پرش به محتوا

رجال ابن غضائری (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۴۲: خط ۴۲:
* '''احمد بن حسین غضائری''': موافقان انتساب کتاب به ابن‌غضائری، با استناد به گزارش [[شیخ طوسی]] در [[الفهرست (شیخ طوسی)|کتاب الفهرست]]<nowiki/>که از وجود دو کتاب رجالی نوشته ابن‌غضائری خبر داده است،<ref>شیخ طوسی، فهرست، ۱۴۲۰ق، ص۲.</ref> گفته‌اند کثرت نقل برخی از رجالیان مانند [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] و [[علامه حلی]] به این کتاب، نشانه آن است که کتاب را ابن‌غضائری نوشته است.<ref> رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۰.</ref> این نظر را دیدگاه  مشهور رجالیان شیعه می‌دانند.<ref>رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> عالمانی همچون علامه مجلسی<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۱.</ref> و [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] از موافقان آن هستند.<ref>[https://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگی‌نامه حضرت آیت ‌الله سیدعلی حسینی سیستانی.»]</ref>
* '''احمد بن حسین غضائری''': موافقان انتساب کتاب به ابن‌غضائری، با استناد به گزارش [[شیخ طوسی]] در [[الفهرست (شیخ طوسی)|کتاب الفهرست]]<nowiki/>که از وجود دو کتاب رجالی نوشته ابن‌غضائری خبر داده است،<ref>شیخ طوسی، فهرست، ۱۴۲۰ق، ص۲.</ref> گفته‌اند کثرت نقل برخی از رجالیان مانند [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] و [[علامه حلی]] به این کتاب، نشانه آن است که کتاب را ابن‌غضائری نوشته است.<ref> رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۰.</ref> این نظر را دیدگاه  مشهور رجالیان شیعه می‌دانند.<ref>رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> عالمانی همچون علامه مجلسی<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۴۱.</ref> و [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] از موافقان آن هستند.<ref>[https://www.sistani.org/persian/data/3/ «زندگی‌نامه حضرت آیت ‌الله سیدعلی حسینی سیستانی.»]</ref>


*'''دشمنان شیعه'''؛ برخی از رجالیان شیعه، کتاب مذکور را نوشته دشمنان [[شیعه]] می‌دانند که با آمیختن مطالب دروغ و انحرافی به بعضی از مطالب آن، سعی در مخدوش کردن چهره بزرگان شیعه داشته‌اند. به باور اینان، از آنجا که ابن غضائری دوست و هم‌صحبت نجاشی بوده، اگر نجاشی کتاب رجالی داشت می‌بایست از آن یاد کند.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، دار الاضواء، ج۱۰، ص۸۹؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۹۵ و ۹۶.</ref> بر اساس این دیدگاه نظراتی که نجاشی در کتاب خود از ابن غضائری نقل کرده از طریق شفاهی از او گرفته است.<ref>رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> همچنین اذعان احمد بن طاووس به اینکه سند کتاب را متصل دریافت نکرده<ref>ابن طاووس، التحریر الطاووسی، ۱۴۱۱ق، ص۵.</ref> از شواهد این نظریه دانسته‌اند.<ref>نک: رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۹۵ و ۹۶.</ref> و [[آقابزرگ تهرانی]] موافق این دیدگاه هستند.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، دار الاضواء، ج۱۰، ص۸۹.</ref>
*'''مخالفان شیعه:''' برخی از رجالیان شیعه، کتاب را نوشته مخالفان [[شیعه]] می‌دانند که با آمیختن مطالب دروغ، سعی در مخدوش‌کردن چهره بزرگان شیعه داشته‌اند. به‌باور اینان، از آنجا که ابن غضائری دوست و هم‌صحبت نجاشی بوده است، اگر نجاشی کتاب رجالی داشت، از آن یاد می‌کرد.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، دار الاضواء، ج۱۰، ص۸۹؛ خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۹۵ و ۹۶.</ref> این سخن احمد بن طاووس که سند کتاب را متصل به ابن‌غضائری، دریافت نکرده است،<ref>ابن طاووس، التحریر الطاووسی، ۱۴۱۱ق، ص۵.</ref> از شواهد این نظریه دانسته‌اند.<ref>نک: رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳.</ref> [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۹۵ و ۹۶.</ref> و [[آقابزرگ تهرانی]] موافق این دیدگاه هستند.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، دار الاضواء، ج۱۰، ص۸۹.</ref>


*'''حسین بن عبیدالله غضائری'''؛ برخی کتاب را به حسین بن عبیدالله پدر احمد بن حسین غضائری منسوب کرده‌اند،<ref> شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵-۴۶. </ref> این قول رد شده به اینکه هر چند دیدگاه‌های رجالی حسین بن عبیدالله، ذکر شده، اما در منابع، کتابی در موضوع رجال به وی منسوب نشده است.<ref> نگاه کنید به:‌ ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۱۷.</ref> از [[شهید ثانی]]، [[آقاحسین خوانساری]]،<ref> خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۹۵ و ۹۶</ref> محمد بن حسین ساوجی، [[مقدس اردبیلی]]، [[احمد نراقی]] و [[اسدالله کاظمی تستری|شیخ اسدالله کاظمی]] موافق این نظریه یاد شده‌<ref>نک: رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳-۴۴.</ref> مستند این قول عبارتی از خلاصة الاحوال در شرح‌حال [[سهل بن زیاد آدمی]] است که در آن ابن غضائری بر احمد بن حسین عطف شده هرچند محمدتقی شوشتری این عبارت را توجیه کرده<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۶.</ref> و گفته شده که از برخی حواشی خلاصة الاحوال نیز انتساب آن به ابن غضائری استفاده می‌شود.<ref>نک: رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳-۴۴.</ref>  
*'''حسین بن عبیدالله غضائری:''' برخی کتاب را به حسین بن عبیدالله پدر احمد بن حسین غضائری منسوب کرده‌اند.<ref> شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۴۵-۴۶. </ref> این دیدگاه به عبارتی از خلاصةالاحوال در شرح‌حال [[سهل بن زیاد آدمی]] استناد می‌کند که در آن، ابن غضائری به احمد بن حسین عطف شده است که این نشان می‌دهد باید دو نفر بوده باشند. از [[شهید ثانی]]، [[آقاحسین خوانساری]]،<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ ق، ج۱، ص۹۵ و ۹۶</ref> محمد بن حسین ساوجی، [[مقدس اردبیلی]]، [[احمد نراقی]] و [[اسدالله کاظمی تستری|شیخ اسدالله کاظمی]] موافق این نظریه یاد شده‌ است.<ref>نک: رحمان‌ستایش، آشنایی با کتب رجالی شیعه، ۱۳۸۵ش، ص۴۳-۴۴.</ref> محمدتقی شوشتری این عبارت را توجیه کرده و توضیح داده که نمی‌توان از آن چنین برداشتی داشت. همچنین در اشکال به آن گفته‌اند هرچند دیدگاه‌های رجالی حسین بن عبیدالله، ذکر شده است، در منابع، کتابی در موضوع رجال به وی منسوب نشده است.<ref>نگاه کنید به:‌ ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۱۷.</ref>


=== آرای رجالی نویسنده منشأ تردید رجالیان===
=== آرای رجالی نویسنده منشأ تردید رجالیان===
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۰۹۹

ویرایش