سید احمد ادیب پیشاوری: تفاوت میان نسخه‌ها

ادیب اگرچه در دورۀ مشروطه می‌زیست، سروده‌هایش از نظر زبان، ساختار، وزن و درون مایۀ شعری با سبک رایج متفاوت است. زبان شعری ادیب به خلاف زبان شعر مشروطه که از سادگی و روانی برخوردار بود، پیچیده و دشوار است.  

==نسب و زادگاه==

او به گفتۀ برخی در دهکده‌ای کوهپایه‌ای میان [[افغانستان]] و [[پیشاور]]، و به گفتۀ برخی دیگر در شهر پیشاور ولادت یافت.<ref>جعفری، «احوال و اشعار ادیب پیشاوری»، ص۱۵؛ نیز نک: اسحاق، سخنوران نامی ایران در تاریخ معاصر، ص۱۵؛ پارسا، «خاطره‌های ادبی»، ص۱۰۱؛ آرین پور، از صبا تا نیما، ج۲، ص۳۱۷.</ref> تذکره نویسان برای تاریخ ولادت وی افزون بر ۱۲۶۰ق،<ref>عبدالرسولی، مقدمه و تعلیقات بر دیوان ادیب پیشاوری، ص۲؛ رشید یاسمی، ادبیات معاصر، ص۱۰؛ جعفری، «احوال و اشعار ادیب پیشاوری»، ص۱۵؛ بامداد، شرح رجال ایران، ص۷۷.</ref> سال‌های ۱۲۵۵ق،<ref>معلم، مکارم الآثار، ج۵، ص۱۶۲۳.</ref> ۱۲۵۷ق<ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، ج۱ (۱)، ص۸۳.</ref> و ۱۲۷۵ق<ref>عبرت، نامۀ فرهنگیان، ص۶۱.</ref> را نیز ذکر کرده‌اند.

* ابوالحسنی، علی، آینه‌دار طلعت یار، تهران، ۱۳۷۲ش.

* ادیب پیشاوری، احمد، دیوان، به کوشش علی عبدالرسولی، تهران، ۱۳۶۲ش.

* اسحاق، محمد، سخنوران نامی ایران در تاریخ معاصر، تهران، ۱۳۶۳ش.

* بامداد، مهدی، شرح رجال ایران، تهران، ۱۳۵۳ش.

* غنی، قاسم، یادداشت‌ها، به کوشش سیروس غنی، تهران، ۱۳۶۷ش.

* فروزانفر، بدیع الزمان، ادیب پیشاوری (سخنرانی ۱۳۴۹ق)، نسخۀ خطی کتابخانۀ مرکز، شم ۱۳۱۳.

* کامران، مرتضی، «علامه ادیب پیشاوری»، گوهر، تهران، ۱۳۵۳ش.

* معلم حبیب آبادی، محمد علی، مکارم الآثار، اصفهان، ۱۳۳۷ش.

* منزوی، خطی.

* مینوی، مجتبی، مجموعه گفتارها، به کوشش قاسم صافی، تهران، ۱۳۵۷ش.

{{پایان}}