حضرت مریم(س): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|مرتبط = اشاره برخی آیات [[سوره آل عمران]] و [[سوره مریم]] دربارهٔ مریم و فرزندش عیسی (ع) | |مرتبط = اشاره برخی آیات [[سوره آل عمران]] و [[سوره مریم]] دربارهٔ مریم و فرزندش عیسی (ع) | ||
}} | }} | ||
'''مریم دختر عمران''' مادر [[حضرت عیسی(ع)]] که بارداری او به شکل [[اعجاز]] انجام گرفت. [[قرآن]] در [[سوره مریم]] زندگی او را از تولد خودش تا تولد عیسی (ع) حکایت کرده است. در روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، مریم در کنار [[فاطمه زهرا(س)]]، [[خدیجه]] و [[آسیه]]، چهار زن برتر بهشتی معرفی شده‌اند. | '''مریم دختر عمران''' مادر [[حضرت عیسی(ع)]] که بارداری او به شکل [[معجزه|اعجاز]] انجام گرفت. [[قرآن]] در [[سوره مریم]] زندگی او را از تولد خودش تا تولد عیسی (ع) حکایت کرده است. در روایات [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، مریم در کنار [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا(س)]]، [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] و [[آسیه همسر فرعون|آسیه]]، چهار زن برتر بهشتی معرفی شده‌اند. | ||
== جایگاه == | == جایگاه == | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در برخی تفاسیر آمده است در زمستان، میوه‌های تابستانی و در تابستان میوه‌های زمستانی برای مریم فراهم بود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، دارالمعرفة، ج۲، ص۷۴۰؛ عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۳۲۳.</ref> | در برخی تفاسیر آمده است در زمستان، میوه‌های تابستانی و در تابستان میوه‌های زمستانی برای مریم فراهم بود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، دارالمعرفة، ج۲، ص۷۴۰؛ عروسی حویزی، تفسیر نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۳۲۳.</ref> | ||
در روایات شیعه و [[اهل سنت]] نام مریم در کنار [[فاطمه زهرا]] و [[خدیجه]] و [[آسیه]]، به عنوان چهار زن برتر بهشتی ذکر شده است.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۲۲؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۷۸.</ref> برخی از مفسران براساس آیه ۴۲ سوره آل عمران، قائل به عصمت مریم شده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۳، ص۱۸۸؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۹.</ref> | در روایات شیعه و [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نام مریم در کنار [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا]] و [[حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها|خدیجه]] و [[آسیه همسر فرعون|آسیه]]، به عنوان چهار زن برتر بهشتی ذکر شده است.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۲۲؛ مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۱۷۸.</ref> برخی از مفسران براساس آیه ۴۲ سوره آل عمران، قائل به عصمت مریم شده‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۳، ص۱۸۸؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۹.</ref> | ||
=== در مسیحیت === | === در مسیحیت === | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
تولد مریم را سال ۲۰ قبل از میلاد گفته‌اند ولی از محل تولد او منبع معتبری در دست نیست.<ref>- K. Flinn, Frank, Encyclopedia of Catholicism, p.441</ref> | تولد مریم را سال ۲۰ قبل از میلاد گفته‌اند ولی از محل تولد او منبع معتبری در دست نیست.<ref>- K. Flinn, Frank, Encyclopedia of Catholicism, p.441</ref> | ||
نام پدر او در منابع مسیحی، «یواقیم»<ref>The Protevangelium Of James-The gospel Of Pseudo-Matthew</ref> و در قرآن<ref>[[سوره آل عمران]]، ۳۵</ref> و روایات اسلامی، «عمران» ذکر شده است. در روایتی از [[امام باقر(ع)]] آمده است عمران از پیامبران [[بنی‌اسرائیل| بنی اسرائیل]] بود.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، (۱۴۰۳ق)، ج۱۴، ص۲۰۲</ref> طبق گزارش ابن اسحاق، نسب او به [[داوود (پیامبر)|داود (ع)]] می‌رسد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۶</ref> عمران پیش از تولد مریم از دنیا رفت.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، ج۳، ص۱۱۹</ref> | نام پدر او در منابع مسیحی، «یواقیم»<ref>The Protevangelium Of James-The gospel Of Pseudo-Matthew</ref> و در قرآن<ref>[[سوره آل عمران]]، ۳۵</ref> و روایات اسلامی، «عمران» ذکر شده است. در روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] آمده است عمران از پیامبران [[بنی‌اسرائیل| بنی اسرائیل]] بود.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، (۱۴۰۳ق)، ج۱۴، ص۲۰۲</ref> طبق گزارش ابن اسحاق، نسب او به [[داوود (پیامبر)|داود (ع)]] می‌رسد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۶</ref> عمران پیش از تولد مریم از دنیا رفت.<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، ج۳، ص۱۱۹</ref> | ||
نام مادرش را حَنَّة دختر فاقود گفته‌اند.<ref>تاریخ طبری، (۱۳۸۷ق)، ج۱، ص۵۸۵؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، (دار الفکر)، ج۲، ص۵۶</ref> در روایتی [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم (ع)]] نام مادر مریم را «مَرثا» و به عربی «وَهیبه» دانسته است.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، الناشر: مؤسسة البعثة، ج۵، ص۹.</ref> | نام مادرش را حَنَّة دختر فاقود گفته‌اند.<ref>تاریخ طبری، (۱۳۸۷ق)، ج۱، ص۵۸۵؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، (دار الفکر)، ج۲، ص۵۶</ref> در روایتی [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|امام کاظم (ع)]] نام مادر مریم را «مَرثا» و به عربی «وَهیبه» دانسته است.<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، الناشر: مؤسسة البعثة، ج۵، ص۹.</ref> | ||
در متون مسیحی القاب متعددی برای حضرت مریم به کار رفته است از جمله حوّای جدید، باکره مقدس، مادر خدا، شفیعه، مادرِ فیض الهی، قرارگاه حکمت، آوند روحانی، رُز رازگونه، صندوق عهد، ملکه فرشتگان و بانوی مصیبت‌ها.<ref>- K. Flinn, Frank, Encyclopedia of Catholicism, p.444</ref> | در متون مسیحی القاب متعددی برای حضرت مریم به کار رفته است از جمله حوّای جدید، باکره مقدس، مادر خدا، شفیعه، مادرِ فیض الهی، قرارگاه حکمت، آوند روحانی، رُز رازگونه، صندوق عهد، ملکه فرشتگان و بانوی مصیبت‌ها.<ref>- K. Flinn, Frank, Encyclopedia of Catholicism, p.444</ref> | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در منابع آمده است حنه مادر مریم، نازا بود و تا سی سال صاحب فرزندی نشد. او به درگاه خداوند[[نذر]] و [[دعا]] کرد تا اگر به او فرزندی عطا کند فرزندش خدمتکار معبد [[بیت‌المقدس]] باشد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۶۸</ref> {{یادداشت|وکانت حنة أم مریم لا تحبل، فنذرت للَّه إن حملت لتجعلن ولدها حبیسا ببیت المقدس علی خدمته علی عاداتهم فی نذر مثله}} در آیات ۳۵ تا ۳۷ [[سوره آل عمران]] به نذر حَنّه و پذیرفته شدن آن از سوی [[خدا]] اشاره شده است. | در منابع آمده است حنه مادر مریم، نازا بود و تا سی سال صاحب فرزندی نشد. او به درگاه خداوند[[نذر]] و [[دعا]] کرد تا اگر به او فرزندی عطا کند فرزندش خدمتکار معبد [[بیت‌المقدس]] باشد.<ref>تاریخ ابن خلدون، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۶۸</ref> {{یادداشت|وکانت حنة أم مریم لا تحبل، فنذرت للَّه إن حملت لتجعلن ولدها حبیسا ببیت المقدس علی خدمته علی عاداتهم فی نذر مثله}} در آیات ۳۵ تا ۳۷ [[سوره آل عمران]] به نذر حَنّه و پذیرفته شدن آن از سوی [[خدا]] اشاره شده است. | ||
پس از تولد مریم، مادرش با توجه به نذری که کرده بود، مریم را به معبد برد و به کاهنان سپرد. آنان برای سرپرستی او اختلاف نظر پیدا کردند و برای این کار [[قرعه]] زدند و قرعه به نام [[زکریا(ع)]]، که طبق برخی گزارش‌ها شوهر خاله مریم بود، افتاد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۸؛ مجلسی، بحار الأنوار، (۱۴۰۳ق)، ج۱۴، ص۲۰۲.</ref> [[ | پس از تولد مریم، مادرش با توجه به نذری که کرده بود، مریم را به معبد برد و به کاهنان سپرد. آنان برای سرپرستی او اختلاف نظر پیدا کردند و برای این کار [[قرعه]] زدند و قرعه به نام [[زکریا (پیامبر)|زکریا(ع)]]، که طبق برخی گزارش‌ها شوهر خاله مریم بود، افتاد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۸؛ مجلسی، بحار الأنوار، (۱۴۰۳ق)، ج۱۴، ص۲۰۲.</ref> [[قرآن]] به ماجرای قرعه زدن نیز اشاره کرده است.<ref>آل عمران، ۴۴</ref> بنابر نقل مقدسی، زکریا مقدمات شیرخوارگی و تربیت او را فراهم کرد و وقتی به حدی از رشد رسید، جایگاهی برای او در معبد تعیین کرد و مریم در آن به عبادت می‌پرداخت<ref>مقدسی، البدء و التاریخ، ج۳، ص۱۱۹</ref> و وقتی نوبت او می‌رسید، وظایف خدمتکاری معبد را انجام می‌داد. او در عبادت به درجه‌ای رسید که در [[بنی‌اسرائیل| بنی اسرائیل]] ضرب‌المثل شد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۵۸</ref> | ||
=== تولد عیسی === | === تولد عیسی === | ||
ماجرای تولد [[عیسی(ع)]] در [[قرآن]] در [[سوره آل عمران]] آیات ۴۵–۴۷ و ۵۹ و [[سوره مریم]] آیات ۱۶–۳۶ آمده است. براساس آنچه در قرآن آمده، [[فرشته]] الهی به شکل انسانی بر مریم ظاهر می‌شود و به او بشارت فرزندی می‌دهد: | ماجرای تولد [[عیسی(ع)]] در [[قرآن]] در [[سوره آل‌عمران|سوره آل عمران]] آیات ۴۵–۴۷ و ۵۹ و [[سوره مریم]] آیات ۱۶–۳۶ آمده است. براساس آنچه در قرآن آمده، [[فرشته]] الهی به شکل انسانی بر مریم ظاهر می‌شود و به او بشارت فرزندی می‌دهد: | ||
::: «پس روح خود را به سوی او فرستادیم تا [به شکل] بشری خوش‌اندام بر او نمایان شد. مریم گفت: «اگر پرهیزگاری، من از تو به خدای رحمان پناه می‌برم.» گفت: «من فقط فرستاده پروردگار توأم، برای اینکه به تو پسری پاکیزه ببخشم.» گفت: «چگونه مرا پسری باشد با آنکه دست بشری به من نرسیده و بدکار نبوده‌ام؟» گفت: «[فرمان] چنین است، پروردگار تو گفته که آن بر من آسان است.»<ref>سوره مریم، آیه۱۷–۲۱.</ref> | ::: «پس روح خود را به سوی او فرستادیم تا [به شکل] بشری خوش‌اندام بر او نمایان شد. مریم گفت: «اگر پرهیزگاری، من از تو به خدای رحمان پناه می‌برم.» گفت: «من فقط فرستاده پروردگار توأم، برای اینکه به تو پسری پاکیزه ببخشم.» گفت: «چگونه مرا پسری باشد با آنکه دست بشری به من نرسیده و بدکار نبوده‌ام؟» گفت: «[فرمان] چنین است، پروردگار تو گفته که آن بر من آسان است.»<ref>سوره مریم، آیه۱۷–۲۱.</ref> | ||