پرش به محتوا

محقق کرکی: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ ژانویهٔ ۲۰۱۷
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:
محقق کرکی شاگردان برجسته‌ای نیز تربیت کرد و بسیاری از فقهاء و دانشمندان قرن نهم و دهم هجری از شاگردان اویند؛ بزرگانی مانند [[شیخ علی منشار]]، [[حسین بن عبدالصمد عاملی]] (پدر [[شیخ بهایی]]) و [[سید نعمت الله جزائری|سید نعمت الله جزائری]].
محقق کرکی شاگردان برجسته‌ای نیز تربیت کرد و بسیاری از فقهاء و دانشمندان قرن نهم و دهم هجری از شاگردان اویند؛ بزرگانی مانند [[شیخ علی منشار]]، [[حسین بن عبدالصمد عاملی]] (پدر [[شیخ بهایی]]) و [[سید نعمت الله جزائری|سید نعمت الله جزائری]].


==تولد و وفات==
==زندگی‌نامه==
محقق کرکی در روستای کرکِ نوح<ref>کَرَک نوح، در منتهی الیه جنوب کوه‎های [[لبنان]] واقع است و از آنجا که منسوب بـه [[حـضـرت نوح(ع)]] است. آن را کرک نوح می­‌خوانند. این شهر، دارای حوزه علمیه بوده که از قرن نهم هجری آوازه بلندی داشت و در قـرن دهم هجری اوج شکوفائی خود را طی می‌کرد زیرا علمای بسیاری از این حوزه برخاسته‌اند. اکثر مهاجران عصر صفوی از علمای جبل عامل به ایران از [[مجتهدان]] کرک نوح بودند. (نقل از سایت مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت و سایت فارس نیوز http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911127000443).</ref> [[جبل عامل]] در لبنان به سال ۸۶۵ یا ۸۷۰ق متولد شد. پدرش نام وی را «‌علی‌» گذاشت و «‌نور الدین‌» لقب گرفت. او در  ۷۵ سالگی به سال ۹۴۰ق. در [[نجف اشرف]] از دنیا رفت و پیکرش را در جوار مرقد [[علی(ع) |امیرالمؤمنین(ع)]] به خاک سپردند.<br />
محقق کرکی در روستای کرکِ نوح<ref>کَرَک نوح، در منتهی الیه جنوب کوه‎های [[لبنان]] واقع است و از آنجا که منسوب بـه [[حـضـرت نوح(ع)]] است. آن را کرک نوح می­‌خوانند. این شهر، دارای حوزه علمیه بوده که از قرن نهم هجری آوازه بلندی داشت و در قـرن دهم هجری اوج شکوفائی خود را طی می‌کرد زیرا علمای بسیاری از این حوزه برخاسته‌اند. اکثر مهاجران عصر صفوی از علمای جبل عامل به ایران از [[مجتهدان]] کرک نوح بودند. (نقل از سایت مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت و سایت فارس نیوز http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911127000443).</ref> [[جبل عامل]] در لبنان به سال ۸۶۵ یا ۸۷۰ق متولد شد. پدرش نام وی را «‌علی‌» گذاشت و «‌نور الدین‌» لقب گرفت.<ref>دوانی، علی، مفاخر الاسلام، ج۴، ص۴۴۹-۴۵۰.</ref>


محقق پس از آموزش‌های ابتدایی به حوزه علمیه کرک وارد شد. در کرک نزد محمد بن محمد بن خاتون، شمس الدین محمد جزینی، شمس الدین محمد احمد صهیونی و علی بن هلال جزایری دانش آموخت. محقق کرکی بسیار اهل سفر بود و در سفرهای خود در مجلس درس علمای بسیاری شرکت می‌کرد. وی پس از کرک به روستای میس رفت و با تلاش پیگیر، از استادان آن حوزه شناخته شد. [[شهید ثانی]] یکی از شاگردان آن حوزه بود که [[شرایع الاسلام]] و [[قواعد (کتاب) |قواعد]] را نزد او فرا گرفت.<ref> شهید ثانی، التنبیهات العلیه، تحقیق صفاء الدین بصری، ص۲۸.</ref> چندی نیز در جبعِ لبنان مشغول تحصیل بود و پس از آن رهسپار حوزه [[دمشق]] شد. آنگاه از دمشق راهی [[بیت المقدس]] شد و مدتی از زمان را نیز به تحقیق و دانش اندوزی در شهر [[الخلیل]] گذراند و سپس رهسپار مرکز حوزه [[اهل سنت]] در [[مصر]] گردید. پس از سال ۹۰۹ق به [[عراق]] هجرت کرد و در سال ۹۱۶ق وارد [[ایران]] شد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۱۴.</ref><br />
===هجرت به ایران===
درگیری حکومت [[عثمانی]] با [[صفویه]] و فشار و سخت‌گیری بر شیعیان در مناطق تحت سلطه عثمانی، موجب هجرت علماء و بزرگان به سوی ایران شد. محقق کرکی  از دانشمندانی بود که در دهه دوم قرن دهم هجری، احتمالا با دعوت [[شاه اسماعیل]] به ایران آمد<ref>جعفریان، رسول، صفویه از ظهور تا زوال، ص۹۸.</ref> و ۱۵ سال  ماند. [[جنگ چالدران]] و عدم توجه شاه اسماعیل به امور سیاسی و فرهنگی و موقعیت علمای دربار سبب شد تا محقق کرکی به عراق برود.<ref>پور امینی، محمد باقر، صفویان نماد اقتدار ایران، ص۱۱۶.</ref>
پس از شاه اسماعیل صفوی، [[شاه طهماسب]] که بنابر نقل‌های تاریخی شیفته شخصیت محقق کرکی بود، از او تقاضا کرد تا به ایران بازگردد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۲۲.</ref>
پس از بازگشت محقّق ثانی به ایران، شاه طهماسب [[شیخ الاسلام|مقام شیخ الاسلامی]]، را که بالاترین مقام دینی به شمار می‌­رفت به او داد و دستش را در امور مملکت بازگذاشت. محقّق ثانی از این فرصت برای اصلاح برخی امور دربار و نیز ترویج مکتب [[تشیع]] و تثبیت مبانی آن در قلمرو حکومت صفوی نهایت بهره را برد.<ref>تنکابنی، میر احمد، قصص العلماء، ص۳۴۷.</ref>
پس از محقّق کَرکی برخی علمای دیگر به مقام شیخ الاسلامی منصوب شدند؛ ولی هیچ‌یک به اندازه محقّق کَرکی از قدرت و نفوذ در حکومت برخوردار نشدند. از چهره‌های برجسته پس از محقّق کَرکی می‌توان به [[شیخ بهایی]] و [[علامه مجلسی]] اشاره نمود.
او در  ۷۵ سالگی به سال ۹۴۰ق. در [[نجف اشرف]] از دنیا رفت و پیکرش را در جوار مرقد [[علی(ع) |امیرالمؤمنین(ع)]] به خاک سپردند.
از محقق ثانی دو پسر و دو دختر بر جای ماند. پسر اولش شیخ عبدالعالی از عالمان دینی بزرگ عصر خود و در [[کاشان]] مقیم بود. پسر دیگرش شیخ حسن نام داشت. یکی از دختران محقق در جبل عامل ازدواج کرد که فرزندش میر سید حسین حسینی نام داشت. او در [[اردبیل]] به تدریس و حل و فصل مشکلات شرعی مردم مشغول و شیخ الاسلام آن شهر بود. دختر دیگرش در ایران با میرشمس الدین محمد استرآبادی ازدواج کرد و از آنان فرزندی به دنیا آمد که بعدها به [[میــرداماد]] (استاد [[ملاصدرا|ملاصـدرا]]) معروف شد.<ref>دوانی، علی، مفاخر الاسلام، ج۴، ص۴۴۹-۴۵۰.</ref>
از محقق ثانی دو پسر و دو دختر بر جای ماند. پسر اولش شیخ عبدالعالی از عالمان دینی بزرگ عصر خود و در [[کاشان]] مقیم بود. پسر دیگرش شیخ حسن نام داشت. یکی از دختران محقق در جبل عامل ازدواج کرد که فرزندش میر سید حسین حسینی نام داشت. او در [[اردبیل]] به تدریس و حل و فصل مشکلات شرعی مردم مشغول و شیخ الاسلام آن شهر بود. دختر دیگرش در ایران با میرشمس الدین محمد استرآبادی ازدواج کرد و از آنان فرزندی به دنیا آمد که بعدها به [[میــرداماد]] (استاد [[ملاصدرا|ملاصـدرا]]) معروف شد.<ref>دوانی، علی، مفاخر الاسلام، ج۴، ص۴۴۹-۴۵۰.</ref>


==تحصیلات==
محقق پس از آموزش‌های ابتدایی به حوزه علمیه کرک وارد شد. در کرک نزد محمد بن محمد بن خاتون، شمس الدین محمد جزینی، شمس الدین محمد احمد صهیونی و علی بن هلال جزایری دانش آموخت. محقق کرکی بسیار اهل سفر بود و در سفرهای خود در مجلس درس علمای بسیاری شرکت می‌کرد. وی پس از کرک به روستای میس رفت و با تلاش پیگیر، از استادان آن حوزه شناخته شد. [[شهید ثانی]] یکی از شاگردان آن حوزه بود که [[شرایع الاسلام]] و [[قواعد (کتاب) |قواعد]] را نزد او فرا گرفت.<ref> شهید ثانی، التنبیهات العلیه، تحقیق صفاء الدین بصری، ص۲۸.</ref> چندی نیز در جبعِ لبنان مشغول تحصیل بود و پس از آن رهسپار حوزه [[دمشق]] شد. آنگاه از دمشق راهی [[بیت المقدس]] شد و مدتی از زمان را نیز به تحقیق و دانش اندوزی در شهر [[الخلیل]] گذراند و سپس رهسپار مرکز حوزه [[اهل سنت]] در [[مصر]] گردید. پس از سال ۹۰۹ق به [[عراق]] هجرت کرد و در سال ۹۱۶ق وارد [[ایران]] شد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۱۴.</ref><br />


==اساتید==
==اساتید==
خط ۱۱۴: خط ۱۲۲:
{{پایان}}
{{پایان}}
و کتب و رسائل دیگر که به حدود ۷۱ کتاب و رساله می‌رسد.<ref>گلشن ابرار، ص۱۷۰.</ref>
و کتب و رسائل دیگر که به حدود ۷۱ کتاب و رساله می‌رسد.<ref>گلشن ابرار، ص۱۷۰.</ref>
==هجرت به ایران==
درگیری حکومت [[عثمانی]] با [[صفویه]] و فشار و سخت‌گیری بر شیعیان در مناطق تحت سلطه عثمانی، موجب هجرت علماء و بزرگان به سوی ایران شد. محقق کرکی  از دانشمندانی بود که در دهه دوم قرن دهم هجری، احتمالا با دعوت [[شاه اسماعیل]] به ایران آمد<ref>جعفریان، رسول، صفویه از ظهور تا زوال، ص۹۸.</ref> و ۱۵ سال  ماند. [[جنگ چالدران]] و عدم توجه شاه اسماعیل به امور سیاسی و فرهنگی و موقعیت علمای دربار سبب شد تا محقق کرکی به عراق برود.<ref>پور امینی، محمد باقر، صفویان نماد اقتدار ایران، ص۱۱۶.</ref>
پس از شاه اسماعیل صفوی، [[شاه طهماسب]] که بنابر نقل‌های تاریخی شیفته شخصیت محقق کرکی بود، از او تقاضا کرد تا به ایران بازگردد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۲۲.</ref>
پس از بازگشت محقّق ثانی به ایران، شاه طهماسب [[شیخ الاسلام|مقام شیخ الاسلامی]]، را که بالاترین مقام دینی به شمار می‌­رفت به او داد و دستش را در امور مملکت بازگذاشت. محقّق ثانی از این فرصت برای اصلاح برخی امور دربار و نیز ترویج مکتب [[تشیع]] و تثبیت مبانی آن در قلمرو حکومت صفوی نهایت بهره را برد.<ref>تنکابنی، میر احمد، قصص العلماء، ص۳۴۷.</ref>
پس از محقّق کَرکی برخی علمای دیگر به مقام شیخ الاسلامی منصوب شدند؛ ولی هیچ‌یک به اندازه محقّق کَرکی از قدرت و نفوذ در حکومت برخوردار نشدند. از چهره‌های برجسته پس از محقّق کَرکی می‌توان به [[شیخ بهایی]] و [[علامه مجلسی]] اشاره نمود.


==خدمات دینی و اجتماعی==
==خدمات دینی و اجتماعی==
کاربر ناشناس