن در سرزمین بیداء) مطرح شده است که [[روایت|روایات]] شیعه و [[اهل سنت]] از [[علائم ظهور]] دانسته شده است.<ref>صنعانی، المصنف، بیتا، ج۱۱، ح۲۰۷۶۹؛ کوفی، المصنف، ۱۴۰۹ق، ح۱۹۰۶۶؛ کلینی، کافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ صدوق، خصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> | ||
در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است در [[آخرالزمان]]، وقتی سپاه [[سفیانی|سُفیانی]] وارد سرزمین بیداء میشود، منادی از آسمان ندا میدهد: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین میروند.<ref>نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۷۹، باب۱۴، ح۶۷.</ref> | در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است در [[آخرالزمان]]، وقتی سپاه [[سفیانی|سُفیانی]] وارد سرزمین بیداء میشود، منادی از آسمان ندا میدهد: «ای دشت! آن قوم را نابود ساز»؛ سپس زمین، لشکر سفیانی را فرو برده و همگی به جز سه نفر از بین میروند.<ref>نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۷۹، باب۱۴، ح۶۷.</ref> |
ویرایش