پرش به محتوا

عبدالجواد ادیب نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۵۶: خط ۵۶:
ادیب نیشابوری پس از فراگیری خواندن و نوشتن و آموختن مقدمات زبان عربی در زادگاه خود، رهسپار [[نیشابور]] شد<ref>جلالی، «زندگی‌نامه ادیب نیشابوری»، ص۱۸.</ref> و در مدرسه گلشن<ref>گرایلی، نیشابور شهر فیروزه، ص۳۸۶.</ref> دروس مقدماتی عربی را ادامه داد و منطق را فراگرفت. سپس برای تکمیل آموخته‌های خویش در حدود سال ۱۲۹۷ق به [[مشهد]] رفت<ref>بامداد، ص۴۵؛ طبسی، «بزرگان عصر-ادیب نیشابوری»، ص۵۵؛ مجتهدزاده، «بزرگان خراسان-ادیب نیشابوری»، ص۲۶۷؛ گرایلی، نیشابور شهر فیروزه، ص۳۸۶؛ جلالی، «زندگی‌نامه ادیب نیشابوری»، ص۱۹، نیز حاشیه۱.</ref> و در مدارس خیرات خان، فاضل خان و [[مدرسه نواب|نواب]] مسکن گزید.<ref>بامداد، صص۴۵-۴۶؛ رشید یاسمی، ادبیات معاصر، ص۱۴؛ نیز نکـ: دینشاه، سخنوران دوران پهلوی، ج۱، ص۵۰.</ref>
ادیب نیشابوری پس از فراگیری خواندن و نوشتن و آموختن مقدمات زبان عربی در زادگاه خود، رهسپار [[نیشابور]] شد<ref>جلالی، «زندگی‌نامه ادیب نیشابوری»، ص۱۸.</ref> و در مدرسه گلشن<ref>گرایلی، نیشابور شهر فیروزه، ص۳۸۶.</ref> دروس مقدماتی عربی را ادامه داد و منطق را فراگرفت. سپس برای تکمیل آموخته‌های خویش در حدود سال ۱۲۹۷ق به [[مشهد]] رفت<ref>بامداد، ص۴۵؛ طبسی، «بزرگان عصر-ادیب نیشابوری»، ص۵۵؛ مجتهدزاده، «بزرگان خراسان-ادیب نیشابوری»، ص۲۶۷؛ گرایلی، نیشابور شهر فیروزه، ص۳۸۶؛ جلالی، «زندگی‌نامه ادیب نیشابوری»، ص۱۹، نیز حاشیه۱.</ref> و در مدارس خیرات خان، فاضل خان و [[مدرسه نواب|نواب]] مسکن گزید.<ref>بامداد، صص۴۵-۴۶؛ رشید یاسمی، ادبیات معاصر، ص۱۴؛ نیز نکـ: دینشاه، سخنوران دوران پهلوی، ج۱، ص۵۰.</ref>


ادیب در [[مشهد]]، برخی از متون عربی مانند شرح قطر الندی اثر ابن هشام، شرح سیوطی بر الفیه ابن مالک و شرح جامی بر کافیه ابن حاجب را نزد چند تن از استادان آموخت، اما پس از آن دیگر نزد استادی نرفت و سطوح عالی ادبیات عرب و کتاب‌هایی چون [[مغنی اللبیب]] ابن هشام، [[مطول]] تفتازانی، مقامات بدیعی و مقامات حریری را با مطالعه و ممارست خویش فرا می‌گرفت و در همان حال سطوح پایین‌تر را درس می‌داد. ادیب پیش از مرگ پدرش سفری به [[نیشابور]] کرد و در حدود سال ۱۳۱۰ق به [[مشهد]] بازگشت و تا پایان عمر در [[مدرسه نواب]] اقامت گزید و تدریس جدی او از همین سال آغاز شد.<ref>نکـ: جلالی، «زندگی‌نامه ادیب نیشابوری»، صص۱۹-۲۰.</ref>
ادیب در [[مشهد]]، برخی از متون عربی مانند شرح قَطر النَّدی و بَلُّ الصِّدى اثر ابن هشام(ابومحمد عبدالله جمال‌الدین بن هشام انصاری متوفی ۷۶۱ ق)، شرح سیوطی بر الفیه ابن مالک و شرح جامی بر کافیه ابن حاجب را نزد چند تن از استادان آموخت، اما پس از آن دیگر نزد استادی نرفت و سطوح عالی ادبیات عرب و کتاب‌هایی چون [[مغنی اللبیب]] ابن هشام، [[مطول]] تفتازانی، مقامات بدیعی و مقامات حریری را با مطالعه و ممارست خویش فرا می‌گرفت و در همان حال سطوح پایین‌تر را درس می‌داد. ادیب پیش از مرگ پدرش سفری به [[نیشابور]] کرد و در حدود سال ۱۳۱۰ق به [[مشهد]] بازگشت و تا پایان عمر در [[مدرسه نواب]] اقامت گزید و تدریس جدی او از همین سال آغاز شد.<ref>نکـ: جلالی، «زندگی‌نامه ادیب نیشابوری»، صص۱۹-۲۰.</ref>


==تدریس==
==تدریس==
۱۷٬۴۴۳

ویرایش