پرش به محتوا

امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۲۱: خط ۳۲۱:


دلایل امامت امام علی(ع)، گاه به صراحت حاکی از امامت و ولایت وی پس از پیامبر است، و گاه بدون اشاره به امامت و ولایت وی، نشانگر [[فضایل امام علی(ع)|فضایل علی بن ابیطالب(ع)]] است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۶۲و۲۶۳.</ref>
دلایل امامت امام علی(ع)، گاه به صراحت حاکی از امامت و ولایت وی پس از پیامبر است، و گاه بدون اشاره به امامت و ولایت وی، نشانگر [[فضایل امام علی(ع)|فضایل علی بن ابیطالب(ع)]] است.<ref>شرف‌الدین، المراجعات، ۱۴۲۶ق، ص۲۶۲و۲۶۳.</ref>
برخی از دلایل نوع اول عبارتند از: [[آیه ولایت]] که [[تفسیر|مفسران]]‌، شأن نزول آن را ماجرای [[خاتم‌بخشی]] حضرت علی دانسته‌اند که در حال [[رکوع]]، انگشتر خود را به شخص فقیری بخشید؛<ref>قرطبی، ج۶، ص۲۰۸؛ طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۲۵؛ فخر رازی، ج۱۲، ص۳۰؛ سیوطی، الدر المنثور، ج۳، ص۹۸.</ref> [[آیه تبلیغ]] و [[آیه اکمال|اکمال]] که در جریان [[واقعه غدیر]] نازل شده و در پی آن، پیامبر [[حدیث غدیر]] را برای مردم بیان کرد؛ [[حدیث غدیر]] که مهمترین استدلال شیعیان بر امامت امیرالمؤمنین(ع) است. [[واقعه غدیر]] در آخرین سال عمر پیامبر(ص) اتفاق افتاد، و مردم و خصوصا عُمر و أبوبكر، جانشینی علی(ع) را در آن روز به وی تبریک گفتند.<ref>ابن حنبل، مسند احمد بن حنبل، ۱۴۲۱ق، جلد ۴، ص۲۸۱؛  فخر رازی، التفسير الكبير، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۴۹.</ref>
برخی از دلایل نوع اول عبارتند از: [[آیه ولایت]] که [[تفسیر|مفسران]]‌، شأن نزول آن را ماجرای [[خاتم‌بخشی]] حضرت علی دانسته‌اند که در حال [[رکوع]]، انگشتر خود را به شخص فقیری بخشید؛<ref>قرطبی، ج۶، ص۲۰۸؛ طباطبایی، المیزان، ج۶، ص۲۵؛ فخر رازی، ج۱۲، ص۳۰؛ سیوطی، الدر المنثور، ج۳، ص۹۸.</ref> [[آیه تبلیغ]] و [[آیه اکمال|اکمال]] که در جریان [[واقعه غدیر]] نازل شده و در پی آن، پیامبر [[حدیث غدیر]] را برای مردم بیان کرد؛ [[حدیث غدیر]] که مهمترین استدلال شیعیان بر امامت امیرالمؤمنین(ع) است. [[واقعه غدیر]] در آخرین سال عمر پیامبر(ص) اتفاق افتاد، و مردم و خصوصا عُمر و أبوبكر، جانشینی علی(ع) را در آن روز به وی تبریک گفتند.<ref>ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، جلد ۴، ص۲۸۱؛  فخر رازی، التفسير الكبير، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۴۹.</ref>


برخی از آیات و احادیثی که دلیلی برای امامت و [[ولایت امام علی(ع)]] تلقی شده و در عین حال، صراحتا به امامت وی اشاره ندارند و نشانگر فضایل علی(ع) هستند، عبارتند از:
برخی از آیات و احادیثی که دلیلی برای امامت و [[ولایت امام علی(ع)]] تلقی شده و در عین حال، صراحتا به امامت وی اشاره ندارند و نشانگر فضایل علی(ع) هستند، عبارتند از:
[[آیه تطهیر]]<ref>،بیهقی، السنن الکبری، ۱۳۴۴ق، ج۲، ص۱۵۰؛  ابن حکم، تفسیر الحبری، ۱۴۰۸ق، ص۲۹۷-۳۱۱؛  ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة علی اهل الرفض والضلال والزندقة، ۱۹۹۷م،  ج۲، ص۴۲۱. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص ۵۵۹-۵۶۰؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۳۱۱.</ref>[[آیه مباهله]]،<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۰؛  فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۰۵ق، ذیل آیه ۶۱ آل عمران؛ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۶.</ref> [[آیه صادقین]]، <ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۲۸۷؛ آمدی، غایه المرام فی علم الکلام، ۱۳۹۱ق، ج۳، ص۵۰ـ ۵۱؛ امینی، الغدیر، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۳۰۶.</ref> [[آیه خیر البریه]]، <ref>حاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹</ref>.[[آیه اهل الذکر]]، <ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۴۳۲؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج ۱۱، ص۲۷۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۷، ص۵.</ref> [[آیه لیلة المبیت|آیه شراء]]، <ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۲۶۲.</ref>[[آیه نجوا]]، <ref>ابن کثیر،  تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۵۰؛  طبری، جامع البیان فی تأویل القرآن، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۴۸؛ فخر رازی، تفسیر الرازی، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۴۹۶. </ref> [[صالح المؤمنین|آیه صالح المؤمنین]]، <ref>علامه حلی، منهاج الکرامه، ۱۳۷۹ش، ص۱۴۶؛ ابوحیان اندلسی، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴.</ref>[[حدیث ثقلین]]،<ref>نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۴۳۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۱۸۶؛ فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۳۶ـ۱۳۷؛ طبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، ج۱، ص۱۶.</ref>[[حدیث باب مدینة العلم|حدیث مدینة العلم]]، <ref>خوارزمی، مناقب، ۱۴۱۱ق، ص۹۳؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۹.</ref> [[حدیث رایت]]، <ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج‌۱، ص۳۴۷؛  فیروزآبادی، فضائل الخمسه فی الصحاح السته، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۱۸۳.</ref> [[حدیث کساء|حدیث کسا]]، <ref>صدوق، الخصال، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۵؛ مسلم، صحیح مسلم، ۱۴۲۳ق، ج۱۵، ص۱۹۰.</ref> [[حدیث وصایت]]، <ref>ابن مغازلی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۶ق، ص۱۶۷؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۳۹۲؛ خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۴ق، ص۸۵.</ref>  [[حدیث یوم الدار]]، <ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۷۹-۲۸۰؛ شیخ مفید، رسالة فی معنی المولی، ۱۴۱۳ق، ص۳۹ و ۴۰.</ref> [[حدیث طیر مشوی|حدیث طیر]]، <ref>سیدمرتضی، الفصول المختارة، ۱۴۱۴ق، ص۹۶؛  طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۸۲.</ref> حدیث مؤاخاة،<ref>پیامبر(ص) وقتی همه اصحاب را به برادری یکدیگر درآورد به علی(ع) فرمود: أنت أخی فی الدنیا و الآخرة (سنن ترمذی، ج۵، ص۳۰۰؛ طبرانی، المعجم الکبیر ج۵، ص۲۲۱).</ref> [[حدیث منزلت]]، <ref>ابن حنبل، مسندالامام احمد بن محمد بن حنبل، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۴۵؛ حاکم نیشابوری، المستدرک علی‌الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۱۳۴؛ کنتوری، عبقات الأنوار فی إثبات إمامة الأئمة الأطهار، ۱۳۶۶ش، ج‏۱۱، ص۱۸۱ و ۳۶۹.</ref> [[حدیث ولایت]]، <ref>ابن حنبل، مسند، مؤسسة قرطبه، ج۴، ص۴۳۷؛ سیوطی، جامع الاحادیث، ج۱۶، ص۲۵۶، ح۷۸۶۶ و ج۲۷ ص۷۲؛ ابن حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ۶۰۵، ۶۲۰، ۶۴۹.</ref>[[حدیث سفینه]]، <ref>حاکم نیشابوری، المستدرک، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۷۳.</ref>[[سد الابواب|حدیث سدّ الابواب]].
[[آیه تطهیر]]<ref>،بیهقی، السنن الکبری، ۱۳۴۴ق، ج۲، ص۱۵۰؛  ابن حکم، تفسیر الحبری، ۱۴۰۸ق، ص۲۹۷-۳۱۱؛  ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة علی اهل الرفض والضلال والزندقة، ۱۹۹۷م،  ج۲، ص۴۲۱. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص ۵۵۹-۵۶۰؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۳۱۱.</ref>[[آیه مباهله]]،<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۷۰؛  فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۰۵ق، ذیل آیه ۶۱ آل عمران؛ صدوق، علل الشرائع، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۲۲۶.</ref> [[آیه صادقین]]، <ref>سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۲۸۷؛ آمدی، غایه المرام فی علم الکلام، ۱۳۹۱ق، ج۳، ص۵۰ـ ۵۱؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۳۰۶.</ref> [[آیه خیر البریه]]، <ref>حاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ۱۳۹۳ق، ج۲، ص۳۵۸؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹</ref>.[[آیه اهل الذکر]]، <ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۴۳۲؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج ۱۱، ص۲۷۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۷، ص۵.</ref> [[آیه لیلة المبیت|آیه شراء]]، <ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۲۶۲.</ref>[[آیه نجوا]]، <ref>ابن کثیر،  تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۵۰؛  طبری، جامع البیان فی تأویل القرآن، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۲۴۸؛ فخر رازی، تفسیر الرازی، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۴۹۶. </ref> [[صالح المؤمنین|آیه صالح المؤمنین]]، <ref>علامه حلی، منهاج الکرامه، ۱۳۷۹ش، ص۱۴۶؛ ابوحیان اندلسی، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۵، ص۳۳۲؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۲۴۴.</ref>[[حدیث ثقلین]]،<ref>نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۴۳۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۱۸۶؛ فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۳۶ـ۱۳۷؛ طبری، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، ج۱، ص۱۶.</ref>[[حدیث باب مدینة العلم|حدیث مدینة العلم]]، <ref>خوارزمی، مناقب، ۱۴۱۱ق، ص۹۳؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۳، ص۹.</ref> [[حدیث رایت]]، <ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج‌۱، ص۳۴۷؛  فیروزآبادی، فضائل الخمسه فی الصحاح السته، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۱۸۳.</ref> [[حدیث کساء|حدیث کسا]]، <ref>صدوق، الخصال، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۵؛ مسلم، صحیح مسلم، ۱۴۲۳ق، ج۱۵، ص۱۹۰.</ref> [[حدیث وصایت]]، <ref>ابن مغازلی، مناقب علی بن ابی‌طالب، ۱۴۲۶ق، ص۱۶۷؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۴۲، ص۳۹۲؛ خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۴ق، ص۸۵.</ref>  [[حدیث یوم الدار]]، <ref>امینی، الغدیر، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۷۹-۲۸۰؛ شیخ مفید، رسالة فی معنی المولی، ۱۴۱۳ق، ص۳۹ و ۴۰.</ref> [[حدیث طیر مشوی|حدیث طیر]]، <ref>سیدمرتضی، الفصول المختارة، ۱۴۱۴ق، ص۹۶؛  طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۰۴ق، ج۷، ص۸۲.</ref> حدیث مؤاخاة،<ref>پیامبر(ص) وقتی همه اصحاب را به برادری یکدیگر درآورد به علی(ع) فرمود: أنت أخی فی الدنیا و الآخرة (سنن ترمذی، ج۵، ص۳۰۰؛ طبرانی، المعجم الکبیر ج۵، ص۲۲۱).</ref> [[حدیث منزلت]]، <ref>ابن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۴۵؛ حاکم نیشابوری، المستدرک علی‌الصحیحین، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۱۳۴؛ کنتوری، عبقات الأنوار فی إثبات إمامة الأئمة الأطهار، ۱۳۶۶ش، ج‏۱۱، ص۱۸۱ و ۳۶۹.</ref> [[حدیث ولایت]]، <ref>ابن حنبل، مسند، ۱۴۱۴ق، ج۴، ص۴۳۷؛ سیوطی، جامع الاحادیث، ج۱۶، ص۲۵۶، ح۷۸۶۶ و ج۲۷ ص۷۲؛ ابن حنبل، فضائل الصحابه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ۶۰۵، ۶۲۰، ۶۴۹.</ref>[[حدیث سفینه]]، <ref>حاکم نیشابوری، المستدرک، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۷۳.</ref>[[سد الابواب|حدیث سدّ الابواب]].<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۲۶؛ امینی، الغدیر، ۱۴۱۶، ج۳، ص۲۱۳.</ref>.


==سیره علوی==
==سیره علوی==
confirmed، protected، templateeditor
۱۲٬۸۲۸

ویرایش