علی‌اکبر غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی اکبر غفاری''' (۱۳۰۳ – ۱۳۸۳ه ش) حدیث‌شناس واحیاگر آثار اسلامی است. وی در بیش از ۵۰ سال زندگی علمی خود، ۵۰ عنوان کتاب (حدود ۲۵۰ جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد. وی لباس روحانیت نمی‌پوشید اما روحانیانی چون [[مرعشی نجفی|سید شهاب الدین نجفی مرعشی]]، [[محمد حسین طباطبایی|سید محمد حسین طباطبایی]]، [[عبدالحسین امینی]]، [[مرتضی مطهری]]، [[محمد تقی جعفری]] و [[جعفر سبحانی]]، تلاش های او را ستودند.<ref>مجله پیام حوزه - بهار و تابستان ۱۳۸۳، شماره ۴۱ و ۴۲.</ref> [[سید عبدالحسین شرف الدین|سيد عبدالحسين شرف ­الدين]] عاملی پس از مطالعه برخی از آثار غفاری، او را در مکتوبی [[آیت الله|آيت‌الله]] خطاب کرد.<ref>گفتگوی علی اکبر غفاری با کیهان فرهنگی، خرداد ۱۳۶۵، شماره ۲۷.</ref> او در سال ۱۳۸۱، چهره ماندگار شناخته شد<ref>[http://www.iranelites.com/news/item/11-%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%DA%AF%D8%B2%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D9%87%D8%B4%D8%AA-%D8%AF%D9%88%D8%B1%D9%87-%D9%87%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%B4-%DA%86%D9%87%D8%B1%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1 سایت نخبگان ماندگار.]</ref> و در ششمین دوره انتخاب کتاب سال ولایت و دوازدهمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم نیز از وی تجلیل شد.<ref>مجله پیام حوزه - بهار و تابستان ۱۳۸۳، شماره ۴۱ و ۴۲.</ref>

علی اکبر غفاری در سال ۱۳۰۳ خورشیدی در [[تهران]] به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانده و به فراگیری [[قرائت قرآن]]، [[تجوید]]، [[احکام]] و مسائل مربوط به آن در نزد یکی از قاریان معروف تهران پرداخت و پس از تکمیل این مرحله با تشویق و راهنمایی او به تحصیل دروس مربوط به [[تفسیر قرآن]] روی آورد. دروس حوزوی، نظیر [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام]]، [[ادبیات عرب]] و غیره را فراگرفت، دروس «سطح» را نزد یکی از فضلا و مدرسان [[مدرسه علمیه مروی تهران|مدرسه  مروی]] در خارج از مدرسه تا پایان [[شرح لمعه]] فرا گرفت و برای شرکت در درس تفسیر آیت اللّه اشراقی که در [[قم]] تشکیل می‌شد و عده ای از فضلا نیز در آن شرکت می‌کردند، عازم قم شد. همزمان در جلسات [[تفسیر]] [[قرآن]] [[میرزا خلیل کمره‌ای|میرزا خلیل کمره ای]] در تهران نیز حضور یافت. در درس [[آیت اللّه آقا سیدکاظم گلپایگانی]] - که در تهران تشکیل می‌شد - نیز به طور کامل شرکت کرد و موفق شد یک دوره کامل تفسیر [[قرآن مجید]] را از وی فراگیرد.<ref>مجله پیام حوزه - بهار و تابستان ۱۳۸۳، شماره ۴۱ و ۴۲.</ref><ref>گفتگوی علی اکبر غفاری با کیهان فرهنگی، خرداد ۱۳۶۵، شماره ۲۷.</ref>

علی اکبر غفاری در آغاز فعالیت‌های علمی و فرهنگی خود ابتدا با [[سید جلال الدین محدث ارموی]] آشنا شد که همکاری نزدیک او با ارموی، تا پایان عمر او ادامه داشت. شخص دیگری که تأثیرش در آثار غفاری از جهت تحقیق، مقدمه‌نویسی، تعلیق و غیره بسیار آشکار است، [[میرزا ابوالحسن شعرانی|آیت الله میرزا ابوالحسن شعرانی]] است. او با علامه [[محمد حسین طباطبایی|سید محمد حسین طباطبایی]] و [[عبدالحسین امینی|آیت الله عبدالحسین امینی]] نیز در تماس بود و با آنها آشنایی نزدیک و همکاری داشت. ارتباط با عالمان، غفاری را از دوران جوانی به کار تنقیح و تصحیح متون علم الحدیث و [[درایه]] و [[رجال]] وارد کرد. وی در پایان ۸۰ سال عمر خود، بیش از ۵۰ عنوان کتاب (حدود ۲۵۰ جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد.<ref>مجله پیام حوزه - بهار و تابستان ۱۳۸۳، شماره ۴۱ و ۴۲.</ref><ref>گفتگوی علی اکبر غفاری با کیهان فرهنگی، خرداد ۱۳۶۵، شماره ۲۷.</ref>

شناخت متون روايی و حديثی و تصحيح آنها يكی از دغدغه‌های اصلی علی اكبر غفاری بود. اگرچه در زمان او به تصحيح متون توجه جدی نمی‌شد، اما خودش معتقد بود بعد از چاپ كتاب‌های دانشگاهی، آرام آرام توجه به اين امر در ميان مذهبيون گسترش يافته است. وی يكی از جدی‌ترين آسيب‌های چاپ متون دينی قديمی بدون تصحيح از سوی ناشران مذهبی را انتشار معارف غلط می‌دانست.<ref>[http://www.hamshahrionline.ir/hamnews/1384/840826/world/intep.htm همشهری آنلاین.]</ref> علی اکبر غفاری در شيوه ترجمه متون نيز دقت، ظرافت و حساسيت‌های خاص خود را داشت. معتقد بود كه مترجم بايد به تمام كتب تسلط داشته باشد و آنها را ببيند. در كتب ترجمه نيز تأكيد داشت که متن عربی احاديث همراه با ترجمه فارسی باشد تا اگر كسی از متن عربی مطلب ديگری می‌فهمد، آزاد باشد. وی درباره شيوه ترجمه گفته است:{{سخ}}

::«''به نظر من اول بايد كوشش كنيم كه معنای حديث را درست بفهميم و معنای واقعی آن را درک كنيم، بعد آن را به لفظ فارسی بگوييم. در مواردی كه مورد شبهه است و مراد می‌تواند متفاوت باشد، لازم است در برگردان آن الفاظ كاملاً دقيق باشيم. يعنی تنها اين نباشد كه ما از آن چه می‌فهميم؛ اگر ديگری هم از آن چيزی می‌فهمد، آن هم باشد''.»<ref>گفتگوی علی اکبر غفاری با کیهان فرهنگی، خرداد ۱۳۶۵،  شماره ۲۷.</ref><ref>[http://library.tebyan.net/fa/Viewer/Text/70451/1#5 استاد علی اکبر غفاری احیاگر میراثی از تشیع، کتابخانه دیجیتالی تبیان.]</ref>

علی اکبر غفاری برای پیشبرد فعالیت های تحقیقاتی خود «''انتشارات صدوق''» را بنیان گذاری کرد که در زمینه احیای متون کهن و اسلامی، و نشر آنها فعالیت می کرد.