امام علی علیهالسلام: تفاوت میان نسخهها
اصلاح پانویس
(اصلاح منبع فخر رازی و احمذ بن حنبل) |
(اصلاح پانویس) |
||
خط ۳۲۱: | خط ۳۲۱: | ||
دلایل امامت امام علی(ع)، گاه به صراحت حاکی از امامت و ولایت وی پس از پیامبر است، و گاه بدون اشاره به امامت و ولایت وی، نشانگر [[فضایل امام علی(ع)|فضایل علی بن ابیطالب(ع)]] است.<ref>شرفالدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۶۲و۲۶۳.</ref> | دلایل امامت امام علی(ع)، گاه به صراحت حاکی از امامت و ولایت وی پس از پیامبر است، و گاه بدون اشاره به امامت و ولایت وی، نشانگر [[فضایل امام علی(ع)|فضایل علی بن ابیطالب(ع)]] است.<ref>شرفالدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۶۲و۲۶۳.</ref> | ||
برخی از دلایل نوع اول عبارتند از: [[آیه ولایت]] که [[تفسیر|مفسران]]، شأن نزول آن را ماجرای [[خاتمبخشی]] حضرت علی دانستهاند که در حال [[رکوع]]، انگشتر خود را به شخص فقیری بخشید؛<ref>قرطبی، ج۶، ص۲۰۸؛ طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۲۵؛ فخر رازی، ج۱۲، ص۳۰؛ سیوطی، الدر المنثور، ج۳، ص۹۸.</ref> [[آیه تبلیغ]] و [[آیه اکمال|اکمال]] که در جریان [[واقعه غدیر]] نازل شده و در پی آن، پیامبر [[حدیث غدیر]] را برای مردم بیان کرد؛ [[حدیث غدیر]] که مهمترین استدلال شیعیان بر امامت امیرالمؤمنین(ع) است. [[واقعه غدیر]] در آخرین سال عمر پیامبر(ص) اتفاق افتاد، و مردم و خصوصا عُمر و أبوبكر، جانشینی علی(ع) را در آن روز به وی تبریک گفتند.<ref>ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، جلد ۴، ص۲۸۱؛ فخر رازی، التفسير الكبير، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۴۹.</ref> | برخی از دلایل نوع اول عبارتند از: [[آیه ولایت]] که [[تفسیر|مفسران]]، شأن نزول آن را ماجرای [[خاتمبخشی]] حضرت علی دانستهاند که در حال [[رکوع]]، انگشتر خود را به شخص فقیری بخشید؛<ref>قرطبی، ج۶، ص۲۰۸؛ طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۲۵؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۳۰؛ سیوطی، الدر المنثور، ج۳، ص۹۸.</ref> [[آیه تبلیغ]] و [[آیه اکمال|اکمال]] که در جریان [[واقعه غدیر]] نازل شده و در پی آن، پیامبر [[حدیث غدیر]] را برای مردم بیان کرد؛ [[حدیث غدیر]] که مهمترین استدلال شیعیان بر امامت امیرالمؤمنین(ع) است. [[واقعه غدیر]] در آخرین سال عمر پیامبر(ص) اتفاق افتاد، و مردم و خصوصا عُمر و أبوبكر، جانشینی علی(ع) را در آن روز به وی تبریک گفتند.<ref>ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، جلد ۴، ص۲۸۱؛ فخر رازی، التفسير الكبير، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۴۹.</ref> | ||
برخی از آیات و احادیثی که دلیلی برای امامت و [[ولایت امام علی(ع)]] تلقی شده و در عین حال، صراحتا به امامت وی اشاره ندارند و نشانگر فضایل علی(ع) هستند، عبارتند از: | برخی از آیات و احادیثی که دلیلی برای امامت و [[ولایت امام علی(ع)]] تلقی شده و در عین حال، صراحتا به امامت وی اشاره ندارند و نشانگر فضایل علی(ع) هستند، عبارتند از: | ||
[[آیه تطهیر]]<ref>،بیهقی، السنن الکبری، ۱۳۴۴ق، ج۲، ص۱۵۰؛ ابن حکم، تفسیر الحبری، ۱۴۰۸ق، ص۲۹۷-۳۱۱؛ ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة علی اهل الرفض والضلال والزندقة، ۱۹۹۷م، ج۲، ص۴۲۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص ۵۵۹-۵۶۰؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۳۱۱.</ref> [[آیه مباهله]]،<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، | [[آیه تطهیر]]<ref>،بیهقی، السنن الکبری، ۱۳۴۴ق، ج۲، ص۱۵۰؛ ابن حکم، تفسیر الحبری، ۱۴۰۸ق، ص۲۹۷-۳۱۱؛ ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة علی اهل الرفض والضلال والزندقة، ۱۹۹۷م، ج۲، ص۴۲۱؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص ۵۵۹-۵۶۰؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۳۱۱.</ref> [[آیه مباهله]]،<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ذیل آیه ۶۱ آل عمران؛ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۶.</ref> [[آیه صادقین]]،<ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۲۸۷؛ آمدی، غایه المرام فی علم الکلام، ۱۳۹۱ق، ج۳، ص۵۰ـ ۵۱؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۳۰۶.</ref> [[آیه خیر البریه]]،<ref>حاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹.</ref> [[آیه اهل الذکر]]،<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۴۳۲؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج ۱۱، ص۲۷۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۷، ص۵.</ref> [[آیه لیلة المبیت|آیه شراء]]،<ref>ابن ابیالحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۲۶۲.</ref> [[آیه نجوا]]،<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۵۰؛ طبری، جامع البیان فی تأویل القرآن، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۴۸؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۴۹۶. </ref> [[صالح المؤمنین|آیه صالح المؤمنین]]،<ref>علامه حلی، منهاج الکرامه، ۱۳۷۹ش، ص۱۴۶؛ ابوحیان اندلسی، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴.</ref> [[حدیث ثقلین]]،<ref>نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۴۳۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۱۸۶؛ فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۳۶ـ۱۳۷؛ طبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، ج۱، ص۱۶.</ref> [[حدیث باب مدینة العلم|حدیث مدینه العلم]]،<ref>خوارزمی، مناقب، ۱۴۱۱ق، ص۹۳؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۹.</ref> [[حدیث رایت]]،<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۴۷؛ فیروزآبادی، فضائل الخمسه فی الصحاح السته، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۱۸۳.</ref> [[حدیث کساء|حدیث کسا]]،<ref>صدوق، الخصال، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۵؛ مسلم، صحیح مسلم، ۱۴۲۳ق، ج۱۵، ص۱۹۰.</ref> [[حدیث وصایت]]،<ref>ابن مغازلی، مناقب علی بن ابیطالب، ۱۴۲۶ق، ص۱۶۷؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۳۹۲؛ خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۴ق، ص۸۵.</ref> [[حدیث یوم الدار]]،<ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۷۹-۲۸۰؛ شیخ مفید، رسالة فی معنی المولی، ۱۴۱۳ق، ص۳۹ و ۴۰.</ref> [[حدیث طیر مشوی|حدیث طیر]]،<ref>سیدمرتضی، الفصول المختارة، ۱۴۱۴ق، ص۹۶؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۸۲.</ref> حدیث مؤاخاة،<ref>پیامبر(ص) وقتی همه اصحاب را به برادری یکدیگر درآورد به علی(ع) فرمود: أنت أخی فی الدنیا و الآخرة (سنن ترمذی، ج۵، ص۳۰۰؛ طبرانی، المعجم الکبیر ج۵، ص۲۲۱).</ref> [[حدیث منزلت]]،<ref>ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۴۵؛ حاکم نیشابوری، المستدرک علیالصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۱۳۴؛ کنتوری، عبقات الأنوار فی إثبات إمامة الأئمة الأطهار، ۱۳۶۶ش، ج۱۱، ص۱۸۱ و ۳۶۹.</ref> [[حدیث ولایت]]،<ref>ابن حنبل، مسند، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷؛ سیوطی، جامع الاحادیث، ج۱۶، ص۲۵۶، ح۷۸۶۶ و ج۲۷ ص۷۲؛ ابن حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ۶۰۵، ۶۲۰، ۶۴۹.</ref> [[حدیث سفینه]]،<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۷۳.</ref> [[سد الابواب|حدیث سدّ الابواب]].<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۶؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶، ج۳، ص۲۱۳.</ref>. | ||
==سیره علوی== | ==سیره علوی== |