الواح موسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن]] با این‌که تصریحی بر نزول الواح در میقات ندارد، با این حال اشاره می‌کند، حضرت موسی پس از بازگشت از میقات و دیدن گوساله پرستی قوم، الواح را بر زمین زد<ref>سوره اعراف، آیه ۵۰۱.</ref> و پس از فروکش کردن عصبانیت دوباره آن را گرفت.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۴.</ref>

برخی از مفسران همچون [[علامه طباطبایی]] این الواح را الواح تورات دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۵۰.</ref>

براساس برخی روایات،‌ [[امام زمان]] پس از ظهور، تابوت عهد که حاوی الواح نیز می‌باشد را از غاری در [[انطاکیه]] بیرون خواهد آورد.<ref>سید بن طاووس، التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۴۲.</ref>

[[حضرت موسی(ع)]] به مدت چهل روز در [[طور سیناء]] بود.<ref>سوره بقره، آیه۵۱.</ref> در زمان برگشت الواح که وحی بر آن نوشته شده بود را آورد. اما با دیدن [[سامری|گوساله پرستی]] [[بنی‌اسرائیل]]، عصبانی گشته و الواح را به زمین انداخت.<ref>سوره اعراف، آیه۱۵۰.</ref> و الواح شکست.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۸۸.</ref> برخی مفسران معتقدند علت شکستن الواح توسط موسی(ع) عصبانیت از گوساله‌پرستی بنی‌اسرائیل بوده است.<ref>طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۹، ص۴۴.</ref>

تورات این واقعه را چنین نقل می‌کند: «موقعی که به اردوگاه نزدیک شد چنین اتفاق افتاد که آن گوساله و پایکوبی (مردم) را مشاهده نمود. خشم مُشه (موسی) برافروخته شد آن لوحها را از دستان خود انداخت و آنها را در دامنۀ آن کوه شکست».<ref>تورات،‌ سِفر خروج، باب ۳۲، آیه۱۹</ref>