سادات طباطبایی: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از نوادگان ابراهیم طباطبا به [[ایران]] سفر کردند و در [[طبرستان]] و [[دیلم]] (مازندران و گیلان) اقامت گزیدند.

شاخه‌ای از این سلسله لقب «کیا» داشت، در گیلان و مازندران می‌زیست و از نقش مذهبی، سیاسی و اجتماعی مهمی برخوردار بود.

یکی از اینان «خرم کیا» است که مزارش در لاهیجان است و در ۶۷۴ ق به قتل رسیده و نامش بر کتیبه‌ای که در ۱۱۰۵ ق تهیه شده، نوشته شده است.<ref>از آستارا تا استارباد، ج۲، ص۹۸-۱۰۰ </ref>

سادات طباطبایی ایران بیش‌ تر از نسل همین شخصند که از [[اصفهان]] به [[زواره]] و [[اردستان]] و پس از آن به دیگر جاها رفتند و در نقاط مختلف پراکنده شدند.

کسانی از اینان که به [[تبریز]] کوچیدند.در سدۀ ۹ ق در روزگار فرمان‌روایی [[آق‌قویونلو]]، غالباً [[منصب شیخ الاسلامی]] [[آذربایجان]] را عهده‌دار بودند و پس از آن به خاندان‌های مختلف با نام‌های گوناگون مانند وهابی، وکیلی، عدل، دیبا و قاضی تقسیم شدند. <ref>محیط طباطبایی، محمد، ج۱، ص۴۱</ref>

در روزگار دیلمیان یکی از سادات طباطبایی به نام [[ابوالحسین زید الاسود بن ابراهیم بن محمد بن قاسم رسیی |زیدالاسود]] با «شاهان دخت» دختر [[عضدالدوله]] ازدواج کرد و به شیراز آمد و در آن‌جا ساکن شد.

نسب [[سادات انجوی]] [[شیراز]] به او می‌رسد.<ref>ابن عنبه، الفصول الفخریه، ص۱۳۰</ref>